Το «πού είναι τα 50 δις οέο» με λεξάριθμους

Ο γνωστός αναλυτής - πρωταγω­νιστής των τηλεοπτικών σποτ μιας μεγάλης εταιρείας τηλεπι­κοινωνιών κι ενός από τους πλέον δια­φημισμένους πενταψήφιους αριθμούς πληροφοριών στην Ελλάδα, ο άνθρω­πος που έκανε λιανά όλες τις δυνατές και τις αδύνατες συσχετίσεις μεταξύ του 11, του 8, του 8 και του άλλου 8 (αυτός με το μακρύ μαλλί, το σέξι γυαλί και τη χροιά του Γερουλάνου), προσεγγίζει για λογαριασμό του «Π», με τον δικό του αξιωματικό τρόπο, το μυστήριο της τα­χείας και πλήρους συγκέντρωσης των 50 δις ευρώ...
...Δεδομένης της ισχύος της εμπε­δωμένης εικασίας του Ζαμπέτα ότι ο πενηντάρης, ο πενηντάρης είναι ένας νέος της εποχής, καθώς και της
συλλο­γικής πεποίθησης ότι θα γίνει το «έλα να δις», συνειδητοποιούμε μάνι - μάνι ότι και ο αριθμός 50 και ο συγκεκομ­μένος τύπος του «δισεκατομμυρίου», «δις», καίτοι φαινομενικά ξεκομμένοι, συνάδουν κάλλιστα στο ελληνικό συλ­λογικό ασυνείδητο. Πόσα ήταν άλλω­στε τα παλληκάρια που πήγανε στη Λι­βαδειά; 40. Πόσα αυγά μας μένουν από την ντουζίνα άμα φάει ο πληθωρισμός, στην καλύτερη περίπτωση, τα δύο εξ αυτών; 10. Όλο μαζί 50. Αν θυμηθούμε ότι ανήκουμε εις τη Δίς-η, καταλήγουμε και πάλι στο λεκτικό σύνολο «50 δις».
Σε ό,τι αφορά το 50..., όπως όλοι γνω­ρίζουμε, προέρχεται από πολλαπλασι­ασμό του «πάρε πέντε», με την έννοια της μούντζας, επί το επικαιροποιημένο «κάλλιο 10 και καρτέρει» που διέπει σήμερα τον ελληνικό δανεισμό. (Η ελ­ληνική κυβέρνηση, ως γνωστόν, πέτυχε την επιμήκυνση του «κάλλιο 5 και στο χέρι» και το έκαμε «άλλο τόσο»...). Επι­πλέον, το πέντε ως βάση στην κλίμακα του 10, το πέντε ως πρώτο σκέλος των ταβλικών ντορτίων, το πέντε ως μαγι­κός αριθμός της πεντάπτωτης κλίσης των ελληνικών ουσιαστικών αλλά και της πενταπλής πτώσης λόγω της κατάχρησης ελληνικών ουσιών και οινο­πνευμάτων, το πέντε του πεντάλ του πρωθυπουργικού ποδηλάτου που κά­ποτε αφήνιασε και έριξε τον αναβά­τη του κάτω... καθώς και το πέντε του ραδιενεργού πεντανίου, πολλαπλασια­σμένα επί τις δέκα πληγές του Φαραώ μας κάνουν όλα 50. Στο ίδιο αποτέλε­σμα καταλήγουμε αν στα 40 χρόνια σκλαβιάς και φυλακής του «Θούριου» του Ρήγα, προσθέσουμε το ξεχασμένο σκάνδαλο της ΔΕΚΑ.
Τι μας μένει αν από τον ιαμβικό δε­καπεντασύλλαβο αφαιρέσουμε τα «πέ­ντε» για τα οποία λέγαμε παραπάνω; Δέκα. Αν αυτά τα δέκα τα ξαναπολλαπλασιάσουμε με το πέντε, τι παίρ­νουμε; Και πάλι 50. Συνυπολογίζοντας τώρα την αυταπόδεικτη συλλογιστική πως, «αν το Β ήτανε Δ και τούμπαλιν, αφενός θα μας είχε πάρει όλους ο Βι-άολος και αφετέρου η Άννα Βίσση θα ήταν Άννα Δίς-ση», πού καταλήγουμε; Στα 50 δις.
Τώρα... Για να επιστρέψουμε στην παλιά μου τέχνη κόσκινο των λεξάριθμων...
Τι μας δίνει η έκφραση «πωλείται ελληνική νήσος», αν την αναλύσουμε; 50. Τι μας δίνει η έκφραση «Οι Γερ­μανοί στην Κρήτη»; Άλλα 50. Και ποιο άθροισμα προκύπτει από τον λεξαριθμικό υπολογισμό της λέξης «φασκελοκουκούλωσ' τα!»; 666. Δηλαδή, όσο προκύπτει κι από την ανάλυση της έκ­φρασης «Ποιος τη χέζει την υφαλοκρη­πίδα;», «Είναι κεφάτος, γυρίζει από το Eurogroup, είναι κεφάτος γυρίζει από το Eurogroup...Κι από 'κεί κοντά ή λίγο πιο μακριά ψωνίζουν οι άλλοι πιο καλά από το Ελλάς Παρ...» και, τέλος, «πήρα­με μια βαθιά ανάσα». Αν από τα παρα­πάνω αφαιρέσουμε το 616 που μας δί­νει το «Ποιο Καστελόριζο;», «Μια φορά κι έναν καιρό το Ελληνικό ήταν ελληνι­κό» και το «Αρχαιοελληνικά Μνημεία Co», μας μένουν 50. Βάλτε και το δις από την κοινή παραδοχή ότι «έρχονται χρόνοι δίσεκτοι», επιστρέφουμε στο ζητούμενό μας, ήτοι στα 50 δις.
Επιπλέον, η ανάλυση του όρου «απο­πληρωμή του ελληνικού χρέους» μας δίνει το 11.838, νούμερο που πιθανότατα ταυτίζεται και με την τελική χρο­νιά ολοκλήρωσης. ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ