Απλά, το πολιτικό μας προσωπικό, θεωρεί σωστό και χωρίς προβλήματα το να παίρνει αποσπασματικά ό,τι βολεύει και να φτιάξουμε τη δική μας εκδοχή, χωρίς κανείς να μπαίνει στον κόπο να πει όλη την αλήθεια στον λαό. Ας δούμε όμως το θέμα.
Θετική ήταν λοιπόν η αντίδραση του υπουργείου Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και πιο συγκεκριμένα του Γιάννη Βρούτση, στην πρόταση νόμου που κατέθεσε στη Βουλή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος μαζί με 31 βουλευτές του κόμματος, αναφορικά με την «Ίδρυση Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών», στο οποίο θα μπορούσαν να μεταφερθούν μελλοντικά πόροι από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της χώρας μας και να διατεθούν στο ασφαλιστικό σύστημα για τη διασφάλιση των συντάξεων των επόμενων γενεών.
Σύμφωνα δε με τον γραμματέα του κόμματος Γιάννη Μανιάτη, και καθ’ ύλη αρμόδιο αναφορικά με το ζήτημα των υδρογονανθράκων, το ταμείο αυτό θα έχει να κάνει με τη δέσμευση από σήμερα τυχόν μελλοντικών εσόδων από την ανακάλυψη και εκμετάλλευση κοιτασμάτων, έτσι ως να «μην διοχετευτούν σε… καταναλωτικές δαπάνες». Είναι ακόμα ενδιαφέρον να αναφέρουμε πως το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει πως η συγκεκριμένη λύση στηρίζεται στο «νορβηγικό μοντέλο», χώρα η οποία διατηρεί ένα τέτοιο ταμείο από το 1990.
Στο συγκεκριμένο σημείο το «defence-point.gr» έχει να κάνει δύο παρατηρήσεις. Εκ προοιμίου φυσικά να υπογραμμίσουμε πως η σκέψη για τη δημιουργία ενός τέτοιου ταμείου μόνο αρνητική δεν θα μπορούσε να είναι, αφού ίσως σε είκοσι με τριάντα έτη από σήμερα να αποζημιώσει τα σημερινά υποζύγια της Τρόικας γι’ αυτά που έχουν υποστεί ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΝ στο άμεσο μέλλον, μία αποζημίωση η οποία φυσικά θα έρθει στη δύση των ανθρώπων οι οποίοι σήμερα βλέπουν τα όνειρά και τις ελπίδες τους για μία καλύτερη ζωή να εξανεμίζονται.
Πέραν της αυτονόητης αυτής παρατήρησης περνάμε στα σημεία κριτικής της συγκεκριμένης πρότασης η οποία δυστυχώς μόνο ως προεκλογικό πυροτέχνημα μπορεί να χαρακτηριστεί για τους κάτωθι λόγους:
Έχουν άραγε ενημερωθεί στο ΠΑΣΟΚ για το πώς οι φίλοι μας οι Νορβηγοί, στην οργάνωση των οποίων πολύ θα θέλαμε να μοιάζαμε, χρησιμοποίησαν τα σημαντικότατα κέρδη τους από την εξόρυξη υδρογονανθράκων από τη Βόρεια Θάλασσα;
Να τους ενημερώσουμε λοιπόν πως το ταμείο για την υποστήριξη των νέων και των μεγαλύτερων γενεών δημιουργήθηκε είκοσι ολόκληρα έτη από τα πρώτα έσοδα που έλαβαν από τα κοιτάσματά τους! Δηλαδή το διάστημα από το 1970 έως το 1990 οι Νορβηγοί με τα λεφτά που κέρδισαν, ούτε τα έφαγαν… στα νορβηγικά μπουζούκια, ούτε τα έκαναν… Καγιέν (της εποχής), ούτε τα επένδυσαν στις διεθνείς αγορές, ούτε τα εξαφάνισαν ως «αετονύχηδες» σε κάποια offshore.
Ας τους ενημερώσουμε για ακόμα μία φορά λοιπόν πως την πρώτη εικοσαετία, το Όσλο, ως σοβαρό κράτος το οποίο ενδιαφέρεται και πραγματικά σέβεται τους πολίτες του προσπάθησε πρώτον να πολλαπλασιάσει τα κέρδη και δεύτερον να τα διασφαλίσει από τυχόν απειλές. Με άλλα λόγια, η Νορβηγία, με τα λεφτά που κέρδισε από τα κοιτάσματά της, προσπάθησε να τα επανεπενδύσει στον τομέα έτσι ώστε ανακαλύψει και άλλα κοιτάσματα, να αυξήσει τη παραγωγή, να αποκτήσει αυτάρκεια και να εξαγάγει, ενώ ταυτοχρόνως δε παρέλειψε να επενδύσει στα μέσα τα οποία θα δημιουργούσαν ένα πλέγμα ασφαλείας γύρο από τα κοιτάσματα αυτά και τις εγκαταστάσεις εξόρυξης.
Η Νορβηγία λοιπόν προχώρησε σε επανεπένδυση στον τομέα των υδρογονανθράκων, έτσι ώστε να μεγαλώσει τη πίττα, αλλά και να μεγιστοποιήσει το αίσθημα ασφάλειας (μέσω της πραγματοποίησης εξοπλιστικών προγραμμάτων, κάθε είδους) με αποτέλεσμα να καταφέρει τρία πράγματα:
Πρώτον, να προσελκύσει νέους επενδυτές αλλά και να δημιουργήσει μία εγχώρια βιομηχανία του είδους (υπενθυμίζεται πως η Νορβηγική PGS είναι αυτή που πραγματοποιεί αυτή τη στιγμή τις έρευνες στη δυτική και νότια Ελλάδα) η οποία είναι κορυφαία στον πλανήτη.
Δεύτερον, να ισχυροποιήσει τις δυνάμεις του και να δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον όπου οι εταιρίες θα προχωρούσαν σε πανάκριβες επενδύσεις (υπενθυμίζεται πως η Νορβηγία δεν είχε να αντιμετωπίσει μία Τουρκία, αλλά τη Σοβιετική Ένωση στα συγκεκριμένα νερά του Ατλαντικού).
Τρίτον, αφού το Όσλο με μία συνεπή εθνική πολιτική κατάφερε να μεγαλώσει την προς εκμετάλλευση βάση του και ταυτόχρονα κατάφερε να δημιουργήσει το ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ πλέγμα προστασίας γύρο από αυτή, ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ προχώρησε προς τη διοχέτευση των κερδών της επένδυσης προς τους πολίτες του, με αποτέλεσμα σήμερα τα πεζοδρόμια στην πρωτεύουσα της χώρας να διαθέτουν θέρμανση.
Μετά από όλα τα παραπάνω κάθε περεταίρω σχολιασμός για τη δυνατότητα στρατηγικής σκέψης των ελληνικών κομμάτων (πρώην εξουσίας) όπως αυτή παρουσιάζεται από τις νομοθετικές πρωτοβουλίες τους, προκαλεί θλίψη.
Προτείνουμε λοιπόν στους φίλους μας να επισκεφτούνε τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα της Νορβηγίας για να ενημερωθούν για το πώς σοβαρά κράτη – όχι απαραιτήτως μεγάλα σε μέγεθος, αλλά σίγουρα σε πολιτικό πολιτισμό – φέρονται στους υπηκόους τους:
http://www.norway.cn/aboutnorway/economy/Investing-for-the-future/
http://www.defence-point.gr/news/?p=65488 ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου