Στα διπλωματικά έγγραφα τα οποία ήρθαν στην επιφάνεια μετά από την διαρροή στην οποία προχώρησε το WikiLeaks ο «Κίσινγκερ» της τουρκικής διπλωματίας, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτγλου αντιμετωπίζεται ως «εξαιρετικά επικίνδυνος» και ως «ελάχιστα πιο μετριοπαθής» από την Αλ Κάιντα. Ο πληροφοριοδότης της αμερικανικής διπλωματίας, ο οποίος περιγράφει τον εμπνευστή και αρχιτέκτονα της νέο – οθωμανικής τουρκικής εξωτερικής πολιτικής χρησιμοποιεί ως ένα από τα επιχειρήματά του για την επικινδυνότητα του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, την μεγάλη επιρροή που ασκεί στον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν. Τα
αμερικανικά διπλωματικά έγγραφα δείχνουν να υποβαθμίζουν τον ρόλο Ερντογάν και να υπερεκτιμούν τις δυνατότητες και την επιρροή που ασκεί ο Αχμέτ Νταβούτολγου.
Οι ΗΠΑ δείχνουν ότι μετά το πρώτο «φλερτ» που επιχείρησε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα, αμέσως μετά την ανάληψη των προεδρικών του καθηκόντων, όταν επισκέφθηκε την Τουρκία, αλλά και μετά τις δηλώσεις της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον ότι η Τουρκία μπορεί να εξελιχθεί όχι απλά σε περιφερειακή, αλλά και παγκόσμια δύναμη, οι Αμερικανοί αξιολογούν την τουρκική εξωτερική πολιτική πολύ διαφορετικά από ότι συνέβαινε τις προηγούμενες δεκαετίες, όταν σε πολιτικό επίπεδο κυριαρχούσε το κεμαλικό κατεστημένο.
Η τουρκική διπλωματία έχει θέσει σε απόλυτη εφαρμογή το «νέο – οθωμανικό» πολιτικό της πρόγραμμα γεγονός που προκαλεί ανησυχία όχι μόνο στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ, αλλά και στο εσωτερικό της Τουρκίας. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ισχυρή ένδειξη για τις από τις ενστάσεις που διατυπώνονται στο εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας, από το άρθρο του γνωστού δημοσιογράφου Ali Birand, ο οποίος λίγο πριν έρθει στο φως το περιεχόμενο των άκρως απόρρητων, των απόρρητων ή των εμπιστευτικών αμερικανικών εγγράφων δημοσιοποίησε ένα άρθρο στο οποίο αναφέρεται στις δυνατότητες και στην επιρροή που ασκεί το Ισραηλινό λόμπυ στο Αμερικανικό Κογκρέσο, επηρεάζοντας αρνητικά τον αμερικανικό διπλωματικό και πολιτικό παράγοντα απέναντι στην Τουρκία.
Εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίο «κλείνει» το άρθρο του Birand: «Αυτή τη φορά, παρατήρησα ότι η Τουρκία αντιμετωπίζεται όπως το Ιράν (εννοεί ότι η εικόνα που παρουσιάζεται για την Τουρκία είναι όμοια με εκείνη του Ιράν). Θεωρώ ότι σε περίπτωση που δεν ληφθούν προληπτικά μέτρα, στη συνέχεια, οι δρόμοι της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον θα χωρίσουν με τέτοιο τρόπο που δεν θα σμίξουν εύκολα ξανά.
Και αυτό με έχει φοβίσει …».
Η Τουρκία απομακρύνεται συνεχώς από την Δύση και φαίνεται ότι επιδιώκει μια ειδική σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά την πλήρη ένταξη. Οι πολύ πρόσφατες δηλώσεις του Τουρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν από το Λίβανο, περί της δημιουργίας «Ισλαμικού Σένγκεν» είναι ενδεικτικές. Η Τουρκία, όμως, απομακρύνεται και από την επιρροή του Αμερικανοί παράγοντα. Η Ουάσιγκτον, μετά την επικράτηση του Μπάρακ Ομπάμα στις τελευταίες προεδρικές εκλογές έδειξε να προορίζει την Τουρκία για έναν ειδικό ρόλο διαμεσολάβησης ανάμεσα στη Δύση και στον ισλαμικό κόσμο. Όμως η κυβέρνηση του AKP δεν παύει να είναι μια ισλαμική κυβέρνηση για την οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι χρηματοδοτείται από ισλαμικά κεφάλαια προερχόμενα από τον Αραβικό κόσμο. Η προώθηση του νέο – οθωμανικού πολιτικού προγράμματος, στο οποίο γίνεται αναφορά στα διπλωματικά έγγραφα τα οποία διέρρευσε προς κάθε κατεύθυνση το Wikileaks, αποτέλεσε πρόκληση για το Ισραήλ. Η αντίδραση του Ισραηλινού λόμπυ υπήρξε άμεση μετά τα γεγονότα στο Mavi Marmara τον περασμένο Μάιο και οι διαδικασίες απομονωτισμού της Τουρκίας, σήμερα, βρίσκονται σε εξέλιξη. Οι αμερικανοί διπλωμάτες χαρακτηρίζουν τον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν απομονωμένο και ελλιπώς ενημερωμένο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι στο εσωτερικό της δικής του κυβέρνηση κάποιος επιδιώκει να χειραγωγήσει τις «πρωτοβουλίες» του. Αυτός δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος, κακά τα ψέματα ασκεί εν λευκώ την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Εκτός αυτών, όμως, ίσως δεν θα αργήσει η ημέρα που θα αποδειχθεί ότι η «οικονομική ανάκαμψη» της Τουρκίας ή η βελτίωση των αναπτυξιακών δεικτών της χώρας οφείλονται στα ισλαμικά κεφάλαια τα οποία εισρέουν στην Τουρκία, με αποτέλεσμα οι Αμερικανοί και οι Ιραηλινοί να βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.
Μόνο τυχαίο δεν είναι το πολύ πρόσφατο αποκαλυπτικό δημοσίευμα της Jerusalem Post, σύμφωνα με το οποίο ανοίγει ο δρόμος για την αγορά γης από Ιρανούς, Σαουδάραβες και άλλους κεφαλαιούχους από τον Ισλαμικό ή τον Αραβικό κόσμο, την ίδια ώρα που αποκλείονται από τις σχετικές διαδικασίες τόσο οι Ισραηλινοί, όσο και οι Έλληνες. Και να σκεφτεί κανείς ότι τα συμφέροντα των Ισραηλινών, αλλά και των Αρμενίων στην περιοχή των νοτιοανατολικών συνόρων της Τουρκίας είναι τεράστια.
http://greeknation.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου