Η εικονική πραγματικότητα περί εξόδου από το τούνελ, αναπτυξιακής προοπτικής και περιβάλλοντος οικονομικής και πολιτικής ασφάλειας, την οποία με κόπο φιλοτεχνούσαν η κυβέρνηση και τα συμβεβλημένα ΜΜΕ από την επισημοποίηση της μεγάλης δόσης των 50 δισ. ευρώ και ύστερα, είναι ήδη αρκετά θολή.
1 Οι εκτιμήσεις ξένων χρηματοπιστωτικών κολοσσών και οίκων αξιολόγησης μαυρίζουν τον κυβερνητικό ορίζοντα μιλώντας για
• μεγάλη ύφεση το 2013 και κατάρρευση του ΑΕΠ 11,5% το 2014, ισχυρό ακόμη κίνδυνο εξόδου από το ευρώ, εκτίναξη του χρέους (Citigroup),
• κινδύνους στο πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθεροποίησης,
• πολιτική αναταραχή,
• αναγκαστικό «κούρεμα» του ιδιωτικού χρέους (Moody’s)
• ή και «κούρεμα» των ευρισκόμενων εις χείρας της ευρωζώνης (Deutsche Bank) ομολόγων, δεδομένου ότι το σύνολο του χρέους κρίνεται από όλες τις πλευρές ως μη διαχειρίσιμο, παρά τα δύο προηγούμενα «κουρέματα» (PSI και ανταλλαγή ομολόγων).
2 Στο εσωτερικό οι συνεχείς (και συνεχιζόμενες) δραματικές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις έχουν γκρεμίσει κυριολεκτικά την ιδιωτική κατανάλωση, με συνέπεια όχι μόνο τη μείωση των εσόδων του κράτους, αλλά και το κύμα πτωχεύσεων που σαρώνει τον επιχειρηματικό κόσμο από το χαμηλότερο έως το υψηλότερο επίπεδο.
3 Οι τράπεζες έχουν κλείσει ερμητικά τη στρόφιγγα των δανείων, ενώ παράλληλα τα «κόκκινα» δάνεια, τα οποία αυξάνονται σαν την άμμο της θάλασσας, μάλλον θα γίνουν η αιτία κατασχέσεων ιδιωτικής περιουσίας το επόμενο διάστημα παρά θα οδηγήσουν σε γενναίες αναδιαρθρώσεις ώστε να ανασάνουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
4 Οι ελπίδες της κυβέρνησης για εισροή επενδύσεων μέχρι στιγμής έχει οδηγήσει στον «επενδυτικό» και διπλωματικό τραγέλαφο για τον οποίο ήδη διαβάσατε στη σελίδα 3, ενώ η είσοδος της Τουρκίας από την «πίσω πόρτα» στο ελληνικό οικονομικό τοπίο μάλλον θα δημιουργήσει περισσότερα πολιτικά προβλήματα από τα οικονομικά που υποτίθεται ότι θα λύσει.
5 Οι προσδοκίες της κυβέρνησης για «ανάσες» από την πώληση κρατικών – και πολλών στρατηγικής σημασίας – επιχειρήσεων έχουν ήδη διαψευστεί, όπως θα διαβάσετε αναλυτικά στις σελίδες 16-17, με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί σύντομα η προειδοποίηση της τρόικας για παραμερισμό του ΤΑΙΠΕΔ και του κυβερνητικού ελέγχου στη διαδικασία του ξεπουλήματος, η οποία θα περάσει εξ ολοκλήρου στα χέρια των δανειστών και των επιτηρητών, με συνέπειες που στο πολιτικό πεδίο μπορεί να αποβούν δραματικές για την κυβέρνηση.
6 Η αδυναμία του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού να ανταποκριθεί στο σύνολο των επώδυνων φορολογικών, δανειακών και άλλων υποχρεώσεών του, η ανεξέλεγκτη μείωση του λαϊκού εισοδήματος, η εκρηκτικά αυξανόμενη ανεργία και η έλλειψη προοπτικής δημιουργούν συνεχώς εστίες έντασης με συνέπεια οι ξένοι αναλυτές να φοβούνται πολιτική και κοινωνική έκρηξη ακόμη και το 2013.
7 Το πλαίσιο της διευρυνόμενης δυστυχίας συμπληρώνεται από την κατάρρευση των τομέων της περίθαλψης, της παιδείας, της ασφάλισης και την έκρηξη της ελαστικής, απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας για όσους... «τυχερούς» καταφέρνουν να βρουν σήμερα δουλειά.
Το νέο «δόγμα»
Σε αυτό το ναρκοπέδιο, για το οποίο το «Π» έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στο περασμένο φύλλο με αφορμή τη δημοσκόπηση της Pulse, είναι υποχρεωμένη να κινείται η κυβέρνηση. Μετά την κατ’ ουσίαν παράκαμψη της Βουλής και την εισαγωγή του μοντέλου «διακυβέρνησης» μέσω Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, ήδη προχώρησε στη χρήση σιδηράς πυγμής εις βάρος των απεργών στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας.
Τώρα έχει μπροστά της τις κινητοποιήσεις των αγροτών και θα ακολουθήσουν αρκετές ακόμη εστίες έντασης. Παρά τη διάλυση και την απουσία του κρατικοδίαιτου και εξαρτημένου από τα κόμματα εξουσίας συνδικαλισμού, παρά τη δυσπιστία του κόσμου προς τα συνδικάτα, η κυβέρνηση γνωρίζει μια απλή αλήθεια: αν αφήσει τις σκόρπιες εστίες να γίνουν μια μεγάλη φωτιά, θα είναι σχεδόν αδύνατον να τα βγάλει πέρα. Τρέχει λοιπόν να επιβάλει εγκαίρως κοινωνικό σιωπητήριο διά της βίας.
Αν η κατάσταση της ξεφύγει τώρα, τι θα γίνει όταν θα έχει να αντιμετωπίσει πολύ πιο οργανωμένα, ισχυρά και δυναμικά συνδικάτα, όπως αυτό της ΔΕΗ, όταν θα έρθει η σειρά της μεγάλης ενεργειακής επιχείρησης να ξεπουληθεί μπιρ παρά;
Το νέο «δόγμα» της κυβέρνησης λοιπόν συνίσταται στην επίτευξη ενός και μόνου στόχου: να κρατήσει την κοινωνία γονατιστή χρησιμοποιώντας κάθε μέσο οικονομικής, θεσμικής και αστυνομικής τρομοκράτησης, ώστε να διασφαλίσει όσο περισσότερο μπορεί την εύθραυστη ισορροπία και την επιβίωσή της. Αν τα καταφέρει...ΠΟΝΤΙΚΙ
1 Οι εκτιμήσεις ξένων χρηματοπιστωτικών κολοσσών και οίκων αξιολόγησης μαυρίζουν τον κυβερνητικό ορίζοντα μιλώντας για
• μεγάλη ύφεση το 2013 και κατάρρευση του ΑΕΠ 11,5% το 2014, ισχυρό ακόμη κίνδυνο εξόδου από το ευρώ, εκτίναξη του χρέους (Citigroup),
• κινδύνους στο πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθεροποίησης,
• πολιτική αναταραχή,
• αναγκαστικό «κούρεμα» του ιδιωτικού χρέους (Moody’s)
• ή και «κούρεμα» των ευρισκόμενων εις χείρας της ευρωζώνης (Deutsche Bank) ομολόγων, δεδομένου ότι το σύνολο του χρέους κρίνεται από όλες τις πλευρές ως μη διαχειρίσιμο, παρά τα δύο προηγούμενα «κουρέματα» (PSI και ανταλλαγή ομολόγων).
2 Στο εσωτερικό οι συνεχείς (και συνεχιζόμενες) δραματικές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις έχουν γκρεμίσει κυριολεκτικά την ιδιωτική κατανάλωση, με συνέπεια όχι μόνο τη μείωση των εσόδων του κράτους, αλλά και το κύμα πτωχεύσεων που σαρώνει τον επιχειρηματικό κόσμο από το χαμηλότερο έως το υψηλότερο επίπεδο.
3 Οι τράπεζες έχουν κλείσει ερμητικά τη στρόφιγγα των δανείων, ενώ παράλληλα τα «κόκκινα» δάνεια, τα οποία αυξάνονται σαν την άμμο της θάλασσας, μάλλον θα γίνουν η αιτία κατασχέσεων ιδιωτικής περιουσίας το επόμενο διάστημα παρά θα οδηγήσουν σε γενναίες αναδιαρθρώσεις ώστε να ανασάνουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
4 Οι ελπίδες της κυβέρνησης για εισροή επενδύσεων μέχρι στιγμής έχει οδηγήσει στον «επενδυτικό» και διπλωματικό τραγέλαφο για τον οποίο ήδη διαβάσατε στη σελίδα 3, ενώ η είσοδος της Τουρκίας από την «πίσω πόρτα» στο ελληνικό οικονομικό τοπίο μάλλον θα δημιουργήσει περισσότερα πολιτικά προβλήματα από τα οικονομικά που υποτίθεται ότι θα λύσει.
5 Οι προσδοκίες της κυβέρνησης για «ανάσες» από την πώληση κρατικών – και πολλών στρατηγικής σημασίας – επιχειρήσεων έχουν ήδη διαψευστεί, όπως θα διαβάσετε αναλυτικά στις σελίδες 16-17, με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί σύντομα η προειδοποίηση της τρόικας για παραμερισμό του ΤΑΙΠΕΔ και του κυβερνητικού ελέγχου στη διαδικασία του ξεπουλήματος, η οποία θα περάσει εξ ολοκλήρου στα χέρια των δανειστών και των επιτηρητών, με συνέπειες που στο πολιτικό πεδίο μπορεί να αποβούν δραματικές για την κυβέρνηση.
6 Η αδυναμία του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού να ανταποκριθεί στο σύνολο των επώδυνων φορολογικών, δανειακών και άλλων υποχρεώσεών του, η ανεξέλεγκτη μείωση του λαϊκού εισοδήματος, η εκρηκτικά αυξανόμενη ανεργία και η έλλειψη προοπτικής δημιουργούν συνεχώς εστίες έντασης με συνέπεια οι ξένοι αναλυτές να φοβούνται πολιτική και κοινωνική έκρηξη ακόμη και το 2013.
7 Το πλαίσιο της διευρυνόμενης δυστυχίας συμπληρώνεται από την κατάρρευση των τομέων της περίθαλψης, της παιδείας, της ασφάλισης και την έκρηξη της ελαστικής, απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας για όσους... «τυχερούς» καταφέρνουν να βρουν σήμερα δουλειά.
Το νέο «δόγμα»
Σε αυτό το ναρκοπέδιο, για το οποίο το «Π» έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στο περασμένο φύλλο με αφορμή τη δημοσκόπηση της Pulse, είναι υποχρεωμένη να κινείται η κυβέρνηση. Μετά την κατ’ ουσίαν παράκαμψη της Βουλής και την εισαγωγή του μοντέλου «διακυβέρνησης» μέσω Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, ήδη προχώρησε στη χρήση σιδηράς πυγμής εις βάρος των απεργών στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας.
Τώρα έχει μπροστά της τις κινητοποιήσεις των αγροτών και θα ακολουθήσουν αρκετές ακόμη εστίες έντασης. Παρά τη διάλυση και την απουσία του κρατικοδίαιτου και εξαρτημένου από τα κόμματα εξουσίας συνδικαλισμού, παρά τη δυσπιστία του κόσμου προς τα συνδικάτα, η κυβέρνηση γνωρίζει μια απλή αλήθεια: αν αφήσει τις σκόρπιες εστίες να γίνουν μια μεγάλη φωτιά, θα είναι σχεδόν αδύνατον να τα βγάλει πέρα. Τρέχει λοιπόν να επιβάλει εγκαίρως κοινωνικό σιωπητήριο διά της βίας.
Αν η κατάσταση της ξεφύγει τώρα, τι θα γίνει όταν θα έχει να αντιμετωπίσει πολύ πιο οργανωμένα, ισχυρά και δυναμικά συνδικάτα, όπως αυτό της ΔΕΗ, όταν θα έρθει η σειρά της μεγάλης ενεργειακής επιχείρησης να ξεπουληθεί μπιρ παρά;
Το νέο «δόγμα» της κυβέρνησης λοιπόν συνίσταται στην επίτευξη ενός και μόνου στόχου: να κρατήσει την κοινωνία γονατιστή χρησιμοποιώντας κάθε μέσο οικονομικής, θεσμικής και αστυνομικής τρομοκράτησης, ώστε να διασφαλίσει όσο περισσότερο μπορεί την εύθραυστη ισορροπία και την επιβίωσή της. Αν τα καταφέρει...ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου