Το τουίτ και οι... Silvester του Περισσού

Του Κοκκινο-σκουφούλη

Τουίτερ για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί

των ανθρώπων η βλακεία είναι άβυσσος... βαθύ

«Κανένα "τουίτ", μόνο "Ριζοσπάστη"» διαβάσαμε στη δεύτερη σελίδα της εφημερίδας «όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ» χθες και επιστρέψαμε 300 χρόνια πίσω, στις αρχές της βιομηχανικής επανάστασης, όταν οι εργάτες έκαιγαν τις μηχανές προσπαθώντας να σταματήσουν τον χρόνο. Ο χρόνος, ωστόσο, αποδεδειγμένα, δεν

σταματά. Κι αν καμιά φορά γυρίσει πίσω, η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν πικρή φάρσα.

Τα όσα γράφτηκαν στον «Ρ» προσφέρονται για πλάκα, η οποία έγινε, όπως φανερώνουν οι απίθανες καταγραφές στο... twitter.

Όμως, καθώς οι καιροί είναι πονηροί, δεν είναι ωφέλιμο για κανέναν να περάσει στην πλάκα η αντίληψη που διαπερνά το εν λόγω κείμενο του «Ρ», καθώς η εφημερίδα αυτή δηλώνει ξεκάθαρα – και προς τιμήν της – στην ταυτότητά της πως είναι όργανο της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Οι απόψεις, λοιπόν, που καταγράφονται και προπαγανδίζονται μέσα από τις σελίδες του «Ρ» υποτίθεται πως συνοψίζουν - εκλαϊκεύουν την πολιτική αντίληψη του κόμματος.

Ας ρίξουμε, λοιπόν, μια ματιά σ' αυτήν τη διατυπωμένη αντίληψη μέσα από το συγκεκριμένο κείμενο.

«Ποια ήταν η είδηση στα χτεσινά (περασμένη Τρίτη) πρωτοσέλιδα του αστικού Τύπου; Ποιο ήταν το κύριο στο "twitter";

Ψάξε - ψάξε δεν θα το βρεις.

Τυπικά, για τα κυβερνητικά δεδομένα, είδηση ήταν οι ανακοινώσεις για τη νέα φοροεπιδρομή. Ουσιαστικά, από τη σκοπιά της εργατικής τάξης, είδηση ήταν οι αντιστάσεις των ίδιων των εργατών όπως εκφράστηκαν στην απεργία της Πρωτομαγιάς και η προοπτική της πάλης τους όπως αυτή διαδηλώθηκε και εξαγγέλθηκε σε νέα απεργία στις 11 του Μάη.

Για όποιον δεν διάβασε χτες "Ριζοσπάστη" και τα δύο αυτά δεδομένα δεν υπάρχουν. Το φαινόμενο είναι καθημερινό.

Για την εργατική τάξη προκύπτει πλέον πάρα πολύ σοβαρό θέμα ως προς το από πού αντλεί πληροφόρηση και πώς τελικά η ίδια συμπεριφέρεται, με βάση την πληροφόρηση που έχει».

Δεν θα διαφωνήσουμε με τις επισημάνσεις του άρθρου περί των αδυναμιών του ΚΚΕ να περάσει τις πολιτικές του θέσεις σε ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας. Όμως γι' αυτό δεν ευθύνονται ούτε τα «αστικά μέσα» ούτε το twitter. Τέτοιου είδους Μέσα είναι στη διάθεση και του ΚΚΕ. Το πρόβλημα, προφανώς, έχει να κάνει με το πως (δεν) χρησιμοποιεί αυτά τα Μέσα.

Εκτός κι αν, τελικά, πρόβλημα είναι το περιεχόμενο των θέσεων του ΚΚΕ, ο τρόπος με τον οποίο τις προβάλλει και η τακτικές του κινήσεις, οι οποίες δεν του επιτρέπουν να εμφανιστεί ως η δεσπόζουσα εναλλακτική πρόταση που θα οδηγήσει τη χώρα και τους εργαζόμενους έξω από την κρίση. Μήπως σε αυτό ακριβώς το σημείο εντοπίζεται το πρόβλημα του Περισσού; Μήπως είναι δικό του πολιτικό πρόβλημα, το οποίο επιχειρεί να ρίξει στις πλάτες του... twitter;

Δεν φταίει, λοιπόν, το twitter για τη μη προπαγάνδιση των θέσεων του ΚΚΕ. Φταίει ότι το κόμμα δεν χρησιμοποιεί το μέσο αυτό. Δεν φταίει ο αστικός Τύπος για τη διαστρέβλωση των θέσεών του. Φταίει ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί τα κομματικά μέσα («Ριζοσπάστη», 902 ραδιόφωνο και τηλεόραση). Φταίει η επιλογή του να χρησιμοποιεί γλώσσα η οποία απευθύνεται αυστηρά στα μέλη του και τους στενούς του φίλους...

Η αντανακλαστική αμυντική αντίδραση απέναντι στο twitter περιγράφει είτε την αδυναμία είτε την επιλογή του κόμματος να... μην μιλήσει με τη γλώσσα που χρησιμοποιούν σήμερα οι νέοι, οι εργαζόμενοι, οι νέου τύπου υψηλών προσόντων και εκπαίδευσης προλετάριοι...

Σε κάθε περίπτωση το ΚΚΕ, μέσω αυτής της προσέγγισης, μοιάζει να επιχειρεί το αδύνατο: Όχι να αλλάξει τον κόσμο, αλλά να σταματήσει τον χρόνο. Και μάλιστα σε μια περίοδο που ο χρόνος, ιδιαίτερα ο πολιτικός, τρέχει με υπερβολική ταχύτητα αφήνοντας πίσω όσους δεν μπορούν να τον παρακολουθήσουν.

Η παραπάνω παρατήρηση βεβαίως ισχύει υπό μια βασική προϋπόθεση: ότι το εν λόγω άρθρο εκφράζει μια κεντρική αντίληψη του ΚΚΕ. Είναι όμως έτσι ή απλώς πρόκειται για την αντίληψη αυτού που έγραψε το συγκεκριμένο κείμενο;

Και, εν τέλει, ποιος είναι πιο αυθεντικός εκφραστής των θέσεων του κόμματος έναντι των νέων τεχνολογιών και των μέσων επικοινωνίας; Ο αρθρογράφος ή η... Αλέκα Παπαρήγα, της οποίας η εμφάνιση με το i-phone έκανε «κλικ» και σχολιάστηκε από πολλούς ως ικανότητά της να επικοινωνεί με ένα κοινό και νεανικό και εν πολλοίς ξένο προς την εν γένει... επικοινωνία του κόμματος;

Μας μπερδέψατε, αγαπητέ. Κι όχι τίποτ' άλλο, αλλά ο ρόλος των νέων μέσων δικτύωσης και επικοινωνίας είναι μια τεράστια συζήτηση, στην οποία πολλά, ενδιαφέροντα και ενδεχομένως πολύ σκληρά έχουμε να πούμε. Δεν την κάνουμε όμως με λίγο καθαρό μυαλό, χωρίς ανοησίες; Άλλωστε για τις ανοησίες την απάντηση την έδωσε χθες η ατέλειωτη πλάκα... ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ