Είναι πραγματικά μια πολύ περίεργη περίοδος...
Με όποιον μιλάς αναφέρει συμπτώματα μοναξιάς, θλίψης, κατάθλιψης ή αναμονής για κάτι αδιόρατο που πλανάται στον αέρα...
Βρισκόμαστε στον τελευταίο κύκλο της δημιουργίας σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια και στις 28 του Οκτώβρη λήγει μια περίοδος 16,4 δισεκατομμυρίων ετών και ήδη βρισκόμαστε στον κύκλο εκείνο που χαρακτηρίζεται από την ενωτική συν-δημιουργία, το κύμα που υποστηρίζει την ανάπτυξη της συμπαντικής συνείδησης και του συνειδηροποιημένου ανθρώπου που μετέχει στη δημιουργία.
| Επίπεδο ή φάση Συνείδησης της Δημιουργίας | 1ο επίπεδο | 2ο επίπεδο | 3ο επίπεδο | 4ο επίπεδο |
| Ακριβής διάρκεια σύμφωνα με τους αρχαίους Μάγια | 13 χ 460.800.000.000 κιν= 5.990.400.000.000 ημέρες | 13 χ 23.040.000.000 κιν = 299.520.000.000 ημέρες | 13 χ 1.152.000.000 κιν = 14.976.000.000 ημέρες | 13 χ 57.600.000 Κιν= 748.800.000 ημέρες |
| Γρηγοριανή Ημερομηνία Εκκίνησης | 16,4 Δισεκατομμύρια Χρόνια π.Χ. | 819.998.000 χρόνια π.Χ. | 40.998.000 χρόνια π.Χ. | 2.048.000 χρόνια π.Χ. |
| Συνειδησιακή Μύηση | Ύλη | Πολύπλοκοι ζωντανοί Οργανισμοί | Πίθηκοι | Άνθρωποι |
| Η τελική κατάσταση της Συνειδητότητας | Κυτταρική | Ατομική | Οικογενειακή | Φυλετική |
| Ημερομηνία Τέλους | 28/10/ 2011 | 28/10/ 2011 | 28/10/ 2011 | 28/10/ 2011 |
| Επίπεδο ή φάση Συνείδησης της Δημιουργίας | 5ο επίπεδο | 6ο επίπεδο | 7ο επίπεδο | 8ο επίπεδο | 9ο επίπεδο |
| Ακριβής διάρκεια σύμφωνα με τους αρχαίους Μάγια | 13 χ 2.880.000 κιν = 37.440.000 ημέρες | 13 χ 144.000 κιν = 1.872.000 ημέρες | 13 χ 7200 κιν = 93.600 ημέρες | 13 χ 360 κιν = 4680 ημέρες | 13 χ 20 κιν = 260 ημέρες |
| Γρηγοριανή Ημερομηνία Εκκίνησης | 100.500 χρόνια π.Χ. | 16.6.3115 π.Χ. | 1755 μ.Χ. | 5/ 1/ 1999 μ.Χ. | 11/ 2/ 2011 μ.Χ. |
| Συνειδησιακή Μύηση | Ομιλούσα Γλώσσα | Γραφή | Βιομηχανική Επανάσταση | Επανάσταση της Πληροφορικής Τεχνολογίας | Μεταμόρφωση |
| Η τελική κατάσταση της Συνειδητότητας | Πολιτιστική | Εθνική | Πλανητική | Γαλαξιακή | Συμπαντική |
| Ημερομηνία Τέλους | 28/10/ 2011 | 28/10/ 2011 | 28/10/ 2011 | 28/10/ 2011 | 28/10/ 2011 |
Λογικά θα περίμενε κανείς να ετοιμαζόμαστε εντατικά για την ενεργή μεταμόρφωση μας... και να συνεργαζόμαστε στην προώθηση της συλλογικής δράσης διαμόρφωσης του μέλλοντος του ανθρώπινου πολιτισμού που οδηγεί στα πρώιμα χρόνια της χρυσής εποχής...
Κι όμως οι περισσότεροι είναι βυθισμένοι σε ένα κύμα ενδοσκόπησης, θίψης και μοναξιάς...
Χρειάζονται βέβαια αυτές οι φάσεις για να ξεκαθαρίσουμε με τον εαυτό μας, όμως παράλληλα δείχνουν πως μάλλον μείναμε κάπως πίσω σε σχέση με τις συνειδητοποιήσεις και τις επιγνώσεις μας... Ή μήπως είναι και αυτή η ίδια η θλίψη σημάδι της διαδραματιζόμενης μεταμόρφωσης μας?
Καθηλωμένοι από λογής λογής πιέσεις από τις κρίσεις γύρω μας, από τα νέα για πολέμους που συνεχίζονται για τους ίδιους λόγους... και από τα ίδια στείρα μυαλά που φονεύουν για σκοπιμότητες και συμφέροντα, αναλογίζεται κανείς που ξέμεινε το μεγαλείο του ανθρώπου που οδεύει ως συν-δημιουργός στην ανέλιξη της σπείρας της δημιουργίας...
Μολονότι όλοι μας είμαστε ένα και όλοι συνδεόμαστε ενεργειακά στο επίπεδο της συλλογικής συνείδησης, φαίνεται πως προτιμούμε να διανύουμε τη θλίψη σαν ξέχωρες μονάδες... ή μήπως δεν είναι θέμα ατομικό αλλά ξεπηδά ακριβώς από τη συλλογική θλίψη?... Ποιός ξέρει. Ίσως η συλλογική μας συνείδηση να πιάνει τα αδιόρατα κύματα ενέργειας που καταφτάνουν στη Γη και να βάζει μόλις τώρα την πλειοψηφία των ανθρώπων σε φάση ενδοσκόπισης... σε φάση δεκτικότητας και μετουσίωσης...
Ο χρόνος κυλάει με μια περίεργη παγωμένη θαρρείς μορφή... Σαν να του τελείωσαν τα "καύσιμα"... Από τη μιά μεριά δεν φτάνει για να προλάβει ο σύγχρονος άνθρωπος τις πολυάσχολες δραστηριότητες του, κι από την άλλη... ναι από την άλλη μοιάζει σαν να σταμάτησε... Μια πρωτόγνωρη κατάσταση....
Όλα μοιάζουν ίδια... κι όμως κάτι σημαντικό, κάτι πολύ βαθύ φαίνεται πως έχει αλλάξει... Κι εμείς απλά δεν βρήκαμε ακόμη τον τρόπο να το ερμηνέψουμε για τη λογική πλευρά μας...μολονότι η διαίσθηση μας ήδη γνωρίζει και ήδη μας παροτρύνει σε μια πορεία συγκεκριμένη...
Ο Willcoc εξηγεί πολύ πετυχημένα τη διαφορά του χωροχρόνου από τον χρονοχώρο... εμείς λέει είμαστε στο χωροχρόνο, ενώ η ενέργεια που κινεί τα πάντα μας έρχεται από το χρόνοχώρο... Ουσιαστικά μιλάει για το ίδιο πεδίο που άλλοι γνωρίζουν με άλλες ορολογίες από έρευνες επιστημόνων ή εσωτερικές διδασκαλίες... Στο χρονοχώρο, ο χρόνος είναι τρισδιάστατος και ο χώρος μονοδιάστατος... (Όσοι είχαν πνευματικές εμπειρίες και εμπειρίες έκστασης μπορούν να αντιληφθούν αυτή τη διαφορά... Τα πάντα είναι εκεί, όλα όσα γνωρίζουμε είναι εκεί, αλλά ο χώρος μοιάζει μονοδιάστατος σε σχέση με το χρόνο... και η ύλη μοιάζει ρευστή και εύπλαστη...)
Αναρωτιέμαι αν η παρούσα αίσθηση "παγώματος του χρόνου" έχει να κάνει με το γεγονός πως πλησιάζουμε στο "τέλος του χρόνου" όπως το γνωρίζουμε με τη λήξη του ημερολογίου των Μάγια, στις 28 του Οκτώβρη και την είσοδο μας εγγύτερα -υποθέτω- στο πεδίο εκείνο του χρονοχώρου...
Από τον Οκτώβρη και μετά θα είμαστε στο λεγόμενο σημείο μηδέν (Zero Point) και ουσιαστικά μέχρι περίπου το Δεκέμβρη του 2012 θα κινούμαστε εντός της πύλης που θα οδηγήσει στη μεγάλη μετάβαση και τα πρώτα πρώιμα χρόνια της χρυσής εποχής...
Αν ήδη τώρα μοιάζει ο χρόνος παγωμένος... αναρωτιέμαι πως θα είναι εντός του zero point...
Αυτό που μοιάζει να έχει προτεραιότητα είναι να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να γίνουμε ολόκληροι εδώ και τώρα.... Όσοι δεν έκαναν κανένα βήμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι καιρός να το κάνουν και να αφεθούν στο κύμα θλίψης για να καθαρίσουν την ψυχή, το σώμα και το πνεύμα τους...
Υποθέτω πως από τον Οκτώβρη και μετά όσοι δεν εργαστηκαν ήδη με τον εαυτό τους, θα αναγκαστούν να περάσουν ολόκληρη τη διαδικασία με τη μορφή crash test... Με το πάγωμα του χρόνου και τις αλλαγμένες ηλεκτρομαγνητικές συνθήκες το πνεύμα θα πάρει τα ηνία και η ψυχή θα αναζητήσει την μεγάλη κάθαρση της...
Θα βρεθούμε μετέωροι. Θα βρεθούμε αντιμέτωποι με το σύνολο του Είναι μας, με τις ενοχές, τους φόβους και τις ανασφάλειες μας. Θα έχουμε να αντιμετωπίσυμε τις παραλήψεις και τις πράξεις μας που πλήγωσαν άλλους ανθρώπους... τα "άλλα εγώ μας"... (διότι οι άλλοι είναι απλά άλλοι εαυτοί μας και όταν τους πληγώνουμε παραμορφώνουμε τον εαυτό μας...) In Lakesh (είσαι ένα άλλο εγώ) λένε οι Μάγια και χαιρετίζουν τους άλλους ακριβώς με αυτό το νόημα, του άλλου εγώ...
Όλα όσα είπαμε, πράξαμε ή παραλείψαμε θα έρθουν εντός του παγωμένου χρόνου σαν ταινία μπροστά στα μάτια μας και θα μας βάλουν να νιώσουμε όπως ένιωσαν οι άλλοι εξαιτίας μας... (και τα καλά και τα άσχημα...)
Σαν τέρατα θα ξυπνούν φρικτές εικόνες από ένα παρελθόν που θα είναι πιο ζωντανό από το θεωρητικό "παρόν" μας... Ο φόβος θα παραλύει τη λογική, ενώ όλα αυτά έχουν μόνο σκοπό την κάθαρση και τη συνειδητοποίηση για το πέρασμα σε ένα άλλο επίπεδο...
Δεν υπάρχει χρόνος για τα αρχεία της ψυχής μας, αυτό θα το διαπιστώσουμε αργά ή γρήγορα όλοι μας...
Αυτό που μοιάζει συνετό και σοφό είναι να κάνουμε τα βήματα αυτά οικειοθελώς εδώ και τώρα και να μην περιμένουμε την αναμέτρηση να μας επιβληθεί...
Ας σταθούμε να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στα μάτια... Αντέχουμε την εικόνα μας στον καθρέφτη?...
Αντέχουμε τα αρχεία της ψυχής μας που ξεπηδούν από τα μάτια μας? τα παράθυρα της ψυχής μας?...
Ας μάθουμε να προσευχόμαστε με συναίσθημα κι ας μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας αληθινά και με νόημα - (γιατί θαρρούμε πως ήδη το πράττουμε όμως μονάχα στα πολύ εγωιστικά επιφανειακά επίπεδα... κι αυτό μονάχα αγάπη δεν είναι...)
Ας σταθούμε όπου μπορούμε αρωγοί των συνανθρώπων μας...
Ας χτίσουμε μια γέφυρα που θα μας περάσει χέρι-χέρι πάνω από την άβυσσο του σκότους της ανθρώπινης συλλογικής ψυχής... Απέναντι... εκεί που αναδύεται το ουράνιο τόξο... εκεί που ξημερώνει η νέα χρυσή εποχή των αγνών συνειδητοποιημένων ανθρώπων...
In Lakesh..
Nunty Sunya
NamasTE
Με αγάπη
Sagiana Valiantam
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου