Bloomberg: ο κύριος $18 δισ. σημαδεύει την Ευρωζώνη

Η κίνηση του Bloomberg προκαλεί προβληματισμό όσον αφορά τα πιθανά κίνητρα με δεδομένο ότι ο ιδιοκτήτης του Μάικλ Μπλούμπεργκ είναι πρόσωπο με υψηλότατες διασυνδέσεις, τόσο στους οικονομικούς όσο και στους πολιτικούς κύκλους. Μάλιστα, όσον αφορά το μέλλον του 68χρονου, υπάρχει έντονη φημολογία πως αυτός ενδέχεται να βάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος των ΗΠΑ το 2012.

Αν η ελληνική κρίση χρέους ήταν ταινία θα συγκαταλεγόταν σίγουρα στα θρίλερ. Συγκεκριμένα, θα ήταν ένα πολυεπίπεδο θρίλερ: πολιτικό, με άφθονο τρόμο (για τους εργαζόμενους) και με δικαστική πτυχή. Η τελευταία προέκυψε λόγω της προσφυγής του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg στο Γενικό Δικαστήριο της Ε.Ε. εναντίον της ΕΚΤ.

Ο Τρισέ αρνείται να δώσει στη δημοσιότητα εσωτερική έκθεση για το Δ.Σ. της ΕΚΤ «για να μην υπονομευτεί η δημόσια εμπιστοσύνη».

Αιτία υπήρξε η άρνηση της ΕΚΤ να δημοσιοποιήσει δύο εσωτερικά έγγραφά της, δύο Εκθέσεις με αποδέκτες το ΔΣ της. Εκεί, όπως αναφέρεται σε ένα τρίτο έγγραφο με ημερομηνία 3/3/2010 το οποίο διαθέτει το Bloomberg, περιγράφονται οι μέθοδοι με τις οποίες η Ελλάδα έκρυβε χρέη μέσω μιας πολύπλοκης διαδικασίας.

Αυτή περιελάμβανε τη συναλλαγματική μετατροπή χρεών (π.χ. από ECU ή δολάρια σε γεν) και τη χρονική μετάθεση της αποπληρωμής στο μέλλον, καθώς επίσης και τη χρησιμοποίηση εταιρικών σχημάτων ειδικού σκοπού (π.χ. Titlos PLC).

Κατά τη διάρκεια των ετών 2001-2007, όπως γράφει στην Εκθεση της 15ης Νοέμβρη 2010 η Eurostat, στην οποία κάνει αναφορά η νομική αίτηση του Bloomberg, η Ελλάδα -εκτός αγοράς- υλοποίησε μεγάλο αριθμό ανταλλαγών χρέους (swaps) από το 2001 έως και τα τέλη του 2007. Μεταξύ αυτών, βρίσκεται και το swap του 2001 με την Goldman-Sachs, το οποίο έχει αποκτήσει δημοσιότητα μοναδική για τέτοιου είδους συναλλαγή.

Διασυνδέσεις Από μια άλλη σκοπιά, προβληματισμό προκάλεσαν τα πιθανά κίνητρα του Bloomberg. Eίναι γνωστό ότι ο ιδιοκτήτης του, ο Μάικλ Μπλούμπεργκ -ως κάτοχος περιουσίας 18 δισ. δολαρίων και δήμαρχος της Νέας Υόρκης για τρίτη συνεχόμενη θητεία- είναι πρόσωπο με

υψηλότατες διασυνδέσεις, τόσο στους οικονομικούς όσο και στους πολιτικούς κύκλους.

Το ότι το Bloomberg ζητάει έγγραφα που επαναφέρουν την Ελλάδα στο επίκεντρο μιας συζήτησης επώδυνης είναι κάτι που προκαλεί καχυποψία, ειδικά σε όσους βλέπουν συνωμοσία γύρω απ’ το ευρώ. Δημοσιογράφοι του Bloomberg στους οποίους απευθυνθήκαμε, αν και off the record δεν αποκλείουν κανένα ενδεχόμενο, θεωρούν πιθανότερο πως πρόκειται για ένα παιχνίδι δημοσιότητας του πρακτορείου, που εμφανίζεται ως σταυροφόρος της διαφάνειας.

Αλλωστε, επισημαίνουν, το Bloomberg έχει στραφεί και κατά της Fed, της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, όταν αυτή αρνήθηκε να δημοσιοποιήσει τους ευεργετηθέντες από την κρατική χρηματοδότηση τραπεζίτες το 2008. Η υπόθεση εκκρεμεί στο Ανώτατο Δικαστήριο, όπου προσέφυγαν τράπεζες επιδιώκοντας να ακυρώσουν την υπέρ του Bloomberg πρωτοβάθμια απόφαση.

«Χτύπημα» με πολλούς αποδέκτες
Οι σκελετοί στις ντουλάπες Ιταλίας, Πορτογαλίας και Βελγίου

Η άρνηση της ΕΚΤ να δώσει στη δημοσιότητα τις εκθέσεις δεν οφείλεται μόνο σε επιθυμία προστασίας της Ελλάδας. Για τη χώρα μας, που είδε για πολλοστή φορά σε ελάχιστους μήνες το χρέος της να αναθεωρείται στις 15 Νοεμβρίου, ισχύει -έως έναν βαθμό- το αξίωμα ότι «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται».

Το πρόβλημα είναι ότι και άλλες χώρες της ευρωζώνης έχουν σκελετούς στην ντουλάπα: Ιταλία, Βέλγιο, Πορτογαλία χρησιμοποιούσαν το οικονομικό «εργαλείο» των swaps τουλάχιστον έως το 2005, οπότε και έπαψε η πρακτική να είναι αποδεκτή.

ΠληροφορίεςΟ πρόεδρος της ΕΚΤ, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, αιτιολογώντας (στις 21 Οκτωβρίου 2010) την απόρριψη του αιτήματος για τη δημοσιοποίηση των επίμαχων Εκθέσεων επεσήμανε πως οι πληροφορίες που περιέχουν «θα υπονόμευαν τη δημόσια εμπιστοσύνη αναφορικά με την αποτελεσματική εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής».

Στον αντίποδα της θέσης Τρισέ, το Bloomberg αιτείται τη δημοσιοποίηση των εγγράφων για λόγους δημοσίου συμφέροντος, το οποίο -όπως υποστηρίζει- εξυπηρετείται από την αποκάλυψη κάθε λεπτομέρειας γύρω απ’ το πώς αποκρύπτονται χρέη, καθώς και απ’ την πληροφόρηση σχετικά με τις ενέργειες της ΕΚΤ απ’ το ξέσπασμα της κρίσης στην ευρωζώνη.

Ο Ματ Γουίνκλερ, συνιδρυτής του Bloom­berg, απέκρουσε την κινδυνολογία Τρισέ υπογραμμίζοντας πως όταν στις ΗΠΑ το Bloomberg είχε στραφεί κατά της Fed για ανάλογο θέμα τα δημοσιοποιημένα έγγραφα έτυχαν θετικής υποδοχής απ’ τους επενδυτές.

Σύμφωνα με τον ίδιο, μεγαλύτερη διαφάνεια σημαίνει μεγαλύτερη επενδυτική εμπιστοσύνη.

Η διαδικασία
Δύσκολη η πρόσβαση στα έγγραφα

Η προσφυγή του Bloomberg αποτελεί είδηση και διότι πολλοί Ευρωπαίοι έτσι πληροφορήθηκαν την ύπαρξη στην ΕΕ, όπως και στις ΗΠΑ νομικού πλαισίου στα πρότυπα του «Freedom of Information».

Το Γενικό Δικαστήριο έχει την αρμοδιότητα πρωτοβάθμιας εκδίκασης αιτήσεων ιδιωτών για πρόσβαση σε ευρωπαϊκά έγγραφα, ενώ το δευτεροβάθμιο Σώμα (στο οποίο σήμερα προΐσταται ο Βασίλειος Σκουρής) ονομάζεται Δικαστήριο (γνωστότερο ως Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων). Και τα δύο δικαστήρια έχουν έδρα το Λουξεμβούργο.

Μέχρι να τελεσιδικήσει μια υπόθεση δεν είναι υποχρεωτική η δημοσιοποίηση των επίμαχων -κάθε φορά- εγγράφων, ενώ για να κριθεί μια υπόθεση πρωτοβαθμίως απαιτείται συνήθως πάνω από μια πενταετία.

Η εξουσία του Δικαστηρίου είναι περιορισμένη. Δεν δεσμεύει με τις αποφάσεις του τα ευρωπαϊκά όργανα, τα οποία προβάλλοντας οποιοδήποτε επιχείρημα, όπως καταγγέλλουν παρατηρητήρια της διαφάνειας εντός της Ε.Ε., μπορούν να αποκρύπτουν έγγραφα που έχουν διαταχτεί να δώσουν στη δημοσιότητα.

Εχουν τον ίδιο δικηγόροΓια το τι επιθυμεί το πρακτορείο με την προσφυγή κατά της ΕΚΤ μίλησε και ο Ματ Γουίνκλερ, συνιδρυτής του Bloomberg και «δικτάτορας» της αίθουσας ειδήσεών του επί μια εικοσαετία. «Θέλουμε τα έγγραφα για το καλό των Ευρωπαίων φορολογουμένων και των αγορών», είπε υπερασπιζόμενος την διαφάνεια. Την ίδια πεποίθηση σχετικά με τη διαφάνεια αντανακλά και το σλόγκαν που συνηθίζει να λέει σε συνεργάτες του (απ’ όπου το μάθαμε και εμείς): «Τα μυστικά κάνουν κακό στις μπίζνες». Και αφού ο λόγος γίνεται για την ελεύθερη πρόσβαση σε επίσημα έγγραφα, μια λεπτομέρεια με σημασία: ο Μαρκ Στέφενς, ο Βρετανός δικηγόρος του mr. Wikileaks, Τζούλιαν Ασάντζ, είναι νομικός σύμβουλος και του Bloomberg.

Ν. Κουριδάκης

4,5 ΔΙΣ. $ ΑΥΞΗΘΗΚΕ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Ξέρει να βγάζει χρήματα όταν οι άλλοι χρεοκοπούν

Μεγάλο αφεντικό του ειδησεογραφικού οργανισμού «Bloomberg LP» και δήμαρχος της Νέας Υόρκης τα τελευταία εννέα χρόνια, ο 68χρονος δισεκατομμυριούχος Μάικλ Μπλούμπεργκ ξεχωρίζει ως ο επιχειρηματίας που πλούτισε περισσότερο από κάθε άλλον στον κόσμο, τις δύσκολες ώρες της οικονομικής κρίσης της περιόδου 2008-2009.

Χαρακτηριστικά από τον Μάρτιο του 2008 έως τον Μάρτιο του 2009 και ενώ εκατομμύρια Αμερικανοί έχαναν τις δουλειές και τα σπίτια τους, ο Μπλούμπεργκ είδε την περιουσία του να αυξάνεται κατά 4,5 δισ. δολάρια.

Η προσωπική περιουσία του από 11,5 δισ. δολ., προ τριετίας, πλέον έχει εκτοξευθεί στα 18 δισ. δολ., χαρίζοντάς του η θέση του 23ου πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο. Δεδομένων των παραπάνω, μόνο ως στάχτη στα μάτια ή διαφημιστικό τρικ θα μπορούσε να προσεγγίσει κανείς το γεγονός πως ο 68χρονος Αμερικανός έχει επιλέξει να κάνει τη δουλειά του δημάρχου έναντι συμβολικής αμοιβής ένα δολάριο ετησίως.

Πολιτικά, ο 68χρονος ξεκίνησε από το στρατόπεδο των Δημοκρατικών για να μετακομίσει εν συνεχεία στην πλευρά των Ρεπουμπλικάνων (το 2001), προτού την εγκαταλείψει και αυτή (το 2007) και αυτοανακηρυχθεί ανεξάρτητος. «Δημοκρατικός» σε πολλά ζητήματα, ο Μπλούμπεργκ υποστηρίζει το δικαίωμα στην άμβλωση, τους γάμους ομοφύλων, τη χορήγηση άδειας παραμονής στους παράνομους μετανάστες, την απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους, την οικοδόμηση τζαμιού στο «σημείο μηδέν» και την κατάργηση της θανατικής ποινής.

Πολέμιος
Αναφορικά με τα της οικονομίας, είναι μέγας θιασώτης της ελεύθερης αγοράς (και των φοροαπαλλαγών προς όφελος μεγάλων επιχειρήσεων) και σφοδρός πολέμιος κάθε είδους προστατευτισμού.

Πάντως, ο Μπλούμπεργκ μπορεί να καυχιέται πως τα χρόνια της δημαρχίας του κατόρθωσε να πάρει ένα νεοϋορκέζικο έλλειμμα ύψους 6 δισ. δολ. και να το μετατρέψει σε πλεόνασμα 3 δισ. δολ., αυξάνοντας τη φορολογία των ακινήτων και περιορίζοντας τις δημοτικές δαπάνες (οι μόνες αρχές που έμειναν αλώβητες από το τσεκούρι ήταν η αστυνομία και η πυροσβεστική).

Οι σχέσεις του με τα συνδικάτα δεν ήταν πάντα αγαστές (το 2002, όταν οι εργαζόμενοι στα μέσα μεταφοράς απείλησαν να απεργήσουν, ο Μπλούμπεργκ βγήκε στους δρόμους με ένα ποδήλατο, διαδηλώνοντας ότι μπορεί να κάνει και χωρίς αυτούς), πράγμα που ισχύει και για τις σχέσεις του με τους υπαλλήλους του, οι οποίες έχουν αμαυρωθεί στο παρελθόν από καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση σε βάρος γυναικών, καταγγελίες τις οποίες ο Μπλούμπεργκ έχει αρνηθεί.

Γ. ΣΚΑΦΙΔΑΣ

ΠΗΓΗ