του ένα νέφος σωματιδίων μήκους χιλιάδων χιλιομέτρων. Μέσα από αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια, που έχουν βάρος όσο ένα γραμμάριο ή και λιγότερο, διέρχεται η Γη που περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο με ταχύτητα 110.000 χιλιομέτρων την ώρα. Καθώς λοιπόν ο πλανήτης μας... εφορμά στα απομεινάρια της ουράς του κομήτη, τα μικροσωματίδια έλκονται από τη Γη και εισβάλλουν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων, όπου αναφλέγονται εξαιτίας της τριβής.
«Η ανάφλεξη αυτή ιοντίζει τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας σχηματίζοντας έτσι μια φωτεινή σφαίρα 2- 3 μέτρων που κινείται με ταχύτητα 30 έως 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Αυτή τη φωτεινή σφαίρα βλέπουμε από τη Γη και ονομάζουμε διάττοντα αστέρα ή πεφταστέρι», λέει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδη, κ. Διονύσης Σιμόπουλος.
Η «μοιραία» συνάντηση
Φέτος όμως η «μοιραία» συνάντηση του πλανήτη μας με το νέφος του κομήτη συμπίπτει με τον Δεκαπενταύγουστο. Στην πραγματικότητα, οι Περσείδες έχουν αρχίσει να εμφανίζονται από τα μέσα Ιουλίου, με μικρή όμως συχνότητα. «Όσο προχωρούν οι μέρες θα κυριαρχούν περισσότερο στον ουρανό και όπως όλα δείχνουν το φαινόμενο θα κορυφωθεί μετά τις 12 Αυγούστου», λέει ο δρ Μπιλ Κοκ από το Γραφείο Μετεωρικού Περιβάλλοντος της ΝΑSΑ.
Από το νυχτερινό... πάρτι δεν θα μπορούσε να λείψει και η Ελλάδα και μάλιστα, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, αναμένεται έως και 40 λευκοκίτρινα πεφταστέρια να φαίνονται ανά λεπτό στον νυχτερινό ουρανό, προερχόμενα από το σημείο όπου βρίσκεται ο αστερισμός του Περσέα. Η ταχύτητα που θα έχουν αυτά τα μικροσωματίδια θα είναι περίπου 50 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο και για τον λόγο αυτό ο καλύτερος τρόπος να τα δει κανείς είναι με γυμνό μάτι.
Καλύτερα χωρίς κιάλια
Σύμφωνα με αστρονόμους, όταν κοιτάμε τον ουρανό με γυμνό μάτι έχουμε καλύτερη εποπτική εικόνα του ορίζοντα. Η εικόνα αυτή ανέρχεται μέχρι τις 120 μοίρες. Αντιθέτως, αν χρησιμοποιήσουμε ένα ζευγάρι κιάλια για την παρατήρηση, τότε το οπτικό μας πεδίο περιορίζεται στις 3 μοίρες, χωρίς μάλιστα να μπορούμε εύκολα να κεντράρουμε με τον φακό το σημείο του ουρανού όπου ξαφνικά εμφανίζεται το πεφταστέρι.
Τα πεφταστέρια, όπως λέει ο κ. Δ. Σιμόπουλος, μπορεί να εμφανίζονται στον ουρανό με ρυθμό έως 70 αντικειμένων την ώρα. «Σε εξαιρετικές όμως περιπτώσεις ο ρυθμός αυτός μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα χίλια μετέωρα την ώρα, οπότε λέμε ότι έχουμε "καταιγίδα διαττόντων". Φυσικά από αυτά τα μετέωρα δεν καταφέρνει κανένα να φτάσει στην επιφάνεια της Γης γιατί είναι μικρότερα και από κόκκους άμμου».
ΑΠΟ 12 ΕΩΣ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Τα αστέρια που θα ξεχυθούν από τον αστερισμό του Περσέα θα διασχίζουν τον ουρανό για τρεις ημέρες όπως κάθε χρόνο
Αφήνουν πίσω τους μια μεγάλη ουρά
Ο ΚΟΜΗΤΗΣ Σουίφτ- Τατλ είναι ένας από τους αμέτρητους κομήτες που υπάρχουν στο τεράστιο ηλιακό μας σύστημα. Οι κομήτες εκτελούν μια μεγάλη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, η οποία μπορεί να ξεπεράσει σε διάρκεια ακόμη και τα 200 χρόνια. Η διάμετρος του πυρήνα τους κυμαίνεται συνήθως από 10 έως 20 χιλιόμετρα και η ταχύτητά τους εκτιμάται πως φθάνει τα 20 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η μεγάλη ουρά που αφήνουν πίσω τους και η οποία μπορεί να φθάσει σε μήκος μερικά εκατομμύρια χιλιόμετρα. Στον διαπλανητικό χώρο υπάρχουν τρισεκατομμύρια τέτοια υπολείμματα που προέρχονται από διάφορα ουράνια σώματα. Τα υλικά αυτά από τα οποία γεννιούνται τα πεφταστέρια μπορεί να είναι απομεινάρια από την εποχή που γεννήθηκε το ηλιακό μας σύστημα, ενώ άλλα προέρχονται από τις συγκρούσεις των διαφόρων μεγαλύτερων αντικειμένων, όπως είναι οι αστεροειδείς και οι κομήτες.
http://www.tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου