Kymatica: Η Άλλη Οπτική του Κόσμου

Εισαγωγή

Η εξέλιξη είναι ένας όρος που προσδιορίζει έναν μόνο οργανισμό, κι αυτός είναι το Εγώ. Το Εγώ είναι το Σύμπαν, είναι το Άλφα και το Ωμέγα, ο Θεός και το Άπειρο

και αυτό είναι το μοναδικό πράγμα που εξελίσσεται γιατί όλοι μας είμαστε μέρη του Εγώ. Τίποτα δεν εξελίσσεται μόνο του ή χωρίς την άμεση ωφέλεια του Όλου.

Έτσι, όταν σκέφτεστε πως υπάρχει μία ελίτ που ελέγχει τα πάντα, ένα χέρι πίσω από την κουρτίνα που οδηγεί τον πλανήτη στην καταστροφή, όταν νομίζετε ότι το τέλος είναι κοντά, η Αποκάλυψη, ο Αρμαγεδδών, και όταν νομίζετε ότι εμείς ως είδος είμαστε καταδικασμένοι, δεν είναι ΕΚΕΙΝΟΙ που το προκάλεσαν αλλά ΕΣΕΙΣ.

Και για έναν πολύ καλό λόγο… Εξελίσσεστε!



Σταματήστε να ρίχνετε τις ευθύνες στον οποιονδήποτε και σε οτιδήποτε. Σταματήστε τον πανικό περί παγκόσμιας τυραννίας και φυσικής καταστροφής και δώστε προσοχή γιατί ο κόσμος σας λέει κάτι, σας λέει τι ακριβώς πηγαίνει λάθος σ’ εσάς και πως να το διορθώσετε. Μην ψάχνετε μακριά αλλά στον εαυτό σας, γιατί η αλήθεια πηγάζει από τον εσώτερο άνθρωπο (Αγ. Αυγουστίνος). Κάθε μεγάλη θρησκεία στις διδασκαλίες της έχει κάνει αναφορά στην εσωτερική καθοδήγηση, στο πνεύμα του Ιησού, το Άτμαν, τον θεό μέσα μας (Christin Μ. Comstock).



1. Δημιουργία

H Γη θεωρείται ότι δημιουργήθηκε πριν από 4.6 δισεκατομμύρια χρόνια. Μέσα στα πρώτα 150 εκατομμύρια χρόνια, άρχισε να ψύχεται και να απελευθερώνει αέρια από τη λιθόσφαιρα τα οποία δημιούργησαν τις πρώτες μορφές της γήινης ατμόσφαιρας. Πριν από τη δημιουργία αυτής της ατμόσφαιρας, η υπεριώδης ακτινοβολία του ήλιου έκανε τη Γη ακατοίκητη αλλά καθώς η Γη συνέχισε να ψύχεται, το νερό που άρχισε να συμπυκνώνεται στην ατμόσφαιρα και η δημιουργία του οξυγόνου, έδωσαν τις κατάλληλες συνθήκες για το σχηματισμό οργανικών ενώσεων. Αυτό προκάλεσε την πανσπερμία μονοκύτταρων οργανισμών και στη συνέχεια το φυτικό βασίλειο.

Με την πάροδο του χρόνου, η εξελικτική αλυσίδα συνεχίστηκε. Και μετά φτάνουμε σε ένα είδος που μοιάζει να μην ταιριάζει με τα υπόλοιπα. Η περίοδος εγκυμοσύνης των 9 μηνών του homo sapiens, μιμείται τα 3.8 δισεκατομμύρια χρόνια εξέλιξης της ζωής στη Γη. Το ανθρώπινο έμβρυο επαναλαμβάνει την εξέλιξη όλων των ειδών.

Όταν το σπερματοζωάριο και το ωάριο ενώνονται, αυτή η νέα δημιουργία αποτελεί έναν μονοκύτταρο οργανισμό. Μέσα σε μερικές ώρες, αυτό το μοναδικό κύτταρο διαχωρίζεται και πολλαπλασιάζεται πιο γρήγορα από τα υπόλοιπα είδη.

Μετά από 4 εβδομάδες, το έμβρυο αρχίζει να αναπτύσσει βράγχια, μιμούμενο τη θαλάσσια ζωή. Μετά από μερικές εβδομάδες, αναπτύσσει πνεύμονες και ουρά όπως τα ερπετά. Από εκεί και μετά αναγνωρίζεται ως θηλαστικό και αρχίζει να αποκτά την πρωταρχική του μορφή. Μετά ρίχνει τον πλακούντα που είναι η εμβρυακή του γούνα και στο τέλος, δημιουργούνται τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου παιδιού.



Το ανθρώπινο σώμα είναι μία κοινωνία που αποτελείται από περίπου 50 τρισεκατομμύρια κύτταρα. Οτιδήποτε κάνει το σώμα, κάνει και το κύτταρο.

Τα κύτταρα έχουν αναπνευστικό σύστημα, τρέφονται, αισθάνονται, σκέφτονται και επικοινωνούν με άλλα κύτταρα. Τρισεκατομμύρια κυττάρων, απαρτίζουν έναν οργανισμό που ονομάζεται ανθρώπινο σώμα και δισεκατομμύρια ανθρωπίνων σωμάτων σχηματίζουν τον οργανισμό που ονομάζεται Γη. Η Γη έχει περισσότερες ομοιότητες με το ανθρώπινο σώμα απ’ όσες νομίζετε. Η Γη παράγει τη δική της ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως και το ανθρώπινο σώμα. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι ηλεκτρικό ρεύμα περνά μέσα από τα περινευρικά κύτταρα που βρίσκονται σε κάθε νεύρο του ανθρώπινου σώματος. Αυτά τα μονοπάτια ονομάζονται ενεργειακοί μεσημβρινοί κι έχουν βρει εφαρμογή στον βελονισμό εδώ και περισσότερα από 2000 χρόνια.

Ακόμη παλαιότερα, υπάρχουν αναφορές για τα μονοπάτια του δράκου ή για τις γραμμές Ley, πάνω στις οποίες έχουν εγερθεί πολλές μεγαλιθικές κατασκευές και πέτρινα μνημεία, σημειώνοντας έτσι τους ενεργειακούς μεσημβρινούς της Γης.

Αυτοί οι ενεργειακοί μεσημβρινοί, δημιουργούνται από τις συχνότητες δόνησης της Γης, γνωστές ως κύματα Shumann.

Κάθε πλανητικό σώμα έχει τις δικές του συχνότητες δόνησης, οι οποίες καθορίζονται από την περιφέρεια, τη διάμετρο καθώς και από την ταχύτητα περιστροφής και τροχιάς. Η συχνότητα δόνησης της Γης ξεκινά από τα 7.83 Hz

και τελειώνει στην 7η αρμονική των 43.2 Hz και συμπίπτει με τα 7 chakras, τα ανθρώπινα ενεργειακά κέντρα.



Τελικά, η μεγαλύτερη ανακάλυψη για τη Γη μας, είναι η συνείδησή της. Ένα ορατό χαρακτηριστικό της συνείδησης είναι το ενεργειακό πεδίο που καθορίζει τη μορφή των οργανισμών. Η μορφογένεση είναι ο επιστημονικός όρος που εξηγεί τη διαμόρφωση των ιστών, των οργάνων και ολόκληρων οργανισμών. Η συνείδηση είναι η δημιουργική δύναμη ολόκληρου του σύμπαντος. Της έχουν δοθεί πολλά ονόματα, όπως Θεός, Γιαχβέ, Κρίσνα, Φύση, Πεδίο και Θείο.

Ολόκληρο το σύμπαν είναι ένας μοναδικός, ζωντανός και νοήμων οργανισμός με πλήρη επίγνωση του εαυτού του. Ο λόγος που αυτό ίσως φαίνεται δύσκολο να γίνει κατανοητό, είναι γιατί η κατανόησή μας περιορίζεται από τη γλώσσα μας.

Όταν ακούμε τον όρο “ενσυνείδητος οργανισμός”, προσπαθούμε να προσεγγίσουμε τον ορισμό του ανθρωπομορφικά και δίνοντάς του ανθρώπινα στοιχεία, από λάθος παραβλέπουμε τι ακριβώς είναι εξ αρχής ένας οργανισμός.



Ο ορισμός του οργανισμού, είναι κάθε ζωντανό πλάσμα, ικανό να ανταποκριθεί σε ερεθίσματα, να αναπαραχθεί, να αναπτυχθεί, να εξελιχθεί, και να διατηρήσει αμετάβλητη την ομοιοστασία του. Το σύμπαν επιτελεί όλα τα ανωτέρω. Η συνείδηση του σύμπαντος είναι υπεύθυνη για τη μορφή και τον σκοπό που αποκτά η ύλη.

Οι συχνότητες δόνησης της Γης είναι ένα από τα αποτελέσματα της μορφής της. Αυτές οι συχνότητες είναι υπεύθυνες για βιολογικούς μας ρυθμούς, όπως ο εμμηνορροϊκός και ο κιρκάδιος κύκλος, καθώς και για τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά μας. Στη συνέχεια, τις συχνότητες λαμβάνουν η χλωρίδα και η πανίδα που αποτελούν βιολογικά όργανα που ανταποκρίνονται σε κυματοειδή μοντέλα.

Τα κύματα δονούνται στην κρανιακή κοιλότητα του κρανίου μας και συναντώνται στο κέντρο του εγκεφάλου, εκεί όπου υπάρχει ο αδένας που ονομάζεται επίφυση. Η επίφυση, σε πολλούς πολιτισμούς θεωρείται το πνευματικό τρίτο μάτι, υπεύθυνο για τη διαίσθηση. Ο Καρτέσιος το ονόμαζε “θρόνο της ψυχής”, όπου η νόηση συναντά το σώμα. Κάθε κύτταρο του σώματός μας, λαμβάνει ηλεκτρομαγνητικό ερέθισμα από το κεντρικό νευρικό μας σύστημα. Λαμβάνουν το ίδιο ερέθισμα που εκπέμφθηκε προς κάθε βιολογικό όργανο από τη Γη. Εξήγηση του νοήμονος σύμπαντος έχει δοθεί από τη θρησκεία, την επιστήμη και τη φιλοσοφία.

Η άρνηση ενός οργανισμού να αποδεχτεί τη βιολογική του φύση, προκαλεί ασθένεια. Ένα διαζύγιο από τη φύση, η εξορία από την Εδέμ, η σύγχυση των γλωσσών. Αυτά δεν είναι συμπτώματα κάποιου βιβλικού θεού ή θεότητας αλλά του αληθινού Εγώ. Η μεγαλύτερη και μοναδική απειλή του Εγώ είναι η απώλεια του εαυτού του, ο θάνατος του θεϊκού μας στοιχείου. Καθώς προχωράμε στην ιστορία μέσα σε ωκεανούς πληροφοριών, χωρίς όμως σταγόνα σοφίας, πρέπει να κατανοήσουμε το πως χάσαμε τον εαυτό μας…



2. Μύθος

Στα ιερά κείμενα και τις αρχαίες γραφές που μας άφησαν οι πρόγονοί μας, βρίσκουμε έναν εκπληκτικό σύνδεσμο ανάμεσα στις ιστορίες για τη δημιουργία, τον μεγάλο κατακλυσμό, τον πόλεμο των θεών, τον μεσσία που πεθαίνει για τις αμαρτίες των ανθρώπων, εσχατολογικές προφητείες και παρόμοια μεταξύ τους πρόσωπα. Αυτές οι συσχετίσεις εμφανίζονται σε μύθους από πολιτισμούς που θεωρητικά δεν είχαν καμία επαφή μεταξύ τους λόγω γεωγραφικής αλλά και χρονολογικής απόστασης.

Ένα κοινό γνώρισμα που συνδέει όλες τις μυθολογίες του κόσμου, έχει τις ρίζες του στα αστέρια. Μία από τις πιο αποκαλυπτικές αναφορές είναι η μάχη των θεών στον ουρανό και η μετέπειτα πλημμύρα. Στη βίβλο, ο Εωσφόρος αντιτάχθηκε στον Θεό, νικήθηκε και ρίχθηκε στη Γη. Στο μύθο της δημιουργίας “Enuma Elis”, βρίσκουμε μία παρόμοια ιστορία, όπου η Tiamat νικήθηκε από τον Marduk και ρίχθηκε στην άβυσσο του Absu. Τα ύδατα του Absu και της Tiamat αναμίχθηκαν, υποδηλώνοντας ότι τα ταραγμένα νερά της Tiamat με κάποιον τρόπο αναμίχθηκαν με τα γλυκά νερά του Absu.

Ο Absu ήταν ο Σουεριανο-Ακκαδικός θεός της αβύσσου κάτω από τη Γη. Η Tiamat, επίσης γνωστή και ως Εωσφόρος, ήταν γνωστή ως το ερπετό ή ο δράκος και νικήθηκε από τον Marduk. Ο Marduk ήταν ο πατέρας του Nebo, ή Ερμή και ο Ερμής ήταν το ίδιο μυθολογικό πρόσωπο με τον Μίθρα του Ζωροαστρισμού, τον αιγυπτιακό θεό Ερμή-Ανούβις και τον Ερμή-Χριστό των Γνωστικών. Όμως, η πιο πρόσφατη εκδοχή του Ερμή, είναι ο αρχάγγελος Μιχαήλ της βίβλου, που νίκησε τον Εωσφόρο και τον έστειλε στην άβυσσο της Γης, ή κόλαση. Αυτή η ιστορία βρίθει αστρολογικής σημειολογίας στη βίβλο και σε πολλές άλλες αρχαίες γραφές. Αυτό οδηγεί σε ένα ιστορικό γεγονός που καταγράφηκε από πολλούς ερευνητές σχετικά με μία κοσμική αναταραχή και έναν μνημειώδη κατακλυσμό.

Ο William Comyns Beaumont γράφει: “ο κατακλυσμός απαθανατίζει τη σύγκρουση

ενός εκπεσόντος πλανήτη, που μετέπειτα ονομάστηκε Σατανάς και στην πραγματικότητα αναφέρεται στη σύγκρουση ενός κομήτη με τη Γη. Σκεφτείτε τι αποκαλύπτει κάτι τέτοιο. Υποστηρίζει ότι ένας πλανήτης, που μετέπειτα ονομάστηκε “Σατανάς”, έπεσε στη Γη, δημιουργώντας τον κατακλυσμό που είδαμε να καταγράφεται στη βίβλο και σε άλλους μύθους. Ο Εωσφόρος, ή Tiamat, ήταν ένας πλανήτης γνωστός στους αρχαίους πολιτισμούς ως “ο αναλάμπων”, ο δράκος των χαοτικών αλμυρών υδάτων. Το φως του ήλιου φώτιζε τα νερά του πλανήτη και του έδινε μία λάμψη που ανταγωνίζονταν το φως του ήλιου κι εδώ ακούμε για τον Εωσφόρο που ανταγωνιζόταν τον Θεό. Ο Θεός σε αυτή την περίπτωση είναι ο ήλιος, ο οποίος συντηρεί και δίνει ζέστη στη Γη. Ο πλανήτης Tiamat, ή Εωσφόρος καταστράφηκε από ένα κατακλυσμιαίο γεγονός που έστειλε τον υδάτινο πλανήτη στην άβυσσο της Γης.

Το βιβλίο του Ενώχ, αποκαλύπτει: “Και ιδού, ένα αστέρι έπεσε από τον ουρανό και όταν έπεσε, είδα τη Γη να καταπίνεται σε μια μεγάλη άβυσσο.”. Ο μύθος των ινδιάνων Ute αναφέρει: “Ο ήλιος θρυμματίστηκε σε χιλιάδες κομμάτια που έπεσαν στη Γη, προκαλώντας μια μεγάλη φωτιά. Μετά, ο Ta-Wats έφυγε από τη Γη πριν την καταστροφή που δημιούργησε και καθώς έφευγε, η φλεγόμενη Γη του έφαγε τα πόδια, το σώμα και τα χέρια, ώσπου τελικά, πρησμένα από τη ζέστη, τα μάτια του θεού έσκασαν και δάκρυα χύθηκαν σε μια πλημμύρα που κάλυψε ολόκληρη τη Γη σβήνοντας τη φωτιά.”

Αυτός ο μύθος μοιάζει με τη μετάφραση του “Enuma Elis” από τη Stephanie Dalley στο βιβλίο της “Μύθοι από τη Μεσοποταμία” όπου εξηγεί πως τα μάτια της Tiamat έγιναν η πηγή των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη. Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, αναφέρεται το εξής: “Και έγινε πόλεμος στον ουρανό. Ο Μιχαήλ με τους αγγέλους του πολέμησαν ενάντια στο δράκο και ο δράκος με τους αγγέλους του αντιτάχθηκε. Ο μεγάλος δράκος κατακρημνίστηκε, ο αρχαίος όφις που ονομαζόταν Διάβολος, ή Σατανάς, εκείνος που παρασύρει τον κόσμο, ρίχθηκε στη Γη. Στη ρωμαϊκή μυθολογία του Οβίδιου αναφέρεται η ιστορία του Φαέθωνος, που είναι άλλο ένα όνομα του υδάτινου πλανήτη Εωσφόρου ή Tiamat. Αυτή η ιστορία αποκαλύπτει ότι ο Φαέθων ήταν γιός του Ήλιου, που ήθελε να γίνει ο ήλιος για μία μέρα. Ο Φαέθων αποπειράθηκε να το κάνει και τελικά ο Ζευς, επίσης γνωστός και ως Marduk, κατέστρεψε τον Φαέθων, στέλνοντάς τον φλεγόμενο στη Γη, φωτιά που έσβησε από μία μεγάλη πλημμύρα από ένα άγνωστο μέχρι τότε ποτάμι.



Το κοινό μοτίβο που παρατηρούμε εδώ, είναι εκείνο του υδάτινου πλανήτη, του “μεγάλου δράκου”, “Εωσφόρου”, “Tiamat”, “Φαέθων” που νικήθηκε κι έπεσε στη Γη και τώρα βρίσκεται στην άβυσσο, γνωστή ως κόλαση, που είναι η περίληψη της ιστορίας του Εωσφόρου που αντιτάχθηκε στον Θεό και νικήθηκε και εξορίστηκε για να κυβερνά τον κάτω κόσμο. Όμως όπως ξέρουμε, η περίληψη είναι μόνον η επιφάνεια μιας ιστορίας. Το εσωτερικό νόημα, το πνεύμα του μύθου επέρχεται με μία βαθύτερη κατανόηση της ουσίας κάθε πλανήτη, όχι μόνον του φυσικού πλανήτη αλλά του συνειδητού πυρήνα, γιατί πλέον γνωρίζουμε ότι οι διαστάσεις και η ταχύτητα ενός πλανήτη, του δίνουν τις δικές του χαρακτηριστικές συχνότητες που καθορίζουν τα βιολογικά και ηθολογικά μοντέλα. Αυτοί οι πλανήτες αντανακλούν την αρχετυπική ψυχολογία των ανθρώπων.

Στους αρχαίους χρόνους, πιθανόν το πιο σημαντικό πεδίο έρευνας ήταν η μελέτη του ουρανού. Τα γαλαξιακά σώματα και η κίνησή τους στον ουρανό συμβόλιζαν τις εσώτερες ιδιότητες της ανθρώπινης συνείδησης Ανάμεσα σε όλους τους οργανισμούς, η παρωχημένη επιστήμη έχει εξηγήσει μόνον τον φυσικό κόσμο που μετράται με τις 5 αισθήσεις μας. Μόνον στις εσωτερικές παραδόσεις, στο μυστικισμό και στην κβαντική επιστήμη θα βρούμε κάποια απόπειρα να εξηγηθεί το πως οι σκέψεις και τα συναισθήματα συνδέονται με τον κόσμο που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις.

Επίσης, κατανοούμε ότι η ανθρωπότητα είναι μία κοινωνία κυττάρων που βρίσκονται μέσα στον οργανισμό της Γης. Κατά συνέπεια, η Γη είναι ένας ανώτερος οργανισμός που καθορίζει τη μορφή και τη λειτουργία μας. Αυτός ο ανώτερος οργανισμός και όλα τα υπόλοιπα πλανητικά σώματα κυβερνώνται από μία συνείδηση, όπως ακριβώς κι εμείς οι άνθρωποι. Κατά συνέπεια, η Νευτώνεια θεωρία ότι τα γαλαξιακά σώματα είναι απλώς άψυχες μορφές που αιωρούνται στο διάστημα, ισοδυναμεί με το να υποστηρίζουμε πως εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από μία σύνθεση στοιχείων σε κίνηση. Γνωρίζουμε πως αυτό δεν είναι αλήθεια γιατί αισθανόμαστε, σκεφτόμαστε και επιπλέον, βλέπουμε τα αποτελέσματα της συνείδησής μας που δημιουργεί αυτό που ονομάζουμε “Ζωή”.

Ο Πλάτων έγραψε: “…αυτός ο κόσμος είναι πράγματι ένα ζωντανό ον προικισμένο με ψυχή και νοημοσύνη… Μία ξεχωριστή, ορατή ζώσα ύπαρξη που περιέχει όλες τις υπόλοιπες υπάρξεις, που εκ φύσεως συνδέονται. Επιπλέον, ο κόσμος είναι ένα και μοναδικό ζωντανό ον που εμπεριέχει όλα τα ζωντανά όντα”. Και σε ένα άρθρο του περιοδικού Σούφι, ο αρθρογράφος αναφέρει: “Ο κόσμος είναι ένα ζωντανό πνευματικό ον”.



Αυτό είχε γίνει κατανοητό από τους αρχαίους φιλοσόφους και τους αλχημιστές που αναφέρονταν στην πνευματική ουσία του κόσμου ως την “anima mundi”, την “ψυχή του κόσμου”. Στις γραφές, διαβάζουμε για την υπόθεση ότι οι άγγελοι καθοδηγούν την ψυχή για τις ανθρώπινες πράξεις ή ότι οι θεοί ασκούν επιρροή στους ανθρώπους. Οι περισσότερες αρχαίες πνευματικές και επιστημονικές διδασκαλίες είχαν την πεποίθηση ότι οι ιεραρχίες των θεών: άγγελοι, αρχάγγελοι, αρχές, μέχρι τα χερουβείμ και τα σεραφείμ, είναι οι ιεραρχίες της ανθρώπινης ψυχής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, κατανοούμε πως όταν όλοι οι αρχαίοι μύθοι και οι ιερές γραφές αναφέρονται στην πνευματική επιρροή από ένα ανώτερο ον, αναφέρονται σε αρχετυπικές δυνάμεις που υπάρχουν μέσα μας, κι όχι σε κάποια εξωτερική επιρροή.

Εδώ ξεκινούμε να βλέπουμε τη συσχέτιση της αστρολογίας ως μία αρχαία μορφή επιστήμης που επανήλθε στο προσκήνιο τον 19ο και τον 20ο αιώνα ως “ψυχολογία”. Ο Friedrich Nietzsche είχε δηλώσει: “Όσο θεωρείς τα άστρα ως κάτι έξω από εσένα, εξακολουθείς να χάνεις μία οπτική της γνώσης.” Αυτό ονομάζεται αστροψυχολογία και χαρτογραφεί τις εσώτερες ιδιότητες της ψυχής. Στα προχριστιανικά χρόνια, υπήρχαν τα “σχολεία των μυστηρίων” ή οι “μυστηριακές θρησκείες”. Τα μηνύματα που έχουν κωδικοποιηθεί στις γραφές και στην αρχαιολογία προέρχονται από τους μύστες των πνευματικών επιστημών. Ο σκοπός ήταν το να διδαχθούν οι νεόφυτοι το βαθύτερο νόημα αυτών των μύθων.

Αυτό που αργότερα ονομάστηκε Εωσφόρος, Σατανάς ή Διάβολος, ήταν η εκπροσώπηση του Εγώ που ανταγωνίζεται τον Κύριο, τον εκπρόσωπο του Εαυτού μας. Ο αληθινός εαυτός είναι το επίκεντρο ενός ανθρώπου. Είναι το σύνολο όλων όσων μας απαρτίζουν. Σε αντίθεση, το ψευδο-Εγώ, αποτελεί την ιδέα που δημιουργούμε για τον εαυτό μας κατά τη διάρκεια της ζωής μας, που απορρίπτει κάθε στοιχείο που δεν θέλουμε να δεχθούμε ότι μας αφορά. Παρ’ όλα αυτά, η ανθρωπότητα έχει προικιστεί με την ελευθερία επιλογής είτε να υποταχθεί στον αληθινό εαυτό της, είτε να ενδώσει στον πειρασμό της ματαιοδοξίας και του υλισμού του ψευδο-Εγώ.

Αυτό είναι το πιο σημαντικό δώρο που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα. Η ελευθερία επιλογών. Η επιλογή του να ακολουθήσουμε τα σκεπτικά και τα ιδανικά μας ή τα φυσικά μας ένστικτα. Η επιλογή του να προστατέψουμε τη φύση ή να την καταστρέψουμε. Αυτή η ελευθερία επιλογών στηρίζεται στην πίστη ολόκληρου του οργανισμού που ονομάζουμε ανθρωπότητα.

Ο καρκίνος ξεκινά από ένα σύνολο κυττάρων μέσα σε μία κοινότητα που αποτυγχάνουν να επικοινωνήσουν με το ενσυνείδητο σήμα του οργανισμού.

Αυτά τα κύτταρα αρχίζουν να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα και εξαπλώνονται σε άλλα σημεία του οργανισμού. Αυτή η ασθένεια είναι εμφανής στον σημερινό κόσμο. Ο καρκίνος στη Γη είναι η κυριαρχία του ψευδο-Εγώ και το διαζύγιό μας με τη φύση. Συλλογικά στους ανθρώπους, ο καρκίνος στη Γη είναι η κυριαρχία του ψευδο-Εγώ και το διαζύγιό μας από τη φύση. Συνολικά σε κάθε άνθρωπο, η ματαιοδοξία οδηγεί στην απομόνωση και τον ανταγωνισμό. Ο ανταγωνισμός οδηγεί στο φόβο και την απληστία. Η απληστία οδηγεί στην απάτη και την ανηθικότητα. Και η ανηθικότητα τρέφει την αρρώστια που προκαλεί τους πολέμους επί της Γης. Κάθε πράξη μίσους και καταστροφής στον κόσμο ξεκινά από το μίσος προς τον εαυτό μας και την αυτοκαταστροφή. Και όλα αυτά ξεκινούν με την κατάργηση της επικοινωνίας.



3. Λόγος

Στη φύση, όλα όσα αντιλαμβανόμαστε με τις 5 αισθήσεις, είναι το αποτέλεσμα δύο βασικών αρχών. Όλα προέρχονται από τη σχέση μεταξύ δόνησης και ύλης. Η δόνηση είναι η αρσενική δημιουργική δύναμη την οποία συναντά η ύλη, η οποία είναι η θηλυκή δεκτική δύναμη. Έτσι, προκύπτει η αρχή του δυισμού. Τον δυισμό τον βρίσκουμε στους αρχαίους μύθους και φιλοσοφίες, όμως εξ αυτών, μόνον οι φιλοσοφίες και οι γραφές των οποίων το αρχικό νόημα παραποιήθηκε, έδιναν την εντύπωση ότι ο ένας πόλος είναι καλός ενώ ο άλλος είναι κακός.

Οι πρώτοι σοφοί, γνώστες και οι σαμάνοι διδάσκονταν ότι και τα δύο είναι αναγκαία και ότι το ένα δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς το άλλο. Αυτές οι δύο αρχές ενώνονται για να δημιουργήσουν τα πάντα στο σύμπαν. Αυτό είναι η Κυματική. Ακόμη και η γλώσσα, ο Λόγος, η επικοινωνία όλων των πραγμάτων στη φύση εξαρτώνται από αυτή την αρχή. Ο Pete Petterson, στο έργο του “Κυματική – Η επιστήμη του μέλλοντος” δήλωσε ότι η φύση παρουσιάζει παραδείγματα της Κυματικής στα πάντα. Αυτό το φαινόμενο είναι μία από τις κύριες δυνάμεις που κινούν τη βιολογική εξέλιξη.

Ο Dan Winter αναπαρήγαγε ένα πείραμα για να αποδείξει πως οι αρχαίες γλώσσες εβραϊκά και σανσκριτικά, όταν προφέρονται, δημιουργούν μία συχνότητα δόνησης η οποία μετακινούσε την ύλη σε μορφές ιερής γεωμετρίας. Κατόπιν βαθύτερης έρευνας, τα εβραϊκά, τα σανσκριτικά, τα αραμαϊκά, τα αραβικά και άλλες παλιές διάλεκτοι, βρέθηκε ότι έχουν τις ρίζες τους στα Κελτικά και πιθανότατα έχουν ακόμη πιο πρώιμη προέλευση. Ο Swami Murugesu, στο βιβλίο του “Η επιστήμη των μάντρα”, υποστηρίζει πως όταν ένας άνθρωπος ψάλλει μία συγκεκριμένη λέξη στα σανσκριτικά ενώ κινηματογραφεί ένα αναμμένο κερί, η ένταση, όπως επίσης και το χρώμα της φλόγας αλλάζει λόγω της συχνότητας που εκπέμπει εκείνη η λέξη.

Η ίδια πρακτική έχει δείξει ότι δονήσεις από ήχους μπορούν να αυξομειώσουν την πίεση του αίματος, και με τα δικά του λόγια: “Συγκεκριμένοι ήχοι μπορούν να επηρεάσουν την κυκλοφορία και το νευρικό σύστημα. Οποιαδήποτε αλλαγή προκαλούν αυτές οι δονήσεις, επεκτείνεται και στο μυαλό του ανθρώπου κι επίσης στο περιβάλλον, προκαλώντας αυξομείωση της θερμοκρασίας. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν γνωστά με μελέτες και να αποδειχθούν στην πράξη”. Αυτή η ανακτημένη γνώση της επιστήμης του ήχου αποδεικνύει ότι ο ήχος είναι κάτι περισσότερο από απλές δονήσεις. Όχι μόνον ο ήχος αλληλεπιδρά με τη ζωή αλλά επιπλέον τη διατηρεί και την αναπτύσσει. Δρα σαν κύκλωμα μιας συνειδητής πρόθεσης μεταξύ ανθρώπων, κοινωνιών και ολόκληρων πολιτισμών. Παρ’ όλα αυτά, η ψυχική ασθένεια που υπομένουμε λόγω της κυριαρχίας του ψευδο-Εγώ αντανακλάται και στο σύνολο.

Το ψυχολογικό μας σχίσμα, έχει αποκόψει τη σωστή επικοινωνία μας με τον εσώτερο εαυτό μας, το οποίο είναι ίδιο με τον τρόπο που λειτουργούν τα καρκινικά κύτταρα στο σώμα μας. Στο σύνολο, έχουμε δημιουργήσει ένα γλωσσικό φράγμα ανάμεσα στην ανθρωπότητα και την υπόλοιπη φύση που δρα ως παγκόσμιος καρκίνος. Είναι καταγεγραμμένη στην ιστορία, η εκρίζωση της λειτουργικότητας της γλώσσας. Η αλφαριθμητική μετάφραση από τα εβραϊκά στα αγγλικά δείχνει την πλήρη αντιστροφή των δύο γλωσσών, δίνοντας στην Κυματική αφύσικα αποτελέσματα.

Ο δρ. Lenon Orwell, στην εργασία του για το DNA δήλωσε: “το ένα τρίτο του αντιληπτικού μηχανισμού του εγκεφαλικού φλοιού είναι αφιερωμένο στη γλώσσα, τη στοματική κοιλότητα, τα χείλη και την ομιλία. Με άλλα λόγια, οι εκπομπές συχνοτήτων, από ομιλία ή τραγούδι, ασκούν δυνατό έλεγχο στη ζωή, δονώντας τα γονίδια που επηρεάζουν τη συνολική καλή υγεία, ακόμα και την εξέλιξη των ειδών”. Μία υποβάθμιση της γλώσσας σε αυτή την περίπτωση φαίνεται πως επηρεάζει τη βιολογία μας. Αν κάτι τόσο βασικό και σημαντικό όπως η γλώσσα μπορεί να υποβαθμιστεί και να απαξιωθεί σε τέτοιο βαθμό, ενώ δεν έχει ποτέ αμφισβητηθεί, τι άλλο μπορεί να αγνοούμε;

Σκεφτείτε έναν παράγοντα που επηρεάζει την ελευθερία σας. Η κυβέρνηση και η επιβολή του νόμου, οι ασφαλιστικές και φαρμακευτικές εταιρείες, οι φόροι, οι οικοδομικές άδειες, οι άδειες οδήγησης και πολλά άλλα. Υπάρχουν εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες συνθήκες, κανονισμοί και όρια στην ελευθερία μας. Και από αυτά που μόλις αναφέρθηκαν, πόσα έχετε ερευνήσει για να βρείτε αν έχουν εφαρμογή σε εσάς ή όχι; Ας δούμε τις μορφές του νόμου που αυτή τη στιγμή αποδεχόμαστε.



4. Νόμος

Μια συνήθης παρανόηση στους ανθρώπους είναι το ότι κάθε όρος και συνθήκη που τους κυβερνά, εμπίπτει σε μία κατηγορία, τον “Νόμο”. Όμως υπάρχουν κι άλλες μορφές νόμων στις οποίες υπακούουν οι άνθρωποι χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν εφαρμογή πάνω τους. Άλλη μία παρανόηση είναι το ότι το Σύνταγμα μας παρέχει τα δικαιώματά μας. Το Σύνταγμα δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να απαριθμεί τα δικαιώματα που ήδη έχουμε. Γεννηθήκαμε με αναφαίρετα δικαιώματα που μας κληροδότησε ο δημιουργός μας. Δεν μας έχουν δοθεί από κανένα και δεν μπορούμε να τα δώσουμε σε κανένα. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος με ένα δικαίωμά του, είναι το να αποφασίσει αν θα το ασκήσει ή όχι.

Το Ναυτικό Δίκαιο είναι γνωστό ως το δίκαιο της θάλασσας. Υπόκειται στο Αστικό Δίκαιο και αφορά μόνον εκείνους που επιλέγουν να το υπακούσουν. Το Ναυτικό Δίκαιο ορίζεται ως ένα τμήμα του διεθνούς ιδιωτικού Δικαίου που ελέγχει τις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών που λειτουργούν πλοία στους ωκεανούς. Ας δούμε το πως και γιατί μία μορφή νόμου που προορίζεται για εταιρείες, επιχειρήσεις και πλοία, εφαρμόζεται και στους ανθρώπους. Αυτό επιτυγχάνεται με μία μορφή φραστικής μαγείας. Μια απλή διαστρέβλωση της γλώσσας έπεισε τους ανθρώπους ανά τον κόσμο ότι αυτοί οι νόμοι τους αφορούν. Μία κυρίαρχη πεποίθηση στον μοντέρνο πολιτισμό είναι ότι οι άδειες, τα πιστοποιητικά και άλλες μορφές εγγράφων είναι απαραίτητα για να οδηγήσουμε οχήματα, να χρησιμοποιήσουμε τους δρόμους, να χτίσουμε κατασκευές και κτήρια, να ασχοληθούμε με το ελεύθερο εμπόριο και πολλά άλλα. Δυστυχώς, αυτές οι πεποιθήσεις, στηρίζονται σε μικρή έως καμία έρευνα και είναι λανθασμένες. Αυτή η δομή πεποιθήσεων διαιωνίζεται από το Ναυτικό Δίκαιο.

Αυτή η μορφή νόμου αρχικά δημιουργήθηκε για να ελέγχει τα πλοία που προσάραζαν σε ξένα κράτη για την εισαγωγή ή εξαγωγή προϊόντων και υλικών πόρων. Σχετίζεται με τραπεζικά και εμπορικά θέματα κι όχι με αστικά. όταν ένα προϊόν ξεφορτώνεται από ένα πλοίο και πηγαίνει σε μια ξένη χώρα, υπάγεται στη δικαιοδοσία της με ένα πιστοποιητικό ως απόδειξη. Το πιστοποιητικό ορίζει την υπαγωγή του προϊόντος στη δικαιοδοσία της αντίστοιχης χώρας. Σκεφτείτε το γιατί θεωρητικά είναι απαραίτητο εξ αρχής να έχουμε πιστοποιητικό γέννησης. Το λεξικό Τραπεζικών Όρων του Barran ορίζει το πιστοποιητικό ως ένα έντυπο που εδραιώνει μία αξίωση κτήσης. Έτσι, όσοι έχουν πιστοποιητικό γέννησης, ορίζονται ως ιδιοκτησία κάποιου. Ιδιοκτησία όμως ποιού;

Οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ως υποθήκη προς τα άλλα κράτη γιατί οι ΗΠΑ χρεοκόπησαν. Οι ΗΠΑ κήρυξαν πτώχευση στις 9 Μαρτίου του 1933 και άρχισαν να δανείζονται από έναν ιδιωτικό, μη κυβερνητικό οργανισμό που ονομάζεται “Ομοσπονδιακή Τράπεζα”. Δίχως χρήματα για να πληρώσουν τα δάνεια, οι ΗΠΑ άρχισαν να χρησιμοποιούν τους πολίτες ως υποθήκη. Όλα τα πιστοποιητικά γέννησης και γάμου ήταν κυριολεκτικά αποδείξεις αποθήκης. Απλώς κοιτάξτε την ομοιότητα μιας απόδειξης αποθήκης κι ενός πιστοποιητικού γέννησης. Και τα δύο δηλώνουν ημερομηνία έκδοσης, σειριακό αριθμό, αριθμό μητρώου ή αριθμό παραστατικού, μία περιγραφή του προϊόντος και κάποιον εξουσιοδοτημένο να ενημερώσει την κατάλληλη υπηρεσία.

Με όλες αυτές τις πληροφορίες άμεσα διαθέσιμες, η πλειονότητα των πολιτών αγνοούσε ότι εμπλέκονταν στο Ναυτικό Δίκαιο. Αυτό γίνεται εφικτό μέσω της παραποίησης της γλώσσας. Το Ναυτικό Δίκαιο άλλαξε το νόημα της λέξης “άτομο” από έναν άνθρωπο σε μία εταιρεία. Άδειες οδήγησης, άδειες κυκλοφορίας οχημάτων, ασφαλιστήρια αυτοκινήτων, οικοδομικές άδειες, άδειες οπλοφορίας, άδειες εργασίας, φορολογικές δηλώσεις, πιστοποιητικά γέννησης και θανάτου, κλήσεις της τροχαίας και πολλές άλλες μορφές εντύπων που κάποτε θεωρούνταν απολύτως απαραίτητα, χρησιμοποιούνται είτε σε άτομα, είτε σε επιχειρήσεις.

Υπογράφοντας ένα τέτοιο έντυπο, έμμεσα μεταβιβάζετε τα δικαιώματά σας στο Σύνταγμα και υποβιβάζετε την ιδιότητά σας σε αυτή μιας εταιρείας που δημιουργείται με όνομα-τίτλο ακριβώς ίδιο με το δικό σας. Ο μόνος τρόπος για να διαχωρίσετε το όνομά σας από αυτό μιας εταιρείας είναι το να παρατηρήσετε ότι το όνομα της επιχείρησης γράφεται με κεφαλαία. Αυτό είναι γνωστό ως “Capitis Diminutio Maxima”. Ίσως προσέξατε ότι η άδεια οδήγησης, το πιστοποιητικό γέννησης, η κάρτα κοινωνικής ασφάλισης, η κάρτες ιδιωτικής ασφάλισης και πολλά άλλα, χρησιμοποιούν κεφαλαία γράμματα για να δηλώσουν την επιχείρηση με το όνομά σας κι όχι με εσάς.



Η επιχείρηση είναι γνωστή ως τεχνητό πρόσωπο, ενώ εσείς, ως άνθρωποι, είστε γνωστοί ως φυσικό πρόσωπο. Αυτή η απάτη φτάνει πιο βαθιά όσον αφορά στα δικαστήρια. Όταν βρίσκεστε στο δικαστήριο, θα έχετε προσέξει ότι υπάρχουν οι θέσεις για τους μάρτυρες πίσω από έναν ξύλινο φράχτη. Ο κατηγορούμενος πρέπει να περάσει από την είσοδο στην άλλη πλευρά του φράχτη όπου κάθονται ο ενάγων και ο δικαστής. Αυτή η πράξη συμβολίζει την επιβίβαση σε πλοίο. Σήμερα, όλα γίνονται με βάση το Ναυτικό Δίκαιο. Ο δικαστής, λειτουργώντας ως τραπεζίτης, είναι υπεύθυνος για την ισορροπία μεταξύ των δύο πλευρών. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχει πάντα ένα χρηματικό ποσό σχετιζόμενο με κάθε δίκη. Ο καπετάνιος έχει να κάνει με τραπεζικές και εμπορικές διαφορές. Μόλις πληρωθεί το χρέος, η υπόθεση κλείνει. Για να μην συσχετιστεί το δικαστήριο με το ναυτικό δίκαιο όπου τα δικαιώματά σας δεν προστατεύονται, πρέπει να αρνηθείτε να εκπροσωπήσετε το τεχνητό άτομο. Αυτό γίνεται με το να δηλώσετε ότι είσαστε το φυσικό πρόσωπο. Δεν έχετε όνομα ή επώνυμο καθώς αυτά συνιστούν εταιρικό τίτλο.

Σε μία δικαστική υπόθεση, το δικαστήριο σας κρίνει με βάση τον όρκο που παίρνετε. Κάθε δικαστής πρέπει να ορκιστεί για να ασκήσει τη νομική. Όμως πρέπει να καταστήσετε σαφές προς το δικαστήριο και τους ενόρκους ότι ο δικαστής δρα ως δικαστής κι όχι ως τραπεζίτης. Θυμηθείτε ότι είσαστε ένα ζωντανό έμβιο ον στη Γη. Κυβερνάστε μόνον από τη συνείδησή σας. Οι νόμοι δημιουργούνται εντός μιας κοινωνίας. Η κοινωνία που έφτιαξε τους νόμους που βλέπουμε να εφαρμόζονται σήμερα, καλείται κοινωνία του νόμου. Το πιο όμορφο μέρος αυτής της απάτης είναι ότι δεν είμαστε μέρος αυτής της κοινωνίας, έτσι οι νόμοι αυτοί τελικά δεν έχουν εφαρμογή επάνω μας. Δικαστές, δικηγόροι και αστυνομικοί είναι μέρη μιας κοινωνίας. Μέσα σε αυτή την κοινωνία, έχουν δημιουργήσει τη δική τους γλώσσα που μοιάζει με την αγγλική. Έχουν κάποια μικρά πράγματα που ονομάζονται καταστατικές πράξεις και κανονισμοί που μοιάζουν με νόμους αλλά στην πραγματικότητα έχουν εφαρμογή μόνον στα μέλη της κοινωνίας τους.

Έτσι, αυτό βασικά σημαίνει ότι όλες οι παραβάσεις του κ.ο.κ., τα κατώτατα όρια ηλικίας, και όλα εκτός από τη βλάβη προς άλλο άτομο ή ιδιοκτησία, δεν έχουν εφαρμογή σε κάποιο άτομο. Οι νόμοι έχουν εφαρμογή μόνον σε εκείνους που ανήκουν στο σύστημα νόμων. Το παιχνίδι που παίζεται είναι μία παραίσθηση. Έχετε την επιλογή να ανοίξετε τα μάτια σας και να διεκδικήσετε την ελευθερία με την οποία γεννηθήκατε, περιορισμένη από τίποτε άλλο εκτός από τα όρια της φαντασίας σας. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα που εξασφαλίζουν ότι τα δικαιώματά σας προστατεύονται. Μακράν, η πιο σημαντική γραμμή άμυνας ενάντια σε αυτή την απάτη, είναι το να έχετε γνώση της αλλοίωσης της γλώσσας και το να γνωρίζετε πως να διαμορφώσετε τα πιστεύω και τις αντιλήψεις σας.

“Στη θρησκεία και την πολιτική, οι πεποιθήσεις και οι δοξασίες σχεδόν σε κάθε περίπτωση έχουν δοθεί αναμασημένες και χωρίς έρευνα, από αρχές που και οι ίδιες δεν τις έχουν εξετάσει, αλλά τις έχουν λάβει αναμασημένες από άλλους που επίσης δεν τις εξέτασαν, των οποίων οι απόψεις για αυτές τις δοξασίες δεν έχουν καμία αξία.” Σε όλες τις μορφές αλλοίωσης της γλώσσας υπάρχει ένας αντικατοπτρισμός αυτών στον μικρόκοσμο της ψυχής. “Και το πρόβλημα που βλέπω σήμερα στην ανθρωπότητα είναι ότι πλέον δεν γνωρίζουμε τους εαυτούς μας. Έχουμε τη δουλειά των 9:00 με 17:00, έχουμε ένα σπίτι, παιδιά, λογαριασμούς, τηλεόραση, χόμπι, και τα λάθη στα οποία εμπίπτουμε καθημερινά και σταδιακά αρχίζουμε να πιστεύουμε πως αυτοί είμαστε,

Όμως ποιοι είμαστε πίσω από τους εργασιακούς τίτλους, πίσω από την ιδιότητα “Μητέρα” ή “Πατέρας”, “Ένθεος” ή “Άθεος”, “Ρεπουμπλικάνος” ή “Δημοκρατικός”, “Μαύρος” ή “Λευκός”, “Άνδρας” ή “Γυναίκα”, ποιοί είμαστε; Ποιοί είμαστε κατά βάθος; Δεν γνωρίζουμε γιατί κάθε φορά που ακούμε μία απάντηση που δεν θέλουμε να δεχτούμε, την αρνούμαστε, την προβάλλουμε σε κάποιους άλλους και τους κρίνουμε επ’ αυτού. Αυτό λέγεται καταπίεση και βλέπουμε τις συνέπειές της σε προσωπικό επίπεδο, αλλά ποιές είναι οι συνέπειες σε συλλογικό επίπεδο, στην ανθρωπότητα; Τι συμβαίνει όταν ολόκληρος ο κόσμος αρνείται να δει ποιος είναι εσωτερικά;



5. Ψυχή

Ο Carl Jung ανακάλυψε πως υπάρχει ένα συλλογικό ασυνείδητο συνδεδεμένο με όλους τους ανθρώπους. Αυτό σημαίνει πως ολόκληρη η ανθρωπότητα μοιράζεται έναν κοινό νου. Αυτό είναι εμφανές στον κόσμο μέσω αναφορών κοινής μυθολογίας και συμβόλων, της έρευνας για τα μορφικά πεδία και την επιστήμη της κινησιολογίας. Αυτή η συλλογικότητα είναι ένα παγκόσμιο παράδειγμα του ασυνείδητου νου του ανθρώπινου σώματος, όπου τρισεκατομμύρια κυττάρων μοιράζονται το ίδιο σήμα. Αυτό το παράσιτο που ονομάζεται “ψευδο-Εγώ”, έχει ανάγκη από συνεχή τροφοδότηση για να επιβιώσει.

Η τροφή, τα καύσιμα και κάθε άλλη διατροφική μορφή είναι ενέργεια. Η ανθρώπινη συνείδηση είναι ένα πεδίο ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας. Όταν αυτή η εν δυνάμει ενέργεια χρησιμοποιείται, απελευθερώνει κινητική ενέργεια, η οποία χρησιμοποιείται για να διαιωνίσει το ψευδο-Εγώ μας. Αυτό συμβαίνει στους κατώτερους παρασιτικούς οργανισμούς, έως και τον συλλογικό οργανισμό που ονομάζεται “Ανθρωπότητα”. Ένα παράσιτο θα απελευθερώσει χημικές ουσίες που αναγκάζουν τον ξενιστή να ζητά την τροφή που αυτό το παράσιτο χρειάζεται για να επιβιώσει. Όσο ο ξενιστής αγνοεί τι συμβαίνει, θα συντηρεί το παράσιτο κι εκείνος θα πεινά.

Παρομοίως, ο Wilhelm Reich είχε πει ότι ολόκληρες κοινωνίες υποφέρουν από μία ψύχωση που προκαλείται από την έλλειψη διατροφής των βιολογικών μας ενστίκτων. Υποστηρίζει ότι η σεξουαλική καταπίεση συντηρεί τη δύναμη της εκκλησίας, η οποία έβαλε τις ρίζες της πολύ βαθιά στις εκμεταλλευόμενες μάζες μέσω του άγχους και της ενοχής για το σεξ. Προκαλεί δειλία έναντι της εξουσίας και κρατά τα παιδιά δέσμια των γονιών τους. Το αποτέλεσμα αυτών, είναι η υποδούλωση στην κρατική εξουσία και στην καπιταλιστική εκμετάλλευση. Παραλύει την κριτική ικανότητα των καταπιεσμένων μαζών γιατί καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος της βιολογικής μας ενέργειας. Εν τέλει, παραλύει την αποφασιστική ανάπτυξη της δημιουργικότητας και καθιστά αδύνατη την επίτευξη κάθε προσδοκίας για ανθρώπινη ελευθερία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το επικρατών οικονομικό σύστημα στο οποίο μεμονωμένα άτομα μπορούν εύκολα να κυβερνούν ολόκληρες μάζες, ριζώνει στην ψυχή των καταπιεσμένων.”

Αυτό που κατέδειξε ο Reich σε αυτό το σημαντικό χωρίο, είναι ότι σε συλλογικό επίπεδο, η καταπίεση μιας φυσικής λειτουργίας, βιολογικής, πνευματικής ή συναισθηματικής, θα έχει ως αποτέλεσμα μία αφύσικη αντίδραση, μία ψυχική ασθένεια. Αυτή η ασθένεια αντανακλάται στις μάζες μέσω του συλλογικού ασυνείδητου και δρα ως επιδημία. Η ανθρωπότητα μαστίζεται από μία ανικανότητα για ελευθερία. Αυτό σημαίνει πως ο άνθρωπος και η μάζα, χάνουν την ικανότητα να αυτοκυβερνώνται σε ψυχικό επίπεδο, κι αυτό εκδηλώνεται μακροκοσμικά ως κυβέρνηση και οργανωμένες θρησκευτικές δυνάμεις. Έτσι, αδειάζει ο θρόνος, ο εθνικός και προσωπικός μας θρόνος προς οποιονδήποτε και οτιδήποτε.

Υποδεχτείτε τους φημισμένους κυβερνήτες της Γης τους πατριάρχες του πολιτισμού… πολιτική, κοινωνική, οικονομική και πνευματική δικτατορία, ψυχική τυραννία. Αυτή η απλή ασθένεια της ψυχής μας, αυτή η έλλειψη ευθύνης και η απροθυμία προς βασική ανθρώπινη ελευθερία, άνοιξε το δρόμο προς κάθε τύραννο που κυβέρνησε σε αυτόν τον πλανήτη. Η ανθρωπότητα είναι εγκλωβισμένη στον κύκλο του φόβου, της απάθειας και του μίσους.

Αυτά τα ένστικτα καθοδηγούν ιεραρχικά πολιτικά συστήματα και γραφειοκρατίες που πολύ συχνά περιορίζουν το ανθρώπινο δικαίωμα προς αναζήτηση της ευτυχίας. Μία κοινωνία θεμελιωμένη στον φόβο, την απάθεια και το μίσος, δημιουργεί ένα σύστημα το οποίο επηρεάζει εκ βαθέων την ευτυχία του ατόμου. Καταπιέζει την προσωπική εξέλιξη και συντηρεί ένα μοντέλο κυκλικών συμπεριφορών υπεροχής και υποτέλειας και μία κοινωνική τάξη βασισμένη σε ψεύτικα ιδανικά. Όμως αυτοί οι καταπιεστικοί τύραννοι που δαιμονοποιήθηκαν από τις μάζες δεν διαφέρουν από εμάς. Για την ακρίβεια, είναι ένα με εμάς.

Στο βιβλίο του “Ο προφήτης”, ο Kahlil Gibran, ποιητικά αναφέρει: “Σας λέγω, όπως οι άγιοι και οι δίκαιοι δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον ανώτερο από εσάς, έτσι οι κακοί και οι αδύναμοι δεν μπορούν να πέσουν χαμηλότερα από τον χαμηλότερο που βρίσκεται επίσης μέσα σας. Ο καθένας μας έχει την ικανότητα να πράξει την πιο απεχθή αμαρτία ή να δείξει την πιο όμορφη συμπόνια για έναν συνάνθρωπό του”. Αυτός είναι ο ορισμός της ασθένειας της ανθρώπινης ψυχής.

Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί δεν παλεύουμε ενάντια σε σάρκα και αίμα αλλά ενάντια σε αρχές, ενάντια σε δυνάμεις, ενάντια στους σκοτεινούς κυβερνήτες αυτού του τόπου, ενάντια στην κακία που βρίσκεται σε υψηλές θέσεις. Σκεφτείτε οποιαδήποτε θέση εξουσίας ανώτερη από εσάς, βασιλικές οικογένειες, ηγέτες κυβερνήσεων, ενωμένα έθνη, οικονομικοί οργανισμοί, μονοπώλια και η καταστροφική δύναμη των πολυμέσων. Όλα αυτά αποτελούν όψεις του ψευδο-Εγώ μας. Είναι τα φυσικά συμπτώματα της ασθένειάς μας. Έχουν ανάγκη τη συνειδητή μας συμμετοχή, τη συνειδητή μας ενέργεια για να επιβιώσουν. Γιατί, χωρίς τη δική μας συνεργασία, χωρίς την παροχή της συνενοχής μας, θα πεινάσουν. Η ίδια τους η φύση εξαρτάται στην επιθυμία μας να μας κυβερνούν. Κι ένα τυπικό σύμπτωμα αυτής της ασθένειας στην ανθρωπότητα σήμερα είναι η συνεχή μας άρνηση της ασθένειάς μας.



6. Καταπίεση

Διαρκώς καταπιέζουμε όσα δεν αποδεχόμαστε για εμάς. Γι’ αυτό είναι τόσο δύσκολο να δούμε το ψευδο-Εγώ μας και τις παραλλαγές του όπως πραγματικά είναι. “Ένα έθνος μπορεί να αντέξει τους ηλίθιους και ακόμα και τους φιλόδοξους. Δεν μπορεί όμως να επιβιώσει από την προδοσία εκ των έσω.” Αυτό είναι το αληθινό ψευδο-Εγώ μας, το οποίο μας παραπλανά και μας απομακρύνει από την ελευθερία που πραγματικά έχουμε. Για να επιβιώσει αυτό το ψυχικό παράσιτο, πρέπει να μας δώσει μία χημική ουσία που θα μας αναγκάσει να είμαστε εξαρτημένοι από αυτό. Σε αυτή την περίπτωση, η τροφή είναι η συνειδητή μας ενέργεια και για να θρέψουμε το παράσιτο, η χημική ουσία του φόβου μας αναγκάζει να αποζητούμε προστασία και άμυνα.

Οι ζωτικές λειτουργίες του σώματος μπορούν να χωριστούν σε δύο βασικές λειτουργίες που επιτρέπουν σε κάθε οργανισμό να επιβιώσει: Πρέπει να αναπτυχθείς, να συντηρηθείς, να φροντίσεις τη βιολογία σου, αλλά πρέπει επίσης να μπορείς να προστατεύεις τον εαυτό σου. Έτσι, αν απλώς μεγαλώνεις αλλά δεν μπορείς να προστατέψεις τον εαυτό σου, γίνεσαι τροφή για κάτι άλλο. Έτσι, η επιβίωση συνιστά μία ισορροπία μεταξύ ανάπτυξης και προστασίας.

Στην εξέλιξη της ιστορίας και της ανάπτυξης του ανθρώπινου πολιτισμού, αναγνωρίζουμε ότι η φύση μας πρέπει να βρίσκεται σε μία κατάσταση ανάπτυξης και ότι η προστασία μας υποτίθεται πως απλώς μας βοηθά σε κάποια απειλητική στιγμή. Δεν μπορείς να μεγαλώνεις και να προστατεύεσαι ταυτόχρονα. Έτσι, η ουσία είναι, όταν βλέπουμε την ανάγκη για προστασία, οι στρεσσικές ορμόνες του σώματος φράσσουν την κυκλοφορία του αίματος στα σπλάχνα μας που είναι μέρος του σώματος προς ανάπτυξη. Το θέμα είναι πως αν παίρναμε το αίμα από τα σπλάχνα μας και το μεταφέραμε στα χέρια μας, τότε δεν θα υπήρχε αίμα στα σπλάχνα και αυτό σημαίνει παύση της ανάπτυξης.

Αλλά είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε. Και όταν η μάχη τελειώσει, το αίμα μας επιστρέφει στα σπλάχνα μας και αρχίζουμε πάλι να αναπτυσσόμαστε. Όμως, στον κόσμο που ζούμε σήμερα, υπάρχει φόβος 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα. Έτσι υφιστάμεθα μία συνεχή ροή εκείνης της στρεσσικής ορμόνης στο σώμα μας. Ρέει συνεχώς, ωθώντας μας να αντιταχθούμε ή να φύγουμε, οποιαδήποτε στιγμή είμαστε έτοιμοι για μάχη γιατί είμαστε σε επαγρύπνηση.



Όμως, το πρόβλημα είναι το εξής: τι σημαίνει αυτό για την κατανομή της ενέργειάς μας; Σημαίνει ότι ξοδεύουμε την περισσότερη ενέργειά μας για προστασία. Δεν μπορείς να επιβιώσεις όταν προστατεύεσαι συνεχώς. Και αν το παράσιτο μπορεί να ελέγξει τον φόβο, μπορεί να δημιουργήσει τέτοιο φόβο ανάμεσά μας που μόνον αυτό μπορεί να μας προστατέψει από εκείνον. Μία πρόσφατη εκδήλωση αυτού, μας δίνει ο Zbigniew Brzezinski, πρώην υπουργός εξωτερικών και υποστηρικτής του προέδρου Barack Obama. Στο βιβλίο του “Η μεγάλη σκακιέρα”, δηλώνει: “Καθώς η Αμερική μετατρέπεται σε μία αυξανόμενα πολυπολιτισμική κοινωνία μπορεί να της είναι δύσκολο να φτιάξει μία κοινά αποδεκτή εξωτερική πολιτική, εκτός από την περίπτωση μίας πραγματικά μεγάλης και ευρείας άμεσης εξωτερικής απειλής.

Ακόμη και ο γραμματέας των Ναζί, Hermann Goring, συνοψίζει τέλεια αυτό το παιχνίδι προσφοράς και ζήτησης όταν δηλώνει πως: “Οι άνθρωποι πάντοτε μπορούν να εγκλωβιστούν από τους ηγέτες, αυτό είναι εύκολο. Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι το να τους πεις ότι τους επιτίθενται και να κατηγορήσεις τους ειρηνοποιούς για έλλειψη πατριωτισμού και έκθεση της χώρας σε κίνδυνο. Λειτουργεί το ίδιο σε κάθε χώρα. Επίσης λειτουργεί το ίδιο σε κάθε ξεχωριστή ψυχή.



Να θυμάστε πως το ψευδο-Εγώ έχει μόνον μία επιθυμία – να μεγαλώσει και να γίνει πιο δυνατό από τον αληθινό εαυτό μας. Αυτή η ασθένεια μας αναγκάζει να πιστέψουμε ότι είμαστε κάτι ξέχωρο από τη φύση. Γι’ αυτόν τον λόγο εξαρτώμαστε τόσο πολύ από την τεχνολογία. Γι’ αυτό υπάρχει τόση αμέλεια για τη Γη και το περιβάλλον. Και γι’ αυτό βλέπουμε τόσο φανατισμό, ρατσισμό και σεξισμό και κάθε άλλη πιθανή μορφή διάκρισης που οδηγεί στο έγκλημα, τη βία, τους πολέμους και τελικά στην ολική καταστροφή του οργανισμού.

Αυτή η ατέρμονη κατάσταση φόβου, σύγχυσης και απομόνωσης στην οποία ζει ο κόσμος, είναι ένα σύμπτωμα του ψευδο-Εγώ που δημιουργεί μία πλασματική απειλή. Αν οι άνθρωποι ταυτιστούν με την εξουσία, τότε η ελευθερία προκαλεί άγχος. Πρέπει να κρύψουν το θύμα μέσα τους καταφεύγοντας στη βία εναντίον άλλων.



7. Σύμβολα

Πολλοί από τους προέδρους των ΗΠΑ είναι συγγενείς μεταξύ τους. Η οικογένεια Bush έχει συγγένεια με έναν μεγάλο αριθμό πρώην προέδρων. Τους George Washington, Millard Fillmore, Franklin Pierce, Abraham Lincoln, Ulysses Grant, Rutherford Hayes, James Garfield, Grover Cleveland, Theodore Roosevelt, William Taft, Calvin Coolidge, Herbert Hoover, Franklin Roosevelt, Richard Nixon και Gerald Ford. Ο Michael Tsarion σημειώνει ότι οι Bush έχουν στενή συγγένεια με όλους του ευρωπαίους μονάρχες, ενθρονισμένους και μη και έχει συγγένεια με κάθε μέλος της Βρετανικής βασιλικής οικογένειας.

Το γενεαλογικό δέντρο των Bush μπορεί να καταγραφεί ήδη από τον 15ο αιώνα. Έχει ευθεία καταγωγή από τον Ερρίκο τον 3ο και από την αδελφή του Ερρίκου του 8ου, Mary Tudor. Επίσης έχει συγγένεια με τον Κάρολο τον 2ο της Αγγλίας. Και επίσης βρίσκουμε ότι ο George Bush είναι απευθείας απόγονος του Godfroi de Bouillon, ο οποίος ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ αφότου την επανέκτησε από τους Σαρακηνούς, που ήταν το όνομα της Ισλαμικής πίστης κατά τον μεσαίωνα.

Έχει ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η σημερινή κατοχή της μέσης ανατολής από τις ΗΠΑ έγινε από την ίδια οικογένεια: Ξεκίνησε από τον George Bush τον πρεσβύτερο το 1991 και συνεχίστηκε από τον George Bush τον νεότερο το 2003. Ο George Bush ο νεότερος είναι εξάδελφος των δύο αντιμαχόμενων υποψηφίων του κατά τις δύο θητείες του ως πρόεδρος, με τον Al Gore και τον John Kerry. Ο πρόεδρος των Δημοκρατικών, Barack Obama, επίσης έχει συγγένεια με τον George Bush, όπως επίσης και με τους Gerald Ford, Lyndon Johnson, Harry Truman, James Madison και με τον βρετανό πρωθυπουργό, σερ Winston Churchill.



Στην αντίπαλη πλευρά των προεδρικών εκλογών του 2008 ο John McCain κατάγεται από τον Robert De Bruce, τον βασιλιά William τον 1ο της Σκοτίας κι επίσης από τον Godfroi de Bouillon. Πιθανότατα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πλευρές αυτών των γενεαλογιών είναι ότι ολόκληρη η Βρετανική βασιλική οικογένεια κατάγεται από τον μουσουλμάνο προφήτη Μωάμεθ μέσω των αράβων βασιλιάδων της Σιβύλλας. Η γενεαλογία πέρασε από τους βασιλείς της Πορτογαλίας στην Καστίλη και τελικά στον βασιλιά Εδουάρδο τον 4ο.

Αυτή είναι μία ιστορία πολύ διαφορετική από όσα ακούτε καθημερινά στα ΜΜΕ και ως ιδέα γενεαλογικής υπεροχής απομυθοποιείται πλήρως σύμφωνα με την αυθεντία στις αριστοκρατικές γενεαλογίες – τη χρυσή βίβλο των ευγενών του Burke. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει η αληθινή ιστορία και από την άλλη υπάρχει η κατασκευασμένη ψευδαίσθηση, η βιτρίνα που προβάλλεται στο κοινό. Αυτοί οι δεσμοί αίματος προχωρούνε διαρκώς μέσα από συγγράμματα όπως η χρυσή βίβλος των ευγενών του Burke και από άλλα συναφή βιβλία.

Το σημαντικό σε όλα αυτά είναι ότι βρίσκουμε όχι μόνον τους ίδιους ανθρώπους, αλλά και την ίδια επιδίωξη ανάμεσα στους ανθρώπους που κατείχαν υψηλές θέσεις στη μοναρχία, τις δυναστείες, την αριστοκρατία και τη δημοκρατία, στο παρελθόν και το παρόν. Και όλοι τους συνδέονται με φυσικό και συμβολικό δεσμό. Αυτή η γενεαλογία φέρει το σύμβολο της νόσου μας. Για να αναπτύξουμε μία το δυνατόν ακριβή εικόνα του εαυτού μας, πρέπει να αποκτήσουμε μία μικρή ή μεγάλη επίγνωση αυτών των προσωπείων του εαυτού μας τα οποία δεν γνωρίζαμε ότι υπάρχουν. Και αυτά τα προσωπεία μπορούν εύκολα να εντοπιστούν γιατί εμφανίζονται ως συμπτώματα.



8. Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της ψυχοπνευματικής μας ασθένειας είναι οι πόλεμοι, οι τρομοκρατικές επιθέσεις, οι τεχνητές ή κατασκευασμένες καταστροφές και οι ηγέτες. Όσο οι άνθρωποι αγνοούν τις εσωτερικές τους τάσεις και την εσωτερική τους φύση, πάντα θα αποτυγχάνουν να κατανοήσουν το γιατί λαμβάνουν χώρα αυτά τα γεγονότα και το γιατί αυτοί οι άνθρωποι ανέρχονται σε τόσο σημαντικές θέσεις. Ο λόγος που επί χιλιάδες χρόνια έχουμε αποτύχει να κατακτήσουμε μόνιμα αυτούς τους αρχετυπικούς εξουσιαστές, είναι γιατί επί χιλιάδες χρόνια πολεμούμε τα συμπτώματα της νόσου κι όχι την αιτία της.

Για κάθε διεφθαρμένη κυβέρνηση που πέφτει στα χέρια των επαναστατημένων και καταπιεσμένων μαζών, δύο ακόμα θα εμφανιστούν στη θέση της κάθε φορά. Γιατί η αιτία ύπαρξης μιας διεφθαρμένης κυβέρνησης δεν βρίσκεται στο άτομο που ηγείται αυτής αλλά στην ψυχή του κάθε ατόμου. Γιατί ο ανίδεος ξενιστής ενός θανατηφόρου παρασίτου θα κάνει τα πάντα προκειμένου να αρνηθεί τη δική του ανικανότητα προς ελευθερία. Οι άνθρωποι θα κάνουν τα πάντα, ασχέτως του πόσο παράλογο είναι, για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν την ψυχή τους.

Είμαστε τόσο άδειοι από λογική σε αυτόν τον κόσμο, που εκείνοι οι λίγοι που απλώς σταματάνε να προβάλλονται πάνω στους άλλους και αρχίζουν να αντιμετωπίζουν τους δικούς τους δαίμονες, μοιάζουν με νευρωτικούς. Ένα άρθρο που γράφτηκε το 1950 δηλώνει ότι τα άτομα που απομονώθηκαν από το οικείο κοινωνικό και πολιτισμικό τους περιβάλλον, έγιναν νευρωτικά. Αυτό καταδεικνύει πως όταν αυτά τα άτομα δεν έχουν αντικείμενο για να συνδέσουν με τις σκοτεινές τους τάσεις, αρχίζουν να βλέπουν στον εαυτό τους όσα παλαιότερα αρνούνταν να αναγνωρίσουν και δεν είχαν ιδέα για το πώς εμφανίστηκαν και πώς να τα αντιμετωπίσουν.

Το να αντιμετωπίσουμε τον αληθινό εσώτερο εαυτό μας είναι θεωρητικά άγνωστο στον κόσμο σήμερα. Γι’ αυτό ασχέτως του πόσοι πολιτισμοί έρχονται και παρέρχονται, είναι το συλλογικό μας ασυνείδητο που δημιουργεί τον κυβερνητικό μηχανισμό, όχι τα άτομα ξεχωριστά. “Ο ορισμός της φρενοβλάβειας είναι το να κάνεις συνεχώς το ίδιο πράγμα και να περιμένεις κάθε φορά διαφορετικά αποτελέσματα” λέει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Και μετά από αμέτρητες απόπειρες θα νομίζατε ότι οι άνθρωποι θα κατανοούσαν ότι τα φυσικά αντίποινα δεν είναι η λύση. Κι όμως είμαστε εδώ, χιλιάδες χρόνια μετά, με τεχνολογία που μπορεί να κλωνοποιήσει το DNA, οχήματα που μπορούν να σπάσουν το φράγμα του ήχου και να εξερευνήσουν τα βάθη του διαστήματος, και με επιστήμη που μπορεί να θεραπεύσει σχεδόν κάθε ασθένεια και ακόμα αποτυγχάνουμε να προσέξουμε τη σημαντικότητα των σκέψεων και της συνείδησής μας. Αυτός είναι ο ορισμός της φρενοβλάβειας. Όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι για αυτή την ψυχική επιδημία γιατί σκοτώνουμε τον πληροφοριοδότη και δεν δίνουμε προσοχή στο μήνυμά του.



9. Το Εγώ

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘90, τρεις κάτοχοι του βραβείου Νόμπελ ιατρικής, εξέλιξαν την έρευνα που αποκάλυψε πως η πρωταρχική λειτουργία του DNA δεν βρίσκεται στην πρωτεϊνοσύνθεση όπως πιστεύονταν ευρέως κατά τον περασμένο αιώνα αλλά στην πρόσληψη κι εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Λιγότερο από το 3% των λειτουργιών του DNA σχετίζονται με την πρωτεϊνοσύνθεση, ενώ περισσότερο από το 90% λειτουργεί στο πεδίο των βιοακουστικών και βιοηλεκτρικών σημάτων.

Γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το DNA λειτουργεί με βιοηλεκτρικά σήματα; Το ινστιτούτο Heartmath ανακάλυψε πως η καρδιά και ο εγκέφαλος διατηρούν έναν συνεχή αμφίδρομο διάλογο, το ένα επηρεάζοντας τη λειτουργία του άλλου. Αν και δεν είναι πολύ γνωστό, η καρδιά στέλνει πολύ περισσότερες πληροφορίες στον εγκέφαλο απ’ ότι ο εγκέφαλος στέλνει στην καρδιά και τα σήματα που στέλνει η καρδιά στον εγκέφαλο μπορούν να επηρεάσουν την αντίληψη, τα συναισθήματα και ανώτερες συλλογικές λειτουργίες. Επίσης, η καρδιά παράγει το πιο δυνατό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του σώματός μας και αυτό μπορεί να μετρηθεί στα εγκεφαλικά κύματα των ανθρώπων γύρω μας.

Κυριολεκτικά είμαστε μία ηλεκτρομαγνητική έκφραση των ανώτερων συλλογικών λειτουργιών μας. Η συμπεριφορά του ηλεκτρομαγνητισμού είναι γνωστή ως δυισμός. Η ύλη εμπεριέχει αρνητικό και θετικό φορτίο. Αυτό σημαίνει ότι οι οργανισμοί έχουν δημιουργηθεί πάνω σε αυτή τη βάση. Η ομοιοστασία κάθε οργανισμού είναι η εξισορρόπηση των δύο πολικοτήτων. Επιπλέον, έρευνες στη δυναμική των συναισθημάτων έδειξαν ότι το πεδίο της καρδιάς είναι φορέας συναισθημάτων και ο μεσολαβητής βιοηλεκτρομαγνητικής επικοινωνίας μέσα κι έξω από το σώμα. Έρευνες έδειξαν ότι το πεδίο της καρδιάς μας αλλάζει ανάλογα με τα συναισθήματα που βιώνουμε, καταγράφεται στον εγκέφαλο των ανθρώπων γύρω μας και είναι ικανό να επηρεάσει τα κύτταρα, το νερό και το DNA όπως μελετήθηκε στο εργαστήριο.



10. Φόβος

Η χημική ουσία που παράγει ένα συλλογικό παράσιτο δημιουργεί ένα βιοηλεκτρικό σήμα που δίνεται από τον ξενιστή. Αυτό το σήμα εκπέμπεται στους οργανισμούς της κοινότητάς μας και θα εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον οργανισμό εκτός κι αν εξουδετερωθεί από μία αντίθετη δύναμη. Ο δόκτωρ Fritz Allan Poe ανακάλυψε πως τα κύτταρα του σώματός μας επικοινωνούν μέσω βιοφωτονίων, δηλαδή μικροσκοπικών σωματιδίων φωτός τα οποία είναι τμήματα ενός ηλεκτρομαγνητικού πεδίου. Αυτό το σύστημα επικοινωνίας στο σώμα μας υπάρχει και μεταξύ ανθρώπων και σε αυτό που είναι γνωστό ως μορφική αντήχηση.

Αυτό ήταν γνωστό στους σαμάνους, τους σοφούς και τους μύστες της αρχαιότητας. Αυτές οι διδασκαλίες ήταν γνωστές και στους προϊστορικούς πολιτισμούς. Δεν ήταν τυχαίο που οι τέχνες και οι τελετές ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε αρχαίου πολιτισμού. Η τέχνη χρησιμοποιούνταν ως μία προσωπική μέθοδος για να προβάλλουν το υποσυνείδητο μέρος της ψυχής στον συνειδητό νου. Αυτό κυριολεκτικά ήταν μία ψυχική θεραπεία. Οι τελετές ήταν βασισμένες σε αστρολογικές ημερομηνίες. Όπως μάθαμε, η μελέτη των άστρων και των πλανητών αντανακλά στην αστροψυχολογία μας. Οι σαμάνοι έκαναν τελετές σε αστρολογικές ημερομηνίες που συσχετίζονταν με τον κιρκαδικό ρυθμό ή τον ψυχολογικό κύκλο. Αυτές οι τελετές κρατούσαν τους ανθρώπους σε επίγνωση του εαυτού τους και απέτρεπαν την καταπίεση του ψυχισμού τους.

Όσο οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν τους εσώτερους δαίμονές τους και τους αποδέχονταν ως δικούς τους, δεν τους πρόβαλλαν συλλογικά στον φυσικό κόσμο. Αν εξωτερικεύσεις αυτό που βρίσκεται μέσα σου, αυτό που θα εξωτερικεύσεις θα σε σώσει. Αν δεν εξωτερικεύσεις αυτό που βρίσκεται μέσα σου, αυτό που δεν θα εξωτερικεύσεις θα σε καταστρέψει. Η απαρχή της ψυχολογικής μας νόσου άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαία μετά από μία σειρά καταστροφών που ανάγκασαν το συλλογικό να εισέλθει σε μία σωματική κατάσταση μάχης ή αποχώρησης. Αυτό υποβάθμισε την ανοσία του πληθυσμού εισάγοντας μία κατάσταση έντονου στρες. Το σώμα μας γίνεται πιο επιρρεπές στις ασθένειες υπό καθεστώς στρες. Έτσι, η ανθρωπότητα αρρώστησε όταν ολόκληρα τμήματα γης βυθίστηκαν από πλημμύρες. Αυτό ξερίζωσε πολλές φυλές, αρχηγούς και πολιτισμούς από τα σπίτια και οι τελετουργίες τους που χρησιμοποιούνταν ως μέσα για ψυχική υγεία έπαυσαν έτσι ώστε να επιβιώσουν της καταστροφής και να αναζητήσουν νέες κατοικίες.

Οι σαμάνοι εξαπλώθηκαν σε νέες περιοχές του πλανήτη, αλλά αυτή η πληροφορία αποσιωπήθηκε. Μας έκαναν να πιστεύουμε ότι ανεπτυγμένοι πολιτισμοί όπως αυτός της αρχαίας Αιγύπτου και οι Μάγια της κεντρικής Αμερικής προήλθαν χωρίς προγενέστερα στοιχεία πνευματικής εξέλιξης που τους έφεραν στην κορυφή της εξέλιξής τους. Θέλουν να πιστεύουμε ότι η εκπληκτική τους γνώση των μαθηματικών, της αστρολογίας, της γεωργίας, των οικονομικών, του πολιτεύματος και της αρχιτεκτονικής προήλθαν από το πουθενά. Αυτό οδήγησε πολλούς σύγχρονους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι οι απαρχές αυτών των πολιτισμών συγκαλύφθηκαν. Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι η δύναμη που καθοδήγησε τη συγκάλυψη αυτής της γνώσης προήλθε από την ίδια γενεαλογία των πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών που αναφέρθηκαν προηγουμένως.



Υπάρχουν πολλά γνωστά καμένα και απαγορευμένα σημαντικά βιβλία στην ιστορία μας. Κι όμως, μετά από όλη αυτή τη συγκάλυψη, υπάρχουν ακόμα κατάλοιπα της διασποράς των παλαιότερων πολιτισμών σχεδόν σε κάθε χώρα. Υπάρχουν σημαντικές αποδείξεις αρχαίων πολιτισμών που επισκέφτηκαν τη βόρεια Αμερική πολύ πριν τη γνωστή πεποίθηση του Ευρωπαϊκού εποικισμού. Ο Barry Fell, στο βιβλίο του “Αμερική π.Χ.”, αναφέρει: “Υπάρχουν αρχαίες επιγραφές που έχουν καταγραφεί σχεδόν σε κάθε μέρος των ΗΠΑ, του Καναδά και της λατινικής Αμερικής γραμμένες σε διάφορες Ευρωπαϊκές και Μεσογειακές γλώσσες, σε αλφάβητα 2,500 χρόνων”. Ο William Comynus Beaumont έγραψε: οι πολιτισμοί των Τολκέκων και των Μάγια δεν προήλθαν από Αμερικανικό έδαφος αλλά εμφανίστηκαν εκεί υπό πλήρη εξέλιξη, με ανεπτυγμένη τέχνη και σύστημα ιερογλυφικών που έχει σχέση με εκείνο της Αιγύπτου.

Ανακαλύφθηκαν χιλιάδες προϊστορικές τοποθεσίες στη Νέα Αγγλία και σε διάφορες άλλες βόρειες πολιτείες όπου υπάρχουν επιγραφές, σκαλίσματα και λόφοι που δημιουργήθηκαν από Δρυίδες ναυτικούς πολύ πιο παλιά από το 100 π.Χ. Για να συγκαλύψουν αυτή την πληροφόρηση ακόμη περισσότερο, για τη γενεαλογία δεν ήταν αναγκαίο μόνο το να καούν όλα τα κείμενα που περιείχαν την αληθή ιστορική πληροφόρηση, αλλά και το να εξολοθρευτούν οι πολιτισμοί που προήλθαν από αυτούς τους αρχαίους σαμάνους. Η πιο καταστροφική γενοκτονία που συνέβη ποτέ ήταν και ακόμα είναι η εξολόθρευση των σαμανικών φυλών.

Χάσαμε τις ρίζες της παράδοσής μας και δεν γνωρίζουμε τίποτα περί τελετών. Οι χοροί των δράκων και των φαντασμάτων των ινδιάνων της Αμερικής περί τίνος πιστεύετε ότι ήταν; Όλοι οι σαμάνοι όταν κάνουν τις τελετές τους, κάνουν ακριβώς αυτό, τη δουλειά τους, αρμονικά, μέσω χορών, ενδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα της Γης, αλλά δολοφονήθηκαν όλοι τους. Γι’ αυτόν τον λόγο κατά τον 17ο αιώνα, υπήρχε μία φανερή ατζέντα, πως όταν συναντάς ιθαγενείς, τους εξολοθρεύεις.

Ο Κολόμβος στάλθηκε στην αποστολή του μαζί με πράκτορες του στέμματος, να διαλύσει τις ζωές των ιθαγενών και να αρπάξει τον ορυκτό τους πλούτο. Επισκέφτηκε κάθε νησί στην Καραϊβική, παίρνοντας τον χρυσό και όσους περισσότερους σκλάβους μπόρεσε από τη αυτόχθονα φυλή Tano. 5 εκατομμύρια ιθαγενών δολοφονήθηκαν μέσα σε 3 χρόνια σύμφωνα με την Leah Trabich. Μέσα σε 15 χρόνια, η φυλή Arawak των 250,000 μελών, εξολοθρεύτηκε πλήρως. Ο πληθυσμός των ΗΠΑ πριν την επαφή του με την Ευρώπη ήταν μεγαλύτερος από 12 εκατομμύρια. Τέσσερις αιώνες αργότερα, ο αριθμός τους μειώθηκε κατά 95% στις 237,000. Από το 1494 έως το 1508, πάνω από 3 εκατομμύρια ανθρώπων χάθηκαν στον πόλεμο, στη σκλαβιά και στα ορυχεία. Ποιος από τις μελλοντικές γενιές θα πιστέψει κάτι τέτοιο; Εγώ που γράφω αυτά ως αυτόπτης μάρτυρας με δυσκολία το πιστεύω. Τα μάτια μου έχουν δει αυτές τις πράξεις, τόσο ξένες προς την ανθρώπινη φύση και τώρα τρέμω καθώς γράφω.

Άλλος ένας πράκτορας της γενεαλογίας του ψευδο-Εγώ ήταν ο Hernando Cortes που αποδεκάτισε τη φυλή των Αζτέκων και έκλεψε τους ορυκτούς πόρους τους.

Αυτό έγινε και με τον δεύτερο εξάδελφο του Cortes, τον Francisco Pizarro που κατέκτησε την αυτοκρατορία των Ίνκας στο Περού. Αυτές οι ωμότητες καταγράφηκαν στην Αφρική, τη Νέα Ζηλανδία, τη Νέα Γουινέα, το ανατολικό Τιμόρ και συμβαίνουν ακόμη και σήμερα στον Καναδά. Αυτή ήταν μία σκόπιμη απόπειρα να θάψουν ότι απέμεινε από τον αρχαίο κόσμο και την αληθινή ιστορία μας. Είναι όμως ένα αφελές λάθος, να κατηγοριοποιούμε και να κατηγορούμε όλα και όλους όσοι εμπλέκονται με την πολιτική ή τη θρησκεία για αυτή την συγκάλυψη της γνώσης.



Είναι φυσικό για τους ανθρώπους να επιθυμούν την πνευματική κατανόηση όταν υπάρχουν τόσοι κατασκευασμένοι χαμένοι κρίκοι και διαστρεβλώσεις στα πνευματικά κείμενα σήμερα. Και λόγω αυτού του κενού στην πνευματική σοφία, οι ειλικρινείς και ηθικοί άνθρωποι που απλώς προσπαθούν να κατανοήσουν τη θέση τους σε αυτόν τον κόσμο, γίνονται το κύριο αγοραστικό κοινό για εκείνους που θέλουν να εκμεταλλευτούν αυτό το τρωτό τους σημείο για να έχουν αρκετή δύναμη να καθορίζουν τη ζωή μας.

Για παράδειγμα ας ρίξουμε μια ματιά στο κίνημα της Νέας Εποχής, το οποίο είναι άλλη μία παγίδα σε όλα αυτά και στην οποία κάποιοι άνθρωποι τελικά θα πέσουν. Ψάχνουν έντονα για κάτι τόσο άσχημο που παίρνουν όλα όσα παρέδωσαν σε εμάς ή σε εκείνους. Αλλά αυτά δεν βασίζονται σε κάποια πραγματική κατανόηση, είναι και πάλι σαν να προέρχεται από μία θρησκευτική οπτική. Οι άνθρωποι αναζητούν πραγματικά κάτι νέο, αναζητούν έναν νέο τύπο πνευματικότητας ή να βελτιώσουν τον εαυτό τους ή να αλλάξουν κάτι, αλλά αυτό υπονομεύεται. Και αυτό που πραγματικά κάνουν είναι να σε οδηγούν σε ένα άλλο είδος ομαδικής νόησης ή σε μία νεοεποχίτικη θρησκεία, και οι άνθρωποι πάλι δεν είναι ικανοί να απελευθερωθούν από αυτό και να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο ή το δικό τους μονοπάτι, το οποίο θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό σε όλα αυτά. Ο καθένας από εμάς είναι ένα είδος σχιζοφρενούς προσωπικότητας, τραγικά χωρισμένη εναντίον του εαυτού μας.

Στην προχριστιανική εποχή, υπήρχαν διάφορες θρησκείες απίστευτης δύναμης.

Κυρίως οι Αστρικές, οι Ηλιακές, οι Κρόνιες, οι Σεληνιακές και η θρησκεία του Ιερού Μανιταριού. Είναι απλό να δούμε ότι οι πιστοί του σεληνιακού θεού αποτελούσαν τη σεληνιακή θρησκεία. Η λατρεία των ηλιακών θεών ήταν ενδεικτική των ηλιακών θρησκειών. Η Κρόνια θρησκεία, που αποτελούνταν από τους Φοίνικες και τους Καναανίτες λάτρευαν τον θεό Ελ ή Έλαϊ. Η βιβλική έξοδος των εβραίων από την Αίγυπτο έδειξε ότι μπήκαν στην Καναάν και συγχώνευσαν τη σεληνιακή θρησκεία της Ίσιδας, με την ηλιακή θρησκεία του Ρα και την Κρόνια θρησκεία του Ελ, για να δημιουργήσουν το Ίσις-Ρα-Ελ (Ισραήλ).



Στην αρχαία εβραϊκή θρησκεία και μυθολογία, η λατρεία του Γιαχβέ, οι πατριαρχικές αναφορές, η προσωρινή παραμονή στην Αίγυπτο κλπ, έχουν τις ρίζες τους στη θρησκεία του ιερού μανιταριού, που αναπτύχθηκε από το φιλοσοφικό υπόβαθρο γονιμότητας της αρχαίας μέσης ανατολής. Η εβραϊκή μίτρα, το μουσουλμανικό τουρμπάνι και τα στρατιωτικά μπερέ είναι παραλλαγές του συμβόλου της θρησκείας του ιερού μανιταριού.

Μία όμως από τις πρώτες και πιο έκδηλες ήταν η Αστρική θρησκεία. Και αν και ένας αριθμός τέτοιων θρησκειών δημιουργήθηκαν για σαμανιστικούς σκοπούς και για λόγους διαχείρισης του κόσμου, πάραυτα μερικές εκλήφθηκαν ως διαφορετικών προθέσεων. Όπως θα το φανταζόσασταν, σε κάθε κέντρο εξουσίας, μικρότερες θρησκείες δημιουργούνταν μέσα στις κύριες θρησκείες για να λατρεύουν ξεχωριστά τους θεούς. Η λατρεία του Μίθρα και του Διονύσου είναι δύο παραδείγματα. Ακόμα και σήμερα μπορείτε να δείτε τον Μιθραϊκό ή Φρυγικό σκούφο στο σύμβολο της καθήμενης ελευθερίας στο δολάριο, στους θυρεούς πολλών χωρών, στη σημαία της Παραγουάης, στη σφραγίδα της Αμερικανικής Γερουσίας, ακόμα και στην ηλιακή θρησκευτική εορτή του χειμερινού ηλιοστασίου που τώρα ονομάζουμε Χριστούγεννα.

Στη λατρεία του Διονύσου, γινόντουσαν πολλές εκδηλώσεις, όπως τα Μεγάλα Διονύσια που γιορτάζονταν στην Αθήνα κατά την εαρινή ισημερία. Το σπουδαιότερο γεγονός σε αυτές τις εκδηλώσεις ήταν τα Θέμελα, ένας διαγωνισμός στον οποίο ποιητές, μουσικοί και διασκεδαστές ερμήνευαν σε ανοιχτό θέατρο. Οι μουσικοί δεν πλήρωναν φόρους και τα μέλη της συντεχνίας των μουσικών δεν είχαν στρατιωτικές υποχρεώσεις. Η λατρεία του Διονύσου είναι ακόμα ζωντανή και σήμερα ως βιομηχανία διασκέδασης. Η χριστιανική εκκλησία είναι μία εγκυκλοπαίδεια προϊστορικών λατρειών είπε ο Friedrich Nietzsche.



Η παλαιά διαθήκη περιέχει όλη αυτή την ιστορία. Η ελίτ των δυναστειών αυτών των λατρειών λειτουργούν μέσω των απογόνων τους στον σημερινό κόσμο και είναι ιδιαίτερα ισχυρές. Αυτές οι λατρείες ακόμα υπάρχουν σε πολλές σημαντικές θέσεις εξουσίας σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο. Αλλά οι πιο σημαντικές λειτουργίες αυτών των ομάδων είναι το να κατασκευάσουν τη συναίνεση και τη συνενοχή των ανθρώπων. Ο συνειδητός νους είναι ο δημιουργικός νους, είναι αυτός που φέρει μέσα του την προσωπική μας ταυτότητα. Επιτελεί την πραγματική σκέψη. Και μετά είναι ο υποσυνείδητος νους, χωρίς οντότητα, ο υποσυνείδητος νους είναι ισοδύναμος με ένα μαγνητόφωνο, καταγράφει συμπεριφορές και μετά, με το πάτημα ενός κουμπιού αναπαράγει τη συμπεριφορά, δρα αυτόματα. Είναι κάτι πολύ βολικό γιατί δεν χρειάζεται να μαθαίνουμε τα ίδια συνεχώς και από τη στιγμή που γνωρίζεις κάτι, μπορείς να το κάνεις πρότυπο.



Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα βασικά πρότυπα πίστης και συμπεριφορών που είναι προγραμματισμένα στον υποσυνείδητο νου προήλθαν από τους δασκάλους μας, κυρίως από τους γονείς μας, την οικογένεια και την κοινωνία μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κατανοούν πόσο εύκολα επηρεαζόμαστε από το περιβάλλον μας. Κάθε άτομο που συναντάμε, κάθε ξεχωριστή κατάσταση που αντιμετωπίζουμε, κάθε μικρή λέξη που λέγεται στην τηλεόραση, μπορεί να μην φαίνεται ότι επηρεάζει στον συνειδητό νου, αλλά το υποσυνείδητό μας είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να αφήνει κάθε περιβαλλοντικό σήμα να μας επηρεάσει εν αγνοία μας. Έτσι, η ερώτηση είναι – ζούμε συνειδητές ή ασυνείδητες ζωές;

Και τώρα, η νευροεπιστήμη μας λέει ότι στο ξεδίπλωμα της ζωής μας, μόνον το 5% αυτής ελέγχεται από τον συνειδητό νου και το 95% του χρόνου ζωής ελέγχεται από το υποσυνείδητο με προγράμματα από άλλους ανθρώπους τα οποία εγκαταστάθηκαν εκεί. Και το πρόβλημα είναι, ότι εννοεί πως όταν αυτά τα προγράμματα λειτουργούν, δεν τα βλέπουμε. Και οι σκεπτικιστές θα καθίσουν και θα πούνε: “Συνείδηση; Αρχέτυπα; Αστρολογία;”, “Όχι όχι όχι, δημιουργούμε πράγματα με τα χέρια μας, όχι με τον νου μας.” “τα Αρχέτυπα δεν έχουν φυσική μορφή, δεν μπορούν να με επηρεάσουν”. Σκεφτείτε όμως το γεγονός ότι βρισκόμαστε εν συνειδήσει μόνον κατά ένα μικρό μέρος των συμπεριφορών μας…

Αυτό που δεν κατανοούμε είναι ότι ολόκληρες χώρες, ολόκληροι πολιτισμοί που νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι αλλά υποσυνείδητα φοβούνται πολύ να είναι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι, θα εκλιπαρούν να κυβερνηθούν και αν δεν μπορούν να το κάνουν από μόνοι τους, ποιος νομίζετε πως συνειδητά ή υποσυνείδητα θα πάρει αυτή την ευθύνη; Συνήθως καταλήγει να είναι εκείνη η δυνατή αρρενωπή αρχετυπική φιγούρα. Όταν νομίζουμε πως κινδυνεύουμε, δεν ψάχνουμε τη μητέρα μας να μας φροντίσει, θέλουμε τον πατέρα μας να μας προστατέψει. Και στη συνέχεις, με την εποχή του φόβου, αυτή την εποχή της καταστροφής, την εποχή αυτού του παρασίτου, βλέπουμε την κυριαρχία του αρσενικού.



Ένα από τα κύρια μέσα διοχέτευσης της ευθύνης μας και της συνειδητής μας ενέργειας είναι το χρήμα. Σίγουρα δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι η εξάρτησή μας από το χρήμα είναι εσφαλμένη γιατί αυτό θα υπονοούσε ότι το φταίξιμο είναι δικό μας. Και αν θεός φυλάξει πάρουμε την ευθύνη της ζωής μας, ρίχνουμε το φταίξιμο στο χρήμα. Αυτός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος ολόκληρης της ψευδαίσθησης που έχει φτιαχτεί από το ψευδο-Εγώ μας. Λέγεται ότι το χρήμα είναι η ρίζα κάθε κακού. Όμως δεν μπορεί να είναι κακό γιατί το χρήμα είναι μόνον ένα σύμβολο. Τα σύμβολα εκπροσωπούν μόνον την πίστη και το πνεύμα του παρατηρητή Αυτό σημαίνει πως το σύμβολο του χαρτονομίσματος δεν μπορεί να είναι κακό γιατί το χρήμα είναι μόνον ένα σύμβολο. Τα σύμβολα αντικατοπτρίζουν μόνον την πίστη και το πνεύμα του παρατηρητή. Έτσι, το σύμβολο του χαρτονομίσματος θυμίζει και αναδεικνύει τις κακές προθέσεις και το ενυπάρχον ελάττωμα του ψευδο-Εγώ μας.

Το χρήμα υπάρχει μόνον γιατί εμείς αποδεχτήκαμε ότι έχει αξία. Και για να αναπαραστήσουμε ακόμη πιο καλά την ανικανότητά μας προς ελευθερία, έχουμε δώσει τον έλεγχο που βασίζεται στην πίστη στο χρήμα σε κάποια ιδιωτική εταιρεία αντί για το κράτος. Δεν υπάρχει νόμος που να ορίζει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε κρατικά σημειώματα ως νόμισμα. Το επιλέξαμε γιατί φοβόμαστε το εναλλακτικό…



11. Ανεξαρτησία

“Κανένας δεν είναι πιο σκλαβωμένος από εκείνους που λανθασμένα πιστεύουν ότι είναι ελεύθεροι”… Αλλά στην πραγματικότητα δεν πρόκειται ούτε για το χρήμα, πρόκειται για την ενέργεια, γιατί το χρήμα απλώς είναι αυτό το υλικό πράγμα που επιτρέπει δισεκατομμύρια ανθρώπων να επιζητούν μόνον αυτό και βάζουν την ενέργειά τους στο ίδιο ακριβώς πράγμα.

Δεν είναι η τηλεόραση ή το σπίτι ή το στυλ ζωής ή η δουλειά ή κάτι άλλο σημαντικό ή το επίπεδο που πραγματικά επιζητούμε, γιατί γνωρίζουμε πως είμαστε κενοί. Αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται στεναχώρια και μοναξιά και κενοί όπως ακριβώς κάθε άλλος και ακόμα θέλουν να γεμίσουν αυτό το κενό με τον υλισμό γιατί θεωρούν πως αυτό θα τους κάνει να αισθανθούν καλύτερα. Ή, θέλουν να ναρκώσουν το αίσθημα της κενότητας με υλικά αποκτήματα κι έτσι όλα επιστρέφουν σε αυτό το αίσθημα του να εξαρτάσαι από μια εξωτερική πηγή, κάτι στο οποίο δεν έχουμε κανέναν έλεγχο.

Αυτό που βλέπουμε τώρα με όλο τον ανταγωνισμό μεταξύ μας, καταστρέφοντας ο ένας τον άλλο, πόλεμοι, ανταγωνισμός για υλική ύπαρξη, βιάζοντας τον πλανήτη και κομματιάζοντάς τον για να πάρουμε μερικά κομμάτια του για να τα κρατήσουμε στα χέρια μας και να πούμε πως κερδίσαμε το παιχνίδι. Κάθε τέτοια κίνηση είναι καταστροφική όχι μόνον για τον πλανήτη αλλά και για τον ανθρώπινο πολιτισμό γιατί ο ανθρώπινος πολιτισμός θα αναπτυχθεί με συνεργασία και θα πεθάνει από ανταγωνισμό. Και αν λειτουργήσετε με αυτές τις αλήθειες, τότε θα καταλήξετε στο ότι η εξαφάνιση βρίσκεται μπροστά μας.



Βλέπετε, όλοι έχουμε δαίμονες, τρόπος του λέγειν, όλοι έχουμε εσωτερικούς δαίμονες στις ζωές μας αλλά περιμένουμε να δούμε δαιμονικά τέρατα ή σκοτεινά φαντάσματα όταν σκεφτόμαστε τον δαίμονα όπως τον βλέπουμε στο σινεμά. Αλλά οι δαίμονές μας πραγματικά είναι οι άνθρωποι στις καθημερινές ζωές μας, είναι οι άνθρωποι με τους οποίους διαφωνούμε, οι άνθρωποι τους οποίους ζηλεύουμε ή μισούμε, εκείνους που φυσικά ή συναισθηματικά βλάπτουμε με κάποιον τρόπο, σχήμα ή μορφή. Και δεν είναι γιατί ζηλεύουμε ή μισούμε την ποιότητα σε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά μισούμε το γεγονός ότι μας θυμίζουν τον εαυτό μας μέσω της υπεροχής τους. Αντικατοπτρίζουν στοιχεία για τους εαυτούς μας τα οποία θα θέλαμε να έχουμε σε μεγαλύτερο βαθμό, ή θα θέλαμε να μην είχαμε καθόλου.

Έτσι τι κάνουμε; ανακουφίζουμε τον πόνο όχι θεραπεύοντας ή πολεμώντας τους δαίμονές μας αλλά βλάπτοντας τους ανθρώπους που μας θυμίζουν τους δαίμονές μας βλάπτοντας τους ανθρώπους που μας θυμίζουν αυτά που δεν μας αρέσουν στον εαυτό μας. Και όταν συγχιζόμαστε που δεν έχουμε τον έλεγχο των συναισθημάτων μας, γιατί δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς τα επηρεάζει, ξεσπάμε στους άλλους, ξεσπάμε σε οτιδήποτε άλλο μας εκθέτει ή μπορεί να δράσει ως καταλύτης για το μίσος μας. Κι έτσι κάνουμε το ίδιο και στα ζώα, τα ζώα είναι τα κατάλληλα γιατί δεν μπορούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Είναι ο τέλειος καταλύτης για την εσωτερική επιθετικότητα, την σύγχυσή μας, το μίσος μας. Απλώς ξεσπάμε σε κάτι απόλυτα ανυπεράσπιστο. Φανταστείτε πόσο αναίσθητος πρέπει να είναι κάποιος για τις πράξεις του, να βασανίζει ή να ακρωτηριάζει ή να βιαιοπραγεί πάνω σε ένα ζωντανό πλάσμα. Σκεφτείτε την έλλειψη συμπόνιας που πρέπει να έχετε ενάντια στη ζωή γενικά για να είστε ικανοί να μην αισθανθείτε κανένα ίχνος ευαισθησίας προς ολόκληρους πληθυσμούς, μη συμπεριλαμβανομένων ατόμων και ζώων.

Ολόκληροι πολιτισμοί ειδών έχουν ανατραφεί ακριβώς για τον σκοπό της κατανάλωσης των αγαθών. Αλλά θα σας πω τι είναι ακόμη πιο επικίνδυνο. Δεν είναι τόσο το ότι οι άνθρωποι έχουν αυτή την σκληρότητα, γιατί αυτό ήδη έχει καθιερωθεί. Αυτό το μίσος και η σκληρότητα έχουν ήδη καθιερωθεί και είναι ήδη γνωστά. Αυτό που με ανησυχεί πραγματικά είναι οι άνθρωποι που είναι εναντίον της αγριότητας, οι άνθρωποι που είναι κατά της βίας στα ζώα και νοιώθουν αρκετά αυτοδίκαιοι να θεωρούν ότι είναι δικαιολογημένο να προκαλείς κακό ή ακόμα να επιθυμείς το κακό σε αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί εκείνοι είναι οι άνθρωποι που ασυνείδητα έχουν σκληρή συμπεριφορά σε επίπεδο που τους είναι εντελώς αποδεκτό. Επειδή θεωρούν ότι είναι η δουλειά τους το να φέρουν άλλους ανθρώπους στη δικαιοσύνη. Σαν να είναι κατά κάποιον τρόπο μια μορφή εξουσίας.



Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα έχουν πολύ μεγαλύτερη δυσκολία να καταλάβουν γιατί υιοθετούν τόσο μίσος και απέχθεια. Δεν κατανοούν ότι αυτό είναι απλώς μία άλλη μορφή του ίδιου ακριβώς μίσους. Έτσι, για να μην αντιμετωπίζουμε συνεχώς τους εσωτερικούς μας δαίμονες τι κάνουμε; Όταν αρχίζουμε να κατανοούμε “επ! περίμενε ένα λεπτό, ίσως δεν είναι σωστό να βλάπτουμε κάποιον άλλο ζωντανό οργανισμό”, τότε το Εγώ έρχεται στην επιφάνεια με μία πιο εσωτερική μορφή σκληρότητας για να μας ξεγελάσει να παρουσιάσουμε την ίδια μορφή μίσους προς τον εαυτό μας, την ίδια αγανάκτηση αλλά προς άλλη κατεύθυνση και προς μία άλλη ομάδα ανθρώπων.

Αλλά η κενότητα θα ξαναβρεί μία οδό να επιστρέψει και οι άνθρωποι πάλι θα αρχίσουν να ανησυχούν, ασχέτως του πόσες φορές έχουν μεταφέρει την ευθύνη σε κάποιο άλλο άτομο ή σε κάποια άλλη ομάδα ανθρώπων. Χρειαζόμαστε το χάος στη ζωή μας, αναζητούμε τη διάλυση, εκλιπαρούμε για καταστροφή. Γιατί αν δεν έχουμε αυτά τα πράγματα να δρουν ως μία μορφή εξορκισμού ή καταλύτη για εμάς, θα αρχίσουμε να βλέπουμε αυτά τα πράγματα στους εαυτούς μας και αυτό είναι κάτι που δεν θέλουμε. Βλέπετε, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τους πολέμους, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κατάρρευση του χρηματιστηρίου και την οικονομική κρίση, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα πράγματα. Αλλά μόλις αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε αυτό το χάος μέσα μας, αυτό είναι που πραγματικά φοβόμαστε.

Θα δεχτούμε εκατομμύρια 11ες Σεπτεμβρίου αντί για μια στιγμή αληθούς ενδοσκόπησης του μίσους μέσα μας. “Καταστρέφουμε αποτελεσματικά τους εαυτούς μας μέσω της βίας που είναι μασκαρεμένη ως αγάπη.”. “Υπάρχει μεγάλος πόνος στη ζωή και ίσως ο μόνος πόνος που μπορεί να αποφευχθεί είναι ο πόνος που επέρχεται από την προσπάθεια να αποφύγουμε τον πόνο.”. Και ξέρετε πως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι όλου αυτού είναι ότι αντιμετωπίζουμε πράγματα κάθε μέρα. Κάθε μέρα είτε αποδεχόμαστε με ανοιχτές αγκάλες ή απορρίπτουμε βίαια, το ενδιαφέρον κομμάτι δεν είναι ακριβώς ότι αποδεχόμαστε ή απορρίπτουμε όσο αυτό που βρίσκεται μέσα μας και μας κάνει υπόχρεους σε κάτι ή μας απωθεί από αυτό.



Υπάρχει αυτή η θεμελιώδης μονομαχία μεταξύ δύναμης και αδυναμίας, έλξης ή αντιπάθειας, και το ενδιαφέρον είναι όταν κατανοείς πως η συνείδηση, η επίγνωση, εκείνη η ανέγγιχτη ουσία που κινεί όλη την ύλη προς αυτό που βλέπουμε γύρω μας ως ζωή, εκεί είναι που θα βρούμε την πηγή αυτής της μονομαχίας. Έχει εξηγηθεί ως εισπνοή και εκπνοή του Brahma. Η συστολή και διαστολή του Ahriman και του Εωσφόρου σε ένα ανθρωποσοφικό πεδίο. Οι ενεργητικές και παθητικές ιδιότητες στον ηλεκτρισμό, Τα αρσενικά και θηλυκά στοιχεία, το Γιν και το Γιανγκ, η Ύπαρξη και η Ανυπαρξία, όλα αυτά είναι τρόποι να εξηγήσουμε την ίδια συμπεριφορά που ξεκινά με επίγνωση και με συνείδηση.

Αν απαλλαχθείτε από αυτές τις εικόνες και ιδέες, αυτών των φράσεων στο μυαλό σας, και απλώς προσπαθήσετε να αισθανθείτε τη διαφορά μεταξύ των δύο πολικοτήτων, θα παρατηρήσετε ότι όλες οι διαφορετικές καταστάσεις και πιθανότητες που συμβαίνουν στον κόσμο, όλες προέρχονται από αυτή την κοινή πηγή. Θα βρείτε ένα εκατομμύριο ανθρώπους που θα σας πούνε ότι η βίβλος υποτίθεται πως είναι ο λόγος του Θεού και ότι πρέπει να την ακολουθείτε λέξη προς λέξη. Και μετά θα βρείτε άλλο ένα εκατομμύριο ανθρώπων που θα λένε ότι είναι μία μορφή ελέγχου του νου και να μην πιστέψετε τίποτε από αυτή. Όλοι θα σας πούνε “να γνωρίζεις αυτό”, ή “πρόσεχε εκείνο”, “αυτή είναι καλή πληροφορία”, “αυτή είναι κακή πληροφορία” και εγώ πρέπει να αναρωτηθώ, τι είναι αυτό που κάνει κάποιον αυθεντία στο να λέει ότι κάτι είναι σωστό ή λάθος, αληθές ή ψευδές;

Και γιατί αποδέχεστε ή απορρίπτετε κάτι βασιζόμενοι στις συστάσεις κάποιου άλλου; Γιατί δεν παίρνετε μόνοι σας τις αποφάσεις σας; Η πληροφορία είναι πληροφορία, δεν υπάρχει καλή η κακή πληροφορία, όλα έχουν σχέση με το τι κάνουμε με αυτή. Εγώ λέω, ας είναι όλα η βίβλος σας, προσεγγίστε κάθε πληροφορία, κάθε άτομο, κάθε γεγονός ή σενάριο ή κατάσταση με ένα ειλικρινές και ανοιχτό μυαλό. Γιατί είναι υποχρέωσή σας να ανταποκριθείτε με τρόπο που εσείς θα επιλέξετε. Το να μην ακολουθείτε το κοπάδι, να μην ακολουθείτε το κατεστημένο, είναι δική σας ευθύνη. Και αυτό είναι το νόημα, όταν ανεξάρτητα του πόσοι άνθρωποι σου λένε ότι είσαι λάθος ή σωστός, εσύ να μην εξαρτάσαι από την έγκρισή τους. Αν έστω αμφισβητούμε τις πράξεις μας, αμφισβητούμε τη σκέψη μας

και παίρνουμε μία συνειδητή απόφαση για όσα θεωρούμε ότι είναι σωστά καθημερινά, αυτό πιστεύω πως είναι η Θέωση. Αυτός είναι ο αληθινός σαμανισμός. Και αυτό, για εμένα, είναι το τι σημαίνει να είσαι πραγματικά ζωντανός.



Σε αυτό το ενσυνείδητο ζωντανό σύμπαν δεν υπάρχουν νόμοι της φύσης, υπάρχουν μόνο συνήθειες. Δεν υπάρχει κάτι εξωτερικό στο σύμπαν που να επιβάλει τον νόμο πάνω του. Η παραίσθηση ενός σταθερού νόμου της φύσης είναι μόνον το αποτέλεσμα του ότι δεν υπάρχει λόγος να κοπεί αυτή η συνήθεια. Όταν οι συνήθειες πρέπει να κοπούν, για να εξασφαλίσουν την επιβίωση του οργανισμού, βλέπουμε αυτό το γεγονός στη φύση και το ονομάζουμε Εξέλιξη. Ο συλλογικός νους διαμορφώνει την εξέλιξή μας. Ένα σημαντικό παράδειγμα αυτού είναι το πείραμα που έκανε ο John Karat το 1988. Η ομάδα του τοποθέτησε κύτταρα με δυσανεξία στη λακτόζη σε ένα περιβάλλον μόνον με λακτόζη ως τροφή. Υπό τον “νόμο” της φύσης, κάθε ένα από αυτά τα κύτταρα με δυσανεξία στη λακτόζη έπρεπε να είχε πεθάνει. Αλλά προς έκπληξη των ερευνητών, όλα επιβίωσαν! Κάθε ένα από αυτά κατανόησε το πρόβλημα που αντιμετώπιζε και αντικατέστησε το ελλιπές ένζυμο λακτάση με ένα που μπορούσε να λειτουργήσει για να αξιοποιήσει τη λακτόζη ως τροφή.

Αν ένα κύτταρο έχει την ικανότητα να αποφασίζει πως και πότε θα εξελιχθεί επειδή αντιμετωπίζει την εξαφάνιση, τότε το ίδιο μπορεί και το οτιδήποτε. Οι υπάρχουσες απόψεις είναι ότι το ανθρώπινο σώμα είναι μία βιοχημική μηχανή που ελέγχεται από γονίδια. Και γι’ αυτό, η συμπεριφορά, τα συναισθήματα και οι χαρακτήρες της βιολογίας μας, η υγεία μας, η ζωή μας, ελέγχονται από γονίδια που δεν ελέγχουμε εμείς. Έτσι, αυτό που μάθαμε στον κόσμο είναι: είσαι ένα θύμα, τα γονίδια ελέγχουν τη ζωή σου, δεν τα διάλεξες, δεν μπορείς να τα αλλάξεις, τα γονίδια που έχεις προγραμματίζουν το τι θα συμβεί.



Ο Bruce Lipton αναφέρει: “Στα πειράματά μου σε βλαστοκύτταρα, που ξεκίνησα το 1967, απομόνωσα ένα βλαστοκύτταρο σε ένα τριβλίο πετρί και αυτό θα διαχωρίζονταν κάθε 10 ώρες. Έτσι, πήρα τα κύτταρα, τα διαχώρισα σε 3 ομάδες και απλώς τα έβαλα σε 3 τριβλία πετρί και μετά άλλαξα το μέσο ανάπτυξης, τις συνθήκες του περιβάλλοντος στο καθένα από τα τρία τριβλία. Σε ένα τριβλίο τα κύτταρα διαμόρφωσαν οστό, στο δεύτερο διαμόρφωσαν μυ, και στο τρίτο τριβλίο διαμόρφωσαν κύτταρα λιπώδους ιστού. Τι καθόρισε τη μοίρα του κυττάρου; Και το πρώτο που πρέπει να πούμε είναι “περίμενε, ήταν όλα τους γενετικά όμοια όταν τοποθετήθηκαν στο τριβλίο”. Έτσι, προφανώς τα γονίδια δεν το έλεγξαν γιατί όλα έχουν τα ίδια γονίδια. Αυτό που ήταν διαφορετικό, ήταν το περιβάλλον. Και ξαφνικά στην καριέρα μου, έκανα σαν “Ω θεέ μου, διδάσκω ότι τα γονίδια καθορίζουν τη ζωή αλλά τα κύτταρα μου λένε ότι τα γονίδια ανταποκρίνονται στη ζωή.” Και αφού μπορούμε να ρυθμίσουμε την απόκριση, μπορούμε να ρυθμίσουμε τη ζωή. Έχει σχέση με το πώς ερμηνεύεις το περιβάλλον, πως το μυαλό σου αντιλαμβάνεται το περιβάλλον και αν κατανοείς αυτό, τότε θα μπορούσες να καθοδηγήσεις τον εαυτό σου στην πιο υπέροχη έκφραση στον πλανήτη, το να είσαι πλήρως ζωντανός και υγιής στο πως ανταποκρίνεσαι στον κόσμο.



Επίλογος

Εν όψει της οικονομικής κατάρρευσης ανά τον κόσμο, των πολιτικών και θρησκευτικών πολέμων που μαίνονται ακούραστα και σε ένα διαρκώς αναπτυσσόμενο αίσθημα ότι είμαστε χαμένοι και κενοί νοήματος, υπάρχει ένα τεράστιο ποσό ενέργειας που ωθείται προς την επιφάνεια του συλλογικού νου. Η εξέλιξη δεν επέρχεται σταδιακά αλλά συμβαίνει σαν πίδακες και ταιριάζει κι επέρχεται λόγω μίας σημαντικής ανάγκης του οργανισμού να επιβιώσει. Βρισκόμαστε τώρα σε ένα σημείο στην ιστορία όπου θα διαλέξουμε να γίνουμε κυρίαρχοι ή να παραμείνουμε εξαρτώμενοι. Να αντιμετωπίσουμε τον πραγματικό εαυτό μας ή να συνεχίσουμε να πολεμούμε ένα φάντασμα. Να γίνουμε καλά ή να επιτρέψουμε σε αυτή την ασθένεια να αναπτυχθεί. Να ζήσουμε ή να πεθάνουμε.



Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΑΣ…
http://www.metafysiko.gr/