Το μόνο βέβαιο είναι ό,τι το να είσαι Έλληνας, σημαίνει ότι είσαι μοναδικός, ιδιαίτερος. Δεν μοιάζεις με άλλους όσο και αν θέλουν να σε εντάξουν σε πλαίσια και κανόνες. Ο Λεωνίδας είναι Έλληνας. Ο Καποδίστριας είναι Έλληνας, καθώς και Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα Ελληνίδα και αυτή.
Όλοι έχουν ένα κοινό γνώρισμα, την φιλοπατρία!
Έχουμε και λέμε. Το να είσαι φιλόπατρις κύριο συστατικό για τον Έλληνα. Δεν χρειάζονται αντιπαραθέσεις για τους Εφιάλτες. Στα όμορφα και ιδανικά πράγματα δεν χωράνε. Εδώ δεν μπαίνουν για να μας δηλητηριάσουν τις ανώτερες σκέψεις μας. Τους έχουμε καταγεγραμμένους αλλού!
Η ανιδιοτέλεια είναι ένα ακόμη στοιχείο που χαρακτηρίζει τον Έλληνα. Όταν αισθανθεί το ιδανικό και το ωραίο προσφέρει όλο του το είναι.
Στη συνέχεια συναντούμε κάτι μοναδικό που είναι ταυτισμένο με τον Έλληνα, το φιλότιμο. Αν κάποιος ψάξει σε ξένα λεξικά δεν θα βρει την ερμηνεία της λέξεως. Είναι φυσικό, όπως το «κέφι», έτσι και το «φιλότιμο» σε τούτο τον τόπο ανδρώθηκαν και υιοθετήθηκαν.
Άλλη μια έννοια που έρχεται στο νου είναι η υπερηφάνεια. Στους αιώνες των αιώνων ποτέ δεν έχουν γραφεί στις σελίδες της Ιστορίας τέτοιες πράξεις γεμάτες ανδρεία και υπερηφάνεια. Ποτέ κανένας λαός δεν είχε σύμβολο την υπερηφάνεια και έκφραση το «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ»!
Χωρίς να έχω πρόθεση να τη μειώσω κοντά στην υπερηφάνεια ακολουθεί και η γενναιότητα η οποία είναι συνυφασμένη και αυτή με τον Έλληνα.
Είναι και άλλα τα ιδιώματα που θα μπορούσα να παραθέσω, όμως θέλω να σταθώ σε ένα χαρακτηριστικό που κάνει όλα τα παραπάνω άχρηστα, άσκοπα. Στον Φθόνο!
Όταν αυτό το πράγμα μας «καβαλάει» όπως λένε και στον τόπο μου, όλα πάνε περίπατο! Πώς παντρεύονται όλα εκείνα τα υπέροχα με αυτό το τιποτένιο ένστικτο, δεν ξέρω. Το έχουμε όμως!
Πολλές φορές μας έχει οδηγήσει στην καταστροφή και πώς να το πω, δεν μας πάει. Δεν μπορεί από τη μία να είσαι υπερήφανος, ανιδιοτελής, γενναίος, άνθρωπος της ζωής και του πολιτισμού και να έρχεται μια στιγμή όπου τα εξαφανίζεις όλα αυτά από εμπρός σου γιατί δεν έγινες εσύ ο ηγέτης κάπου, γιατί δεν απεύθυναν τον λόγο σε εσένα πρώτα, γιατί στην μοιρασιά κάποιων υλικών αγαθών ήρθες δεύτερος.
Είναι τραγικό αν το αναλογιστούμε τι μας συμβαίνει. Εκεί που μεγαλουργούμε, την άλλη στιγμή εμείς οι ίδιοι μπορούμε να συρθούμε όσο πιο χαμηλά μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος.
Επειδή στη ζωή ερχόμαστε για να μάθουμε και να μάθουμε, επειδή η ζωή είναι όμορφη ιδανική αλλά και σύντομη, ας σκεφτούμε «τι σημαίνει να είσαι Έλληνας» και ας επιλέξουμε να χρησιμοποιούμε εκείνα που θα μας κάνουν ακόμη πιο σπουδαίους, ακόμη πιο χρήσιμους σε εμάς και τον κόσμο.
Έχετε αναλογισθεί πως θα ήταν ο κόσμος χωρίς τους Έλληνες;
Και μην ακούσω τίποτε εξυπνάδες!
Στρατιωτάκια, ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα θα ήταν …….
Άσε που δεν θα ήξεραν αν η γη κινείται….
Με τιμή
Φιλία ΒαγιάκαΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου