Τέλος εποχής: Η ελληνική κρίση στα μίντια

Η οδυνηρή οικονομική κατάσταση στα ελληνικά ΜΜΕ – η οποία παρουσιάζεται παρακάτω ανα­λυτικά – ίσως δεν αποτυπώνει με ακρίβεια την καταστροφή που εξελίσσεται στον χώρο. Για να κατανο­ήσει κανείς αυτό που συμβαίνει (και έρχεται) θα πρέπει πρώτα να ρίξει μια ματιά σε αυτό που, μέχρι πρόσφατα, υπήρξαν τα ελληνικά ΜΜΕ: το βασικό υποστύλωμα ενός (πολιτικού - οικονομικού) συστήματος.
Από αυτή την οπτική γωνία εύκολα εξηγούνται η ση­μερινή «ένδεια» και η επαπειλούμενη κατάρρευση των μέχρι πριν από λίγο καιρό
κραταιών ΜΜΕ. Από τη στιγμή που κλονίζεται το πολιτικό σύστημα το οποίο τα εξέθρε­ψε και απορυθμίζεται το οικονομικό περιβάλλον που τα γιγάντωσε, τα ελληνικά ΜΜΕ χάνουν το «καύσιμό» τους, ακινητοποιούνται και αργοπεθαίνουν. Λογική συνέπεια και παρεπόμενο της στρατηγικής τους επιλογής να εν­σωματωθούν (και όχι να σταθούν κριτικά και ελεγκτικά απέναντι) στην εξουσία.
Εδώ και χρόνια η συντριπτική πλειονότητα των ελ­ληνικών ΜΜΕ έχει πάψει να συντηρείται από τις πωλή­σεις. Αντιθέτως προσαρμόστηκαν σχεδόν πλήρως στο κρατικοδίαιτο ελληνικό επιχειρηματικό περιβάλλον. Οι ιδιοκτήτες τους – με την αγαστή συνεργασία του δημο­σιογραφικού κλάδου – τα μετέτρεψαν σε αγωγούς μεταφοράς δημόσιου (υπό την ευρεία έννοια) χρήματος σε ιδιωτικά θησαυροφυλάκια.
Όσο αυτή η μεταφορά χρήματος εξελισσόταν αδιατά­ρακτα και εξασφάλιζε εργολαβίες, συμβόλαια και προ­μήθειες, τα media προσέφεραν το απαραίτητο... λιβάνισμα στην πολιτική εξουσία. Υπ’ αυτήν την έννοια το βα­σικό καθήκον των ΜΜΕ δεν υπήρξε η ενημέρωση, αλλά η διαχείριση της κοινής γνώμης...
Σε μια τέτοια κατάσταση διαπλοκής οικονομικών συμ­φερόντων και πολιτικής εξουσίας το δημοσιογραφικό έργο μετατράπηκε σε απλό υποπροϊόν μιας θλιβερής δο­σοληψίας, προορισμένο να εξατμιστεί μέσα στις χλιδάτες σελίδες του life style και των σκουπιδιών του τηλεο­πτικού χρόνου.
Πολύ σύντομα το δημοσιογραφικό υποπροϊόν άρχι­σε να χρησιμοποιείται κυρίως ως αμπαλάζ, ως χαρτί περιτυλίγματος προσφορών και δώρων. Στο περίπτερο κρέμονται προσφορές και όχι ρεπορτάζ. Στα δελτία των 8 γίνεται «ρουλεμάν» κομματικών ανακοινώσεων και προσφορά μεγάλων δόσεων (πολιτικών) διεγερτικών ή παυσίπονων, ανάλογα με την περίπτωση και τη σκοπι­μότητα.
Όσο υπήρχε... λάδι, το σύστημα δούλευε περίφημα. Εκδότες - εργολάβοι (με την ευρεία έννοια της λέξης) «πουλούσαν» – πανάκριβα – εκδούλευση στην πολιτική εξουσία εξασφαλίζοντας δημόσιο χρήμα για τις δουλει­ές τους και τους προσωπικούς τους λογαριασμούς. Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ δημιούργησαν και πρόβαλαν πρότυπα επιτυχημένων – «καλλιτεχνών», «πνευματικών ανθρώ­πων», επιχειρηματιών, φιρμάτων δημοσιογράφων – σιτιζόμενων πλουσιοπάροχα από το... πρυτανείο.
Η συστηματική χειραγώγηση της κοινής γνώμης δημι­ούργησε:
♦ Αναγνώστες - καταναλωτές, που φορτώνονταν κάθε Κυριακή ως υποζύγια τόμους εφημερίδων που δεν διά­βαζαν και «προσφορές» που δεν χρησιμοποιούσαν.
♦ Τηλεοπτικά προγράμματα - σκουπίδια και ειδησεογρα­φικά σόου χειροκροτητών.
♦ Στρατιές ανθρώπων, οι οποίοι, αν και δηλώνουν δη­μοσιογράφοι, λειτούργησαν ως ιμάντες μεταφοράς της άποψης των εργοδοτών τους και των εκάστοτε κυβερ­νώντων...
Καθώς το πάρτι τέλειωσε, ήρθε, απ’ ό,τι φαίνεται, η ώρα για τον κάθε κατεργάρη να βρει τον πάγκο του, όπως άλλωστε συμβαίνει πάντα σε κάθε μεγάλη κρίση και όπως φαίνεται να συμβαίνει και τώρα. Την επόμενη περίοδο η θέση που θα λάβει ο καθένας θα κρίνει και τη μοίρα του...

Tα ΜΜΕ ξεμένουν από... καύσιμα
Όλοι πίστευαν ότι η ημέρα της κρίσεως για τα ελληνικά ΜΜΕ πλησιάζει, αλλά η μαζική «υπο­βάθμιση» των μετοχών των περισσότε­ρων εισηγμένων στο χρηματιστήριο επι­χειρήσεων ΜΜΕ δείχνει πλέον ανοιχτά το εύρος του προβλήματος: Ο κλάδος, όπως τουλάχιστον τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, απειλείται με εξαφάνιση.
Οι περισσότερες εφημερίδες, σκιά πλέον των καλών εποχών αλλά και του ίδιου τους του εαυτού, είναι υπερχρεω­μένες και απειλούνται με λουκέτο. Κάτι που αντικατοπτρίζεται και καθημερινά στις εκδόσεις τους. Έχουν προηγηθεί λουκέτα ιστορικών τίτλων, όπως της «Απογευματινής», του «Ελεύθερου Τύ­που» (της Γιάννας Αγγελοπούλου), της καθημερινής έκδοσης του «Βήματος», αλλά η ανησυχία εστιάζεται σε αυτά που έρχονται.
Τα κανάλια, πίσω από το γκλάμουρ των υπερπροβεβλημένων παρουσιαστών, μετράνε τις ζημιές με τα εκατομμύρια, λόγω του τέλους της εποχής στη διαφημιστική δαπάνη. Και βέβαια, το γύρισμα στα φτηνά σίριαλ από την Τουρκία και τη Λατινική Αμερική δεν σώζει την κατάσταση. Τα ραδιόφωνα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, παίζουν πλέι-λιστ. Έτσι, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες μέσων «το γυρνάνε» πλέον στα λεγό­μενα on-line media (portals, web radios και TV κ.λπ.), όπου και πάλι όμως αρχί­ζουν να μαζεύονται πολλοί για τη δια­φήμιση που υπάρχει. Αν θυμάστε, πριν από τρία χρόνια όλες οι σοβαρές κυρια­κάτικες εκδόσεις είχαν τουλάχιστον έξι ολοσέλιδα αυτοκινήτων. Σήμερα δεν έχουν σχεδόν κανένα…
Η πίεση που ασκεί διπλά το μνημό­νιο (μείωση διαφήμισης και συμπίεση των αποτελεσμάτων των εταιρειών) στα ΜΜΕ, ξεγυμνώνει τον κλάδο που άρχι­σε να γιγαντώνεται στα τέλη της δεκα­ετίας του ’80, «παρακολουθώντας» την εξέλιξη του ελληνικού ονείρου. Εξελι­κτικά, ο σεμνός (αλλά δυναμικός και πάντα πολιτικά παρεμβατικός) ελληνι­κός Τύπος έγινε χολιγουντιανή υπερπα­ραγωγή. Με εταιρείες - κολοσσούς, δι­ευθυντικά στελέχη που ανταγωνίζονταν τους πιο καλοπληρωμένους πολυεθνικάριους και αμοιβές που θα ζήλευαν στο Μανχάταν!
Δεν ήταν βέβαια μόνο ο μεγαλοϊδεατισμός των εκδοτών. Πίσω απ’ όλα αυτά, υπήρχε η διαπλοκή που στήριξε την ελληνική ανάπτυξη της δεκαετίας 1995 - 2004. Αυτή ήταν που δημιούρ­γησε τόσο πολλά ΜΜΕ σε μια τόσο μι­κρή χώρα. Αυτή ήταν που τα στήριξε για να την εξυπηρετούν. Και τώρα που η διαπλοκή δεν έχει ιδιαίτερο αντικεί­μενο στην Ελλάδα (αφού τα δημόσια έργα και προγράμματα τελείωσαν ορι­στικά, και το χρεοκοπημένο ελληνικό Δημόσιο δεν έχει ταμείο για να πληρώ­νει), αποσύρεται, αφήνοντας τα «μέσα» που την εξυπηρέτησαν στον αέρα. Μαζί με τους εργαζόμενους που πίστεψαν σε ένα επάγγελμα - σημαία ευκαιρίας. Αυ­τό έδειξε, με δυο λόγια, και η υποβάθ­μιση των ομίλων ΜΜΕ την περασμένη εβδομάδα.
Από τις 11 εταιρείες, που από την εβδομάδα αυτή τελούν υπό επιτήρη­ση, οι 5 προέρχονται από τον κλάδο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης:
♦ Τηλέτυπος (MEGA),
♦ ΔΟΛ,
♦ Πήγασος («Έθνος», «Ημερησία» και λοιπές επιχειρήσεις του ομίλου Μπό­μπολα),
♦ Τεχνικές Εκδόσεις (πρώην όμιλος Καβαθά και νυν Λυμπέρη),
♦ Τεγόπουλος («Ελευθεροτυπία»).
Το γεγονός δεν έπεσε βέβαια ως κε­ραυνός εν αιθρία. Τα οικονομικά στοι­χεία το έδειχναν από πέρυσι, ίσως και πολύ νωρίτερα. Έρχεται όμως να επιβα­ρύνει ακόμη περισσότερο το κλίμα στον χώρο των media, σε μια εποχή διαρκών κινητοποιήσεων, που απειλούν να τινά­ξουν και ό,τι έχει μείνει όρθιο.
Για τους πέντε μεγάλους μιντιακούς ομίλους που προαναφέρθηκαν, το 2010 ήταν καταστροφικό. Οι ζημι­ές τους υπερδιπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2009 και ξεπέρασαν κάθε προη­γούμενο, αγγίζοντας τα 107,7 εκατ. ευ-ρώ. Ταυτόχρονα με τις ζημιές, στα ύψη ανέβηκε και ο δανεισμός. Τα ξένα κε­φάλαια ανήλθαν στο 72% του συνόλου των απασχολουμένων κεφαλαίων, από 64% έναν χρόνο πριν, ενώ η αναλογία των ιδίων κεφαλαίων έπεσε σε 28%, από 36% το 2009. Όλα αυτά, ενώ οι εισηγμένες στις περισσότερες περιπτώ­σεις είχαν βάλει μπροστά προγράμμα­τα περιστολής κόστους και ενώ για το 2011 τα πράγματα αναμένονται ακόμη χειρότερα λόγω της πτώσης της διαφη­μιστικής δαπάνης.
Ας δούμε, λοιπόν, την εικόνα των εισηγμένων που τέθηκαν σε καθεστώς επιτήρησης, και για τις οποίες πολλοί αναλυτές αναφέρουν ότι παρουσιά­ζουν ισολογισμούς «μη υποστηρίξι­μους» πλέον…
ΔΟΛ

Ζημιές 43,9 εκατ.
και μειωμένες πωλήσεις

Τα αποτελέσματα προ φόρων έδει­ξαν ζημιές 43,9 εκατ. ευρώ, έναντι ζη­μιών 16,3 εκατ. ευρώ το 2009, ενώ τα αποτελέσματα μετά από φόρους και δι­καιώματα μειοψηφίας διαμορφώθηκαν και πάλι αρνητικά στα 47,1 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 18,8. εκατ. ευρώ.
Αισθητά μειωμένες εμφανίστηκαν και οι πωλήσεις συγκριτικά με το 2009 κατά 54,7 εκατ. ευρώ ή ποσοστό 21%, οι οποίες υποχώρησαν στα 201,1 εκατ. ευρώ από 256 εκατ. το 2009. Επίσης το μακροπρόθεσμο χρέος (85,7 εκατ. ευρώ) αυξήθηκε κατά 23,5%, ενώ οι βρα­χυπρόθεσμες οφειλές (138,3 εκατ. ευρώ) αυξήθηκαν κατά 13%.
Οι λειτουργικές ζημίες του ομίλου οφείλονται κυρίως στις αντίστοιχες ζη­μίες της μητρικής εταιρείας και στη μη διανομή μερίσματος από τη συγγενή εταιρεία Τηλέτυπος. Από τις εταιρείες του εκδοτικού κλάδου, πέραν τις μητρι­κής εταιρείας ΔΟΛ Α.Ε. (-20%), μειωμέ­να έσοδα εμφάνισαν και η ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ (-12%), η HEARST ΔΟΛ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΠΕ (-14%) και η ΜΕΛΛΟΝ ΓΚΡΟΥΠ (-6%).
Αντίστοιχα, οι πωλήσεις των εταιρει­ών του εκτυπωτικού κλάδου συνολι­κά παρουσίασαν μείωση, με τη βασική εταιρεία του κλάδου Εκτυπώσεις Ίρις Α.Ε. να καταγράφει πτώση των πωλή­σεων κατά 17% και τη Multimedia κα­τά 16%. Ο τραπεζικός δανεισμός ανήλ­θε σε 128,3 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση κατά 18,4 εκατ. ευρώ. Η έκθε­ση του διοικητικού συμβουλίου αναφέ­ρει ότι «οι διαθέσιμες, αχρησιμοποίη­τες εγκεκριμένες τραπεζικές πιστώσεις προς τον όμιλο επαρκούν για να αντιμε­τωπίσουν πιθανή βραχυπρόθεσμη έλ­λειψη ταμειακών διαθεσίμων», ενώ ση­μειώνεται ότι το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον και η ύφεση «ανέδειξαν τα “διαρθρωτικά προβλήματα” που αντι­μετωπίζουν οι επιχειρήσεις του κλάδου των μέσων μαζικής ενημέρωσης».
Βέβαια, τα ίδια κεφάλαια της μητρι­κής εμφανίζονται να αποτελούν το 50% του συνολικού παθητικού. Αντίστοιχα, σε επίπεδο ομίλου, ο συνολικός τραπε­ζικός δανεισμός αυξήθηκε κατά 18,4 εκατ. ευρώ, φθάνοντας στο τέλος του 2010 σε 128,3 εκατ. ευρώ, δηλαδή στο 52% του συνολικού παθητικού του ομί­λου, Συνολικά, τα ίδια κεφάλαια ομίλου και εταιρείας ανέρχονται σε 24,9 εκατ. ευρώ και 103 εκατ. ευρώ, αντίστοιχα, και τα ταμειακά διαθέσιμα σε 13,8 εκατ. ευρώ και 453 χιλ. ευρώ, αντίστοιχα.
Απέναντι στην κατάσταση αυτή, ο ΔΟΛ αναφέρει ότι προτίθεται να ενισχύ­σει τις δραστηριότητες του τομέα της ηλεκτρονικής ενημέρωσης, με την κα­θιέρωση των ψηφιακών εκδόσεων, σε συνδυασμό με τη διακοπή της έκδοσης ή την πώληση ζημιογόνων εντύπων. Βέ­βαια η πιο άμεση και ουσιαστική εξέλι­ξη που φέρεται να μελετάται, είναι μια αύξηση κεφαλαίου με μετρητά.
ΠΗΓΑΣΟΣ

Με προβλήματα ρευστότητας

Ο Πήγασος έκλεισε το 2010 με ζη­μιά 31,1 εκατ. ευρώ. Οι πωλήσεις έπε­σαν κατά 65,4 εκατ. ευρώ (-29%) κι έφτασαν τα 162,5 εκατ. ευρώ. Πάντως τα νούμερα δεν είναι ιδιαίτερα συγκρί­σιμα, καθώς μέσα στον χρόνο ο όμιλος μεταβίβασε το «Πρώτο Θέμα» που έως τότε ήταν κατά 70% θυγατρική εται­ρεία. Σε συγκρίσιμη βάση οι πωλήσεις εκτιμάται ότι μειώθηκαν κατά 21-22%. Ο Πήγασος παρουσίασε μεικτά κέρδη 33,9 εκατ. ευρώ (-48%), EBITDA -21,1 εκατ. ευρώ (-1.035%), ενώ τα κέρδη προ φόρων διαμορφώθηκαν αρνητι­κά, στα -33,5 εκατ. ευρώ. Τα ίδια κεφά­λαια (66,3 εκατ. ευρώ της εταιρείας και -0,15 εκατ. ευρώ τρίτων) περιορίστηκαν στο 24,6% του συνόλου των απασχο­λουμένων κεφαλαίων (268,69 εκατ. ευρώ), ενώ η σχέση δανειακών κεφα­λαίων προς τα ίδια κεφάλαια ανήλθε σε 2,36 από 1,77 έναν χρόνο πριν. Σε δά­νεια αναλογεί το 76% των βραχυπρόθε­σμων υποχρεώσεών του, ύψους 148,4 εκατ. ευρώ. Τα μακροπρόθεσμα δάνεια μειώθηκαν στα 43 εκατ. ευρώ, από 85 εκατ. ευρώ, και τα βραχυπρόθεσμα δά­νεια σε 112 εκατ. ευρώ, από 88 εκατ. ευρώ. Στα βραχυπρόθεσμα δάνεια πε­ριλαμβάνονται και 25,6 εκατ. ευρώ που αφορούν μακροπρόθεσμες υποχρεώ­σεις για την επόμενη χρήση.
Και στον Πήγασο, στην έκθεση του δι­οικητικού συμβουλίου, τονίζεται ότι τα νέα μακροοικονομικά δεδομένα «δη­μιουργούν ένα έντονο πρόβλημα ρευ­στότητας και αβεβαιότητας μέσα στο οποίο ο όμιλος έχει κληθεί να προσαρ­μοστεί ταχύτατα και αποφασιστικά, με ταυτόχρονο επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων του».
Αναφέρεται ακόμη ότι βασικός άξο­νας της στρατηγικής του είναι η «διατή­ρηση των κεκτημένων» στον ευρύτερο χώρο των ΜΜΕ. Στις ίδιες παρατηρήσεις σημειώνεται ότι τα πρώτα στοιχεία για το 2011 δείχνουν ότι «η ανάκαμψη θα είναι αργή», γι’ αυτό οι προσπάθειές του αποσκοπούν στην επίτευξη οικονο­μιών κλίμακας, τη συγκράτηση των δια­φημιστικών απωλειών και την «ανάσχε­ση των ανταγωνιστικών πιέσεων, που εντείνονται λόγω της κρίσης». Δηλαδή, ένα πολύ γερό μάζεμα, πέραν αυτού που έγινε πέρυσι και απέδωσε μείω­ση στο κόστος κατά 21%. Βέβαια και η πτώση της διαφήμισης ήταν 30%...
ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ
Ο δανεισμός τραβάει την ανηφόρα

Το 2010 συνεχίστηκε η μεγάλη κυ­κλοφοριακή πτώση των εφημερίδων της Χ.Κ. Τεγόπουλος, γεγονός πολύ σημαντικό για έναν όμιλο που οφείλει στις λιανικές πωλήσεις των εντύπων το 55% των εσόδων του. Η συνολική πτώ­ση ήταν 22%, με την κυκλοφορία της «Ελευθεροτυπίας» και της «Σαββατιά­τικης Ελευθεροτυπίας» να πέφτει κατά 19,27% και της «Κυριακάτικης Ελευθε­ροτυπίας» κατά 21,92%. Έτσι, ο κύκλος εργασιών της εταιρείας μειώθηκε κατά 18,9 εκατ. ευρώ (-24,01%) και του ομί­λου κατά 18,7 εκατ. ευρώ (-23,52%). Δι­αμορφώθηκε έτσι στα 60 και 60,9 εκατ. ευρώ, αντίστοιχα, με τις συνολικές ζημί­ες μετά από φόρους για τον όμιλο στα 23,1 εκατ. ευρώ, από 16 εκατ. ευρώ την προηγούμενη χρήση.
Και ο δανεισμός όμως πήρε την ανη­φόρα. Τα μακροπρόθεσμα τραπεζικά δάνεια έφθασαν στο τέλος του 2010 τα 34,5 εκατ. ευρώ (από 15,4 εκατ. ευρώ το 2009) και τα βραχυπρόθεσμα μει­ώθηκαν ελαφρώς, στα 12 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχα, οι χρεωστικοί τόκοι παρου­σιάζουν σημαντική αύξηση το 2010 σε σχέση με τη χρήση του 2009, της τά­ξης των 654 χιλιάδων ευρώ (ποσοστό 89,30%) για την εταιρεία.
Τώρα η Χ.Κ. Τεγόπουλος, που στηρίζει το υπόλοιπο 45% των εσόδων της στα διαφημιστικά έσοδα και τις εκτυπώσεις για τρίτους, εξετάζει το ενδεχόμενο της κεφαλαιακής ενίσχυσης της εταιρείας. Εάν αυτό δεν σταθεί δυνατό, μελετά­ται ένας ακόμη κύκλος δανεισμού, πι­θανώς και με αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του. Στην έκθεση του διοικη­τικού συμβουλίου τονίζεται, μεταξύ άλ­λων, ότι το 2011 επιδιώκεται «αφενός η συγκράτηση της κυκλοφοριακής πτώ­σης και αφετέρου η ελαχιστοποίηση της αναμενόμενης μείωσης των διαφη­μιστικών εσόδων εξαιτίας της οικονομι­κής κρίσης». Μάλλον αισιόδοξο…
TΗΛΕΤΥΠΟΣ

Αρνητικό αποτέλεσμα παρά το... μαχαίρι
Αισθητή και στο Mega η πτώση, με τα μεικτά αποτελέσματα της εταιρείας να γυρνούν αρνητικά σε -18,3 εκατ. ευρώ, από 3,9 εκατ. ευρώ το 2009. Αν και το κανάλι διατήρησε το 2010 τα ίδια επίπε­δα τηλεθέασης με το 2009 (30,1% ένα­ντι 31,7% το 2009), ο κύκλος εργασιών της μητρικής Τηλέτυπος (Mega Channel Ελλάδος) μειώθηκε κατά 19,5% και ανήλθε σε 112 εκατ. ευρώ έναντι 139,2 εκατ. ευρώ το 2009. Συνολικά, οι ζημίες μετά από φόρους έφθασαν τα 4,5 εκατ. ευρώ.
Η προσπάθεια συγκράτησης του κό­στους πωλήσεων καθώς και του λει­τουργικού κόστους το 2010 είχε απο­τέλεσμα, παρουσιάζοντας μείωση του κόστους κατά 3,7% (130,3 εκατ. ευ-ρώ το 2010, έναντι 135,3 εκατ. ευρώ το 2009). Αυτό οφείλεται κυρίως στο μαχαίρι που έπεσε στο κόστος προ­γράμματος. Σε επίπεδο λειτουργικού κόστους, τα έξοδα διοικητής λειτουρ­γίας μειώθηκαν κατά 5,2%, σε 7,9 εκατ. ευρώ, ενώ τα έξοδα λειτουργίας διάθεσης παρέμειναν στα ίδια επίπε­δα (3,4 εκατ. ευρώ) με τα αντίστοιχα του 2009. Όσο για τη μετοχή, που την περίοδο των ασανσέρ της περιόδου 1999-2001 κάποιοι αποκαλούσαν ει­ρωνικά «τηλεπάτο» επειδή δεν έβγα­ζε κέρδη 50% την εβδομάδα, σήμε­ρα το ίδιο δεν εκλαμβάνεται ως χιού­μορ…
ΑΠΕ - ΕΡΤ

Μια από τα ίδια ακόμη και στο Δημόσιο
Για όσους θεωρούσαν ότι το Δημόσιο αποτελεί ασφαλές καταφύγιο, η κρίση δείχνει ότι τα φαινόμενα απατούν. Το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων βιώνει και αυτό την κρίση, με τις πληροφορίες να αναφέρουν νέα καθυστέρηση στην καταβολή μισθών, αλλά και ερωτήματα για το πώς και αν θα γίνει η επιδότηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ το επόμενο διάστημα. Το υπουργείο Οικονομικών εξ αιτίας της τρόικας δεν έχει απαντήσει αν θα εγκρί­νει το αίτημα της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας για έγκριση ποσού 1,8 εκατ. (το οποίο προβλεπόταν για τη μι­σθοδοσία Μαρτίου - Απριλίου) επιπλέον των 9,8 εκατ. ευρώ, που επισήμως ζητεί ο μεγαλύτερος οργανισμός παραγωγής ειδησεογραφικού περιεχομένου στη χώρα.
Τι θα γίνει στο ΑΠΕ; Κάποια σενάρια προβλέπουν τη μετάταξη μεγάλου αριθμού δημοσιογράφων στα γρα­φεία Τύπου άλλων οργανισμών του ευρύτερου Δημοσίου και των υπουρ­γείων. Κάτι που με τη σειρά του σημαί­νει ότι από εκεί θα πρέπει να φύγουν αυτοί που καταλαμβάνουν τις θέσεις τώρα…
Την ίδια ώρα, στην ΕΡΤ η διοίκηση προϋπολογίζει περίπου 25 εκατομμύ­ρια ως πλεόνασμα για το 2011. Βέβαια, ο Λάμπης Ταγματάρχης παραδέχτηκε πως η ΕΡΤ δεν απέστειλε στοιχεία στο υπουργείο Οικονομικών επειδή δεν δι­αθέτει μηχανισμό συγκέντρωσης των οικονομικών στοιχείων που ζητούνται. Και επανέλαβε ότι η κρατική τηλεόραση δεν χρηματοδοτείται από το κράτος με επιχορηγήσεις. Τι γίνεται στην κρατική τηλεόραση πραγματικά;
Παρά τις αφίξεις 160 δημοσιογρά­φων, σε έναν διαγωνισμό που αμφι­σβητήθηκε, η μόνη καθημερινή εκπο­μπή που προστέθηκε στον «αέρα» της ΕΡΤ ήταν η δίωρη εκπομπή της Μπίλιως Τσουκαλά, από το βαθύ πράσινο παρελ­θόν. Έχει γούστο, δεν νομίζετε;
Όπως εδώ και δεκαετίες βέβαια, η διοίκηση ετοιμάζει την «πλήρη αλλα­γή της δομής στην ΕΡΤ» στο νέο οργανόγραμμα που στήνεται (επίσης όπως εδώ και δεκαετίες), στα πρότυπα ξέ­νων τηλεοπτικών δικτύων. Με βάση αυτό, ενοποιούνται σε νέα γενική δι­εύθυνση τα τεχνικά μέσα ενώ διαχωρίζονται οι υπηρεσίες διοίκησης από αυ­τές των οικονομικών. Το επιχειρησιακό σχέδιο της επόμενης πενταετίας θα παραδοθεί στην κυβέρνηση μετά την έγκριση νέου οργανογράμματος. Μέχρι τότε πάντως ακόμη και οι 160 νέοι δημοσιογράφοι ψάχνουν να βρουν τι θα κάνουν. Εκτός βέβαια από αυτούς που παράλληλα δουλεύουν και σε ανταγωνιστικά σχήματα…
Το… μοντέλο του Alter

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της ελλη­νικής κρίσης στα μίντια, την περίοδο αυτή, είναι το Alter. Ο σταθμός δεν έχει να «παλέ­ψει» μόνο με τα οικονομικά αποτελέσματα, αλλά και με μία προδιαγεγραμένη… αναδιάρ­θρωση του χρέους του. Δηλαδή, ακόμη κι αν βρεθεί η επενδυτική λύση (που ακούει στο όνομα του fund Argo, με το οποίο οι υπογρα­φές έχουν «πέσει» πρακτικά), το προσωπικό και το πρόγραμμα του σταθμού θα υποστούν ένα γενναίο haircut. Το κεντρικό σενάριο της αναδιάρθρωσης «βλέπει» την απομάκρυνση τουλάχιστον 350 από τα 750 - 800 άτομα που επανδρώνουν το σύστημα της επιχείρησης (Ελεύθερη Τηλεόραση), αν και, όπως λέγεται, τα περισσότερα από αυτά ανήκουν στην ομά­δα των ειδικών προσφορών (βιβλία κ.λπ.) που προωθούνταν από το κανάλι υπέρ συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων. Πάντως ο σταθμός πρακτικά έχει να πληρώσει από τις αρχές του χρόνου οποιονδήποτε συ­νεργάτη (απλήρωτη είναι ακόμη και η εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου), ενώ η αδυναμία της εταιρείας να ανακοινώσει οικονομικά αποτελέ­σματα στο χρηματιστήριο μέχρι τις 31 Μαρτίου, οδήγησε και σε αναστολή της διαπραγμάτευσης της μετοχής της.
Με βάση την τελευταία δημοσιοποιημένη λο­γιστική κατάσταση (εννεάμηνο 2010), οι συνο­λικές τραπεζικές υποχρεώσεις - μακροπρόθε­σμες και βραχυπρόθεσμες - αθροιστικά ανέρ­χονται στο ποσό των 229 εκατ. ευρώ, ενώ το σύνολο των υποχρεώσεων αγγίζει τα 552 εκατ. ευρώ, με τα ταμειακά διαθέσιμα στα 3 εκατ. ευ­ρώ και τα ίδια κεφάλαια στα 39,8 εκατ. ευρώ την ίδια περίοδο.

Πώς πήγαν αυτοί που τη… γλίτωσαν

«Καθημερινή»
Η «Καθημερινή» μπορεί να μην μπήκε σε επιτήρηση αφού η μετοχή της «βαστάει» ακόμη, αλλά κατέγραψε ζημιά κα­τά 6,1 εκατ. ευρώ στο σύνολο της ετήσιας χρήσης 2010. Οι πωλήσεις μειώθηκαν κατά 8,3 εκατ. ευρώ (-9%) και έπεσαν στα 82,4 εκατ. ευρώ. Τα μεικτά κέρδη διαμορφώθηκαν στα 19,7 εκατ. ευρώ (-20%), και τα κέρδη προ φόρων στα -5,8 εκατ. ευρώ (-191%). Τα ίδια κεφάλαια (110,1 εκατ. ευρώ της εταιρείας και -0,2 εκατ. ευρώ τρίτων) μειώθηκαν κατά 1%, αποτελώντας το 40,9% του συνόλου των απασχολουμένων κεφαλαίων (186,1 εκατ. ευρώ).
Στα αποτελέσματα του ομίλου «πιστώθηκαν» τα κέρδη πώ­λησης συμμετοχών και χρεογράφων της τάξης των 6 εκατ. ευρώ, και τα έσοδα από την εκποίηση του σταθμού Μελω­δία, αλλά επιβαρύνθηκαν από ζημιά 3 εκατ. ευρώ του ναυτι­λιακού κλάδου. Αν λοιπόν δεν είχε πωληθεί ο Μελωδία και ο ραδιοφωνικός κλάδος, ο όμιλος θα είχε καθαρή ζημιά ύψους 11,6 εκατ. ευρώ. Επίσης οι ζημιές του εκδοτικού και του εκτυπωτικού κλάδου αυξήθηκαν κατά 83% σε 8,05 εκατ. ευ­ρώ, καθώς τα έσοδά τους (72,8 εκατ. ευρώ) μειώθηκαν κατά 10%.
Έτσι, η «Καθημερινή» στρέφεται και πάλι στη θάλασσα και τις ναυτιλιακές δραστηριότητες της οικογένειας Αλαφού­ζου που τόσο θόρυβο προκάλεσαν όταν εντάχθηκαν στο «ενεργητικό» ενός μιντιακού ομίλου. Όπως αναφέρεται στην έκθεση του διοικητικού συμβουλίου, ο όμιλος, που αποφάσισε την πώληση ενός πλοίου του και την παραγ­γελία κατασκευής δυο νέων δεξαμενοπλοίων, έλαβε και συνεχίζει να λαμβάνει σειρά μέτρων «με σκοπό τον κα­λύτερο εξορθολογισμό του κόστους παραγωγής και των δαπανών γενικότερα». Επίσης για το 2011 επιδιώκει την απορρόφηση μεγαλύτερου μεριδίου διαφημιστικών εσό­δων και τη διατήρηση στα ίδια επίπεδα των εσόδων από την κυκλοφορία των εντύπων και τις εκτυπώσεις για τρί­τους. Αισιόδοξο…
Αττικές Εκδόσεις
Ζημιά 2,3 εκατ. ευρώ παρουσίασαν και οι Αττικές Εκδόσεις, ενώ για ορισμένες εταιρείες του ομίλου συντρέχουν πλέον οι προϋποθέσεις εφαρμογής άρθρων του Ν. 2190/1920 που προβλέπουν, υπό προϋποθέσεις, ακόμη και την παύση της λειτουργίας τους, λόγω ανεπάρκειας ιδίων κεφαλαίων. Πώς φτάσαμε όμως σε αυτό το αποτέλεσμα για τον όμιλο - κό­σμημα του Θεοχάρη Φιλιππόπουλου και των ξένων επενδυ­τών;
Οι πωλήσεις έφτασαν τα 63,7 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας μείωση κατά 11,3 εκατ. ευρώ (-15%) σε σχέση με το 2009. Παράλληλα, εμφάνισε μεικτά κέρδη 29,5 εκατ. ευρώ (-16%), EBITDA 24.000 ευρώ (-99%), και κέρδη προ φόρων -1,3 εκατ. ευρώ. Τα ίδια κεφάλαια (6,2 εκατ. ευρώ της εταιρείας και 1,2 εκατ. ευρώ τρίτων) μειώθηκαν κατά 28%, αποτελώ­ντας το 14,4% του συνόλου των απασχολουμένων κεφαλαί­ων (51,4 εκατ. ευρώ). Η σχέση των τραπεζικών υποχρεώ­σεων προς τα ίδια κεφάλαια ανήλθαν σε 2,67, από 1,81 το 2009.
Τα αποτελέσματα του ομίλου, τα έσοδα του οποίου προέρ­χονται κατά 86% από την ελληνική αγορά και κατά το υπό­λοιπο 14% από τις αγορές της Βουλγαρίας, της Σερβίας, της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας, αντανακλούν την πτώση των εσόδων από την κυκλοφορία των εντύπων («Τηλεθεατής», «Τηλέραμα», «Playboy» κ.ά.) κατά 13,5% και από τις διαφη­μιστικές καταχωρίσεις κατά 25,8%.
Οι Αττικές Εκδόσεις στην έκθεση του Δ.Σ. τους πάντως θεω­ρούν ότι «οι ήδη εγκεκριμένες και διαθέσιμες γραμμές τρα­πεζικού δανεισμού είναι επαρκείς για τις ανάγκες του ομί­λου στο άμεσο, προβλεπτό μέλλον». Και για να προλάβουν τα χειρότερα, προχωρούν σε συγχωνεύσεις, αναδιάρθρωση της δομής του ομίλου και «μοντέλα μέτρων περαιτέρω περι­ορισμού του λειτουργικού κόστους», όπως με σικ τρόπο ανα­φέρει η έκθεση. Κάτι που, όπως είναι γνωστό, έχει επιδεινώ­σει δραματικά το τελευταίο διάστημα τις σχέσεις διοίκησης - εργαζομένων. ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ