Ευτυχώς που σωθήκαμε…

Τα «δάνεια της ανεξαρτησίας» (1823)  «ξοφλήθηκαν» 100 χρόνια αργότερα. Στο μεσοδιάστημα η χώρα- προτεκτοράτο των τότε υπερ- δυνάμεων κατέβαλλε στους τοκογλύφους διπλό και τρίδιπλο το κεφάλαιό τους, υποθήκευσε γαίες και έσοδα, χωρίς

τελικά να αποφύγει και την πτώχευση. Όμως, θα πει κανείς, τι σχέση έχουν εκείνες οι εποχές με σήμερα…
Σήμερα το πολιτικό σύστημα της , ειδικά τα κόμματα εξουσίας,  δεν έχει καμία σχέση με τα κομματικά ανδρείκελα που εμφανίστηκαν ως αγγλικό, γαλλικό και ρωσικό κόμμα, για να κυβερνήσουν το νέο ελληνικό κράτος. Επίσης, σήμερα, οι «αγορές», χρηματιστές και τραπεζίτες, έχουν μετατραπεί σε ανιδιοτελή ιδρύματα με στόχο τη προώθηση της δικαιοσύνης και την εμπέδωση της κοινωνικής ειρήνης…
Δε  χωρά αμφιβολία, λοιπόν, ότι σωθήκαμε. Πως; Μέσα σε ένα χρόνο οι διεθνείς ευεργέτες μας, σε συνεργασία με την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου δημιούργησαν ένα ακόμη κολοσσιαίο δάνειο συνολικού ύψους 219 δισεκατομμυρίων ευρώ  τα οποία θα αποπληρωθούν το 2050…
Πως θα αποπληρωθούν; Με το συνηθισμένο τρόπο που οι τοκογλύφοι παίρνουν πίσω τα λεφτά τους: εκποίηση τιμαλφών (προσέξατε ότι σε κάθε δεύτερη κουβέντα στις επίσημες δηλώσεις των σωτήρων μας μετά τις αποφάσεις για τη διάσωση μας, υπήρχε η φράση για το πόσο απαραίτητο είναι να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις;)
Κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων (εδώ πράγματι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες των συμβάσεων  και των μνημονίων)
Διαχείριση των δημοσιονομικών (ακούσαμε για τις ειδικές ομάδες εξ εσπερίας που θα συνεργαστούν με τις ελληνικές αρχές για να εξασφαλίσουν την μερίδα (του λέοντος) των πιστωτών από τα έσοδα του κράτους.
Κι αφού λοιπόν …σωθήκαμε θα πρέπει να είμαστε ευτυχείς που τα επόμενα 50 χρόνια  εμείς και τα παιδιά μας:

• θα ζήσουμε στην ανεργία ή στην ευέλικτη και υποαμειβόμενη απασχόληση.
• θα ζήσουμε με συντάξεις πείνας.
• Με διαλυμένη (ιδιωτικοποιημένη) την παιδεία
• Χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας
• Θα ζήσουμε έχοντας να αντιμετωπίσουμε τις διαθέσεις κι τα κριτήρια των ιδιοκτητών των δικτύων νερού και ρεύματος

Με λίγα λόγια θα ζήσουμε για τον ίδιο λόγο που επιτρέπεται να ζει μια αγελάδα προορισμένη για άρμεγμα. Θα πει κανείς, υπάρχουν και χειρότερα, σε ότι αφορά τις αγελάδες που προορίζονται για σφάξιμο.
Ευτυχώς που σωθήκαμε…ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ